Het leven en jezelf weer oppakken

Heel herkenbaar, volg ook graag voor tips. Ik vind het heel moeilijk om mijn dochtertje weg te leggen zodat ik zelf ook wat kan doen. Zodra ik haar neerleg begint ze te huilen en daar word ik dus heel nerveus van. Maar ja heb ook nog een 5-jarige rondlopen die aandacht en verzorging nodig heeft.

Ik volg even mee, herken het enorm. Ik heb ook een keizersnede gehad en herstel gaat goed, maar mijn energie en zin in de dag is ver te zoeken.

Ik volg ook mee. Bevallen op 16-11 en ook geen ritme. Ik heb hierdoor ook geen zin in kraambezoek omdat ik het idee dat ik niks onder controle heb en niet wil overkomen als een ‘mislukkeling’. Ik vind dit ook lastig, maar blij dat ik niet de enige ben.

Ik ook rond die tijd bevallen met keizersnede, maar we hebben wel heel veel zin in de dag, kraambezoek en er op uit. Maar juist omdat je je dan wat actiever voelt. Goed afbakenen in tijd, rustig opbouwen, 15 min lopen, dan 20 etc etc. Hoe wil je terugkijken op deze tijd? En dan zo je tijd inrichten

Intensief hè.. Heel herkenbaar! Probeer me eraan over te geven dat ik (nog) niet veel gedaan krijg op een dag. Tenminste, niet in vergelijking met wat je voor je bevalling kon doen op een dag. Het is ook heel wat om de hele dag voor zo’n kleintje en jezelf te zorgen en alles eromheen te regelen! En met 4 weken al een ritme hebben zou ik knap vinden hoor :-) heb je idee waar je bang voor bent als je je paniekerig voelt? Zelf vind ik kraambezoek juist wel fijn, kunnen zij mijn dochtertje vasthouden en ondertussen vouw ik dan soms een was op bijvoorbeeld. Zou daarom wel bezoek inplannen bij wie je je daar ook vrij genoeg voor voelt. Verder helpt het me om - als het lukt - te douchen bijvoorbeeld als mijn man nog ‘s ochtends thuis is voor hij naar zijn werk gaat. Is vaak wel vroeg maar dan ben je ook weer opgestart. Je doet het hoe dan ook goed en dapper 🤗