Moeheid: hoe uit het zich bij jou?

- ik denk soms dat ik een meisje heb ipv een jongen - ik had pas dat mijn zicht volledig weg was - ik ben veel en sneller geïrriteerd - ik moet alles opschrijven omdat ik het anders niet onthoud

Ik was in de nacht na de voeding mijn zoontje aan het wiegen, toen was ik in slaap gesukkeld. Schrok wakker en zag dat ik een knuffel aan het wiegen was, en mijn zoontje lag in de cosleeper😅 Had hem blijkbaar weg gelegd, maar kon mij dit oprecht niet herinneren

Ik stotter 😅

Ik vergeet veel. Soms kijk ik naar de klok en ben ik twee seconden later al vergeten hoe laat het is.

Die eerste! Ik heb al een dochter en vooral midden in de nacht denk ik dat m’n zoontje een meisje is; heeel apart Verder: - weinig prikkels kunnen verdragen - enórme honger - geen motivatie op dingen op te pakken - met vlagen ook echt wel down voelen - s nachts soms echt een interne woede aanval als er weeeer gevoed moet worden

Kan me niet herinneren wanneer ik me voor het laatst uitgerust voelde 🥲. Wat ik vooral merk van de vermoeidheid: - heel snel overprikkeld - heel snel geïrriteerd - heel snel afgeleid - niet tevreden te krijgen - kan geen normale zinnen vormen - ben totaal niet scherp - geen sociale energie. Geen zin in mensen, geen geduld met mensen en echt geen idee hoe me te gedragen onder mensen - extra klungelig

Hahaha zo grappig ik heb dat ‘s nachts ook dat ik ineens een zoon in mn hoofd zeg terwijl ik een dochter heb 😂😂

Ik sta smorgens niet ‘aan’ voor de andere kinderen. Duurt minimaal een half uur voor ik wakker ben en snauw ze al slapend echt mn slaapkamer uit 😬 pas als ik wakker ben realiseer ik me mijn onverantwoordelijkheid en heb ik spijt

Onze baby is nu 23 dagen oud. Ik merk dat ik huilerig en angstig ben door het slaaptekort. Ik sta dag en nacht aan en hoor haar zelfs huilen onder de douche, als ze gewoon stil in haar bedje ligt. Vreselijk vind ik het! Ik hoop maar dat het bij de babyblues hoort. Ik voel me angstig sinds 3 dagen. Slapen lukt me niet, ook al ga ik rustig in bed liggen met oordoppen. Ze heeft sinds donderdag spruw, waarvoor ze medicijnen heeft gekregen. Ik hoop zo dat ik op korte termijn weer kan slapen, want dit maakt me gek. Overigens ben ik verder niet somber en juist hartstikke gek op ons meisje.

Oh dat herken ik van mijn eerste: dat ik de baby continu hoor huilen. Gek hè!! Het neemt af :) Probeer te accepteren dat die angsten er gewoon even zijn. Je bent niet raar of anders. Het hoort erbij. Blijft het echt aanhouden, bel dan laagdrempelig je HA of VK. Kun je op een manier aan wat meer slaap/rust komen? Oppas of nachten verdelen?

Ik vind een half uur nog kort 🤭

Oh die woede kan ik ook ineens soms voelen. Heel kortstondig maar zo intens 😅

Ik heb m’n oudste perongeluk ingesmeerd met handdesinfectie ipv olie 🤣 haar hele buik zat er onder voordat ik realiseerde dat er iets niet klopte haha. Gisteren voor het eerst 5 uur achter elkaar kunnen slapen, voelde me daar meer moe van dan de standaard 2 a 3 uur 🙈

Herkenbaar! 🤣 - Ik noem mijzelf wel eens tante en dan besef ik dat gewoon moeder ben. - Ik stop halverwege mijn zinnen. - Ik vergeet de speen in de auto en wanneer ik terugloop besef ik dat een extra speen heb in de tas. - Ik schrijf haar voedingsmomenten op, want vergeet echt alles. - Geen energie meer en blijf dingen soms uitstellen. - Luisteren naar andermans verhalen gaat moeizaam.

Allemaal zo herkenbaar ! - onverzadigdbaar (veel honger) - super onhandig en wel 3x hetzelfde opnieuw laten vallen - weinig zin in sociale activiteiten - moeilijk tegen prikkels kunnen - continu hoofdpijn. - extreem vergeetachtig - niet op bepaalde woorden kunnen komen Al ben ik me ook bewust dat dit wellicht ook door de hormonen kan komen

Gisteren heb ik de wc-borstel doorgespoeld na het schoonmaken 🙋🏼‍♀️ en daar kwam ik vandaag achter. De wc was natuurlijk opeens verstopt en de stok stak nog een stukje uit. Ff serieus, hoe dan?