Nieuws delen met dierbaren met vruchtbaarheidsproblemen

Hoi, ik heb zelf in september een miskraam gehad en in december deelde mijn schoonzus tijdens kerst aan iedereen mee dat ze zwanger was. Tuurlijk was ik blij voor dr, maar ik vond het wel enorm pijnlijk en confronterend. Zeker omdat ik door de mensen die van de miskraam wist, erg triest werd aangekeken. Achteraf gezien had ik het fijn gevonden om al wel voorbereid te zijn, maar dit ligt er echt aan omdat de miskraam nog zo kort geleden was.

Dankjewel voor dit delen! Hoe had je voorbereid willen/kunnen worden? Toch eerst even persoonlijk ipv in de groep?

Ik zou het absoluut via een bericht doen, dan kunnen ze even rustig het nieuws laten zinken. En vergeet ook niet om bij hun in te blijven checken - het kan zijn dat ze het er best moeilijk mee hebben.

Geen probleem! Ja ik had liever een heads up gehad, dan kon ik mezelf er mentaal op voorbereiden.

Mijn zusje is al 3 jaar bezig en wilt heel graag kleintjes. Nu ben ik 8 weken zwanger (ongepland). Ik liep er erg tegen aan om te vertellen. Zo ook naar een collega. Beide vonden het erg fijn dat ik ze video gebeld heb. Ik merkte wel dat mijn zusje er meer moeite mee had, maar zij wilde graag de eerste zijn. 🫣

Wij hebben zelf 3,5 jaar een kinderwens gehad en ik ben nu 9 weken zwanger na eerste terugplaatsing. In die tussentijd heeft mijn broer 2 kindjes gekregen en mijn schoonzus 1. Ze hebben het eerlijk en in het echt verteld. We waren heel blij voor ze, maar het deed ons ook pijn: waarom bij ons niet? Onze reactie was misschien anders dan die van andere. Uit mijn eigen ervaring, vind ik het belangrijk dat alles wordt gedeeld en niks geheim wordt gehouden. Wij zeggen altijd, ons verdriet gaat niet boven iemand anders geluk. Het is denk ik belangrijk dat je het niet ‘te enthousiast’ vertelt, maar op een rustige manier. Dit is mijn eigen ervaring. Iedereen gaat er natuurlijk anders mee om.

Ik denk dat het ook fijn is als je verteld waarom je het op een bepaalde manier doet. Dus als je het via een bericht doet. Vertel dat je het doet om hun de ruimte te geven om het te laten landen. Mijn broer vertelde mij afgelopen december (aan de telefoon) dat ze in verwachting zijn van nummer 4 en dat ze moesten wennen want ja WEER een ongelukje. Dat hele jaar ervoor zat ik aan de hormonen voor IUI en IVF, je kan begrijpen dat ik dat niet heel tof vond en niet wist hoe te reageren aan de telefoon. Na het ophangen stortte ik in elkaar van het huilen. Als je vruchtbaarheidsproblemen hebt dan gun je het anderen ook om een kindje te krijgen, alleen soms moet je wennen aan het idee dat het iemand dichtbij je wel lukt en jou niet.

Ik had zelf het liefste een berichtje gekregen. Bij mij besloten mijn zwager en zijn vrouw (die op de hoogte waren van onze vruchtbaarheidsproblemen) het via de telefoon te vertellen twee dagen na een zware operatie aan mijn baarmoeder. Dat is bij mij toen heel slecht gevallen. Ik heb eerlijk gezegd nog steeds moeite om met ze om te gaan. Ze hadden best een weekje kunnen wachten tot ik iets mee kon incasseren. Het voelde ook heel geforceerd alsof ik blij moest doen aan de telefoon en dat kon ik er toen echt niet bij hebben. Ik had zelf liever een appje gekregen, met betere timing.

Nog helemaal niet benoemd hieronder, maar Ik vind het trouwens heel lief van je dat je er überhaupt rekening mee wilt houden en dat je aan ze denkt 🥺

Ik heb een soortgelijk dilemma! Een collega is recent haar kindje verloren met 20 weken zwangerschap en ik twijfel heel erg of ik het haar persoonlijk ga vertellen of juist een berichtje ga sturen. Ik heb de neiging om dat laatste te doen zodat ze niet direct hoeft te reageren en het nieuws in haar eigen vertrouwde omgeving krijgt. Ik ben bang dat ik haar anders erg overval en ik snap ook heel goed dat het pijnlijk is voor haar.

Wat lief dat je hierover nadenkt! Mijn tip zou zijn om het nieuws niet in een grote groep te delen waar zij bij zijn om te voorkomen dat iemand zich mogelijk voor het blok gezet voelt om geforceerd blij te zijn. De blijdschap voor jullie zal er ook zeker zijn, al neemt dat niet de confrontatie en het verdriet bij hen weg. Het beste kun je ze denk ik van tevoren een heads up geven en hen zelf laten bepalen wanneer ze er op willen reageren. Hopelijk heb je er iets aan ✨️

Super lief dat je hieraan denkt. Ik ben zo iemand die de ene naar de andere zwangerschapsaankondiging voorbij zag komen. Gunnen doen we het iedereen. Het bijna zorgeloos zwanger zijn al helemaal! Maar ik vond het altijd heel fijn als mensen het mij/ons even apart zeiden voordat ze het in de grote groep aankondigde. Dan had ik al kunnen wennen en was mijn reactie in elk geval een stuk oprechter.

Heel goed dat je hier aan denkt! Ik heb zelf bij een vriendin een kaartje gestuurd, zij was al 4 jaar bezig zonder succes. Ze stelde het enorm op prijs dat ik die moeite had genomen en kon een berichtje sturen op een moment dat ze er zelf aan toe was. Bij face to face of telefonisch moet iemand toch “leuk” proberen te reageren en het is denk ik fijn als er ook de kans is flink te balen voor je reageert

Ik heb ditzelfde met een vriendin. Al lange tijd bezig. Recent een heel traumatische miskraam gehad 😢 de week nadat ze dit had verteld kwam ik erachter dat ik zwanger was en ook nog eens ongepland zwanger, en kan er ook nog niet zo blij mee zijn. Ik weet ook niet hoe ik dat moet vertellen..

Ik zou het gewoon delen face tot face niet via berichtjes of iets dergelijks. De klap komt dan destemaal groter aan en zo kan je elkaar ook steunen. Ik heb jaren lang in z'n situatie gezeten. 8 iui 1ivf en hoe moeilijk het ook was hoe ik het wel fijn vond dat ze het ons verteld desondanks dat ze niet wisten dat we bezig waren. Bij de laatste neefje wel.

Heel lief dat je er aan denkt, wij zijn ook een jaar bezig geweest (met ziekenhuis onderzoeken etc) en meerdere zwangerschapsaankondigingen voorbij zien komen, maar 1 vriendin die het apart en rustig aan mij vertelde en nadat ik naar haar blije verhaal luisterde ook uitgebreid naar mij vroeg vond ik het allerfijnst

Ik denk dat dit erg per persoon verschilt (wat fijn is voor iemand). Zelf geen problemen om zwanger te raken, alleen wel twee miskramen gehad in het afgelopen jaar. Mijn broertje en schoonzusje hebben ons rondom kerst gebeld om te vertellen, omdat zij het niet prettig vonden voor ons om het blij aan de kersttafel te vertellen. Ik vond dat zelf heel prettig, omdat het bij mij veel emotie teweeg bracht. Ik had nu de ruimte om mijn eigen emotie te kunnen voelen en handelen, waardoor ik toen ik ze zag oprecht blij voor hen kon zijn. Voor mij was dat anders lastig geweest.

Ik heb dit meegemaakt en was heel blij voor mijn broer maar kon het op dat moment niet laten zien dat ik blij was omdat ik een soort van "shock" had gekregen. Ik had zelf liever gehad dat hij het via de app zei...

Ik heb vorig jaar in een vergelijkbare situatie gezeten. Ik had net een miskraam gehad (de derde) en en paar weken later vertelde mijn schoonzus dat ze zwanger was van hun derde kindje. De hele familie was erbij, want het was de dag waarop we het pensioen van mijn schoonvader vierde. Ik was er echt totaal door overdonderd. Heb ze gefeliciteerd en daarna moest ik zelf huilen. Gelukkig begreep iedereen dat en waren ze heel lief. Maar eerlijk, ik had de rest van de middag/avond toch moeite met het nog echt leuk hebben. Ik was echt van de leg. Ik was natuurlijk óók echt oprecht blij voor hen, maar achteraf gezien had ik het fijner gevonden als ze mij en mijn vriend van tevoren even alvast hadden ingelicht dat ze dit gingen doen. Dan in ik me er op voorbereiden en er op dat moment meer oké mee omgaan. Ik ben nu inmiddels gelukkig zelf weer zwanger na vier miskramen. Ik heb een collega die onlangs ook 2 miskramen heeft gehad. En ik ga haar zeker even van te voren apart vertellen over mijn zwangerschap, voordat ik het met al m’n collega’s ga delen. Omdat ik dat zelf dus heel fijn had gevonden op zo’n moment. Wie weet kan je dat ook doen bij je broer en schoonzus? Succes in ieder geval met vertellen! Dit soort situaties is altijd lastig zo naast elkaar. Hopelijk kunnen jullie het toch op een fijne en mooie manier met elkaar delen.

Wij hadden ook vruchtbaarheidsproblemen, mijn broer en schoonzus vonden het toen ook erg moeilijk om te vertellen aan ons maar wij waren alleen maar heel erg blij voor hun want we gunnen niemand, wat wij hebben gehad.