Stoppen met werk

Hoi Lizzy! Ik ben een moeder die thuis is bij haar zoon. We leven ook van het loon van mijn vriend. We hebben daar bewust voor gekozen. Mijn vriend verdiend modaal en betaald alles voor mij/ons. We redden het prima. We zijn zuinig in boodschappen doen en kleding kopen voor ons zelf. Maar ons kindje komt niets te kort. Mijn vriend werkt 40u p/w. Is ook vaak thuis ivm corona. Maar hij bemoeit zich dan niet met het zorgen op dat moment. Ik ben dan fulltime in huis bezig (huishouden, zorgen etc). Ik heb zelf niet veel uitgaves (zorgverzekering, telefoonrekening en dat is het wel). We leven iets duurzamer hierdoor. Het is prachtig om alles van je kind zo van dichtbij mee te maken, maar het is ook wel eens zwaar. En ik woon in een dorp waar geen familie woont (min 1u van ons rijden vandaan). Dus ik doe heg echt alleen. Financieel is het te doen maar je kunt niet super veel uitgeven. Je leeft gewoon anders. Ik vind het jammer dat ik niet mijn "eigen" geld heb. Ik vind soms ook vervelend om soms geld te vragen.. niet dat mijn vriend moeilijk doet. Bedoel eerder van... Als ik iets nodig heb voelt het voor mij dat ik niet voor mezelf kan zorgen. Maar nogmaals het was bewuste keuze. Ik wil als mijn zoontje vier is weer werken. Dus ik neem het voor lief. Geen idee of je iets aan dit verhaal hebt.. maar misschien wel iets tot nadenken! 🥰 Succes met je beslissing!

Hier ook een thuisblijfmama. Ook bewust voor gekozen. Ik was zelfstandige voordat dochterlief kwam en heb dat na de geboorte nog even volgehouden. Toen ze baby was, was dat wel te combineren... en toen werd ze ouder en kwam COVID 😓 Ik had helaas weinig opdrachten meer. Uiteindelijk mijn btw nummer maar stopgezet. Het was toch nog moeilijk te combineren. Je bent continu eigenlijk met je kindje bezig en probeert dat het huis geen grote stort wordt 😝 Mijn man heeft een goede baan en we hebben inkomsten van de huur van ons oude appartementje. (We hebben nu een huisje waar we wonen, dat we later hebben gekocht). En we besparen natuurlijk de crèche uit, dat scheelt ook een hoop. Net als oktobermama doe ik ook alles zelf. Geen wekelijkse standaard hulp van een oma... soms wel eens uiteraard, maar het is geen standaard wekelijkse afspraak. Verder leven wij ook normaal... Best lang bv gegeven en verder zelf koken voor het kleintje... geen dure potjes van Olvarit ofzo. En kleertjes koop ik vaak als pakketje. Soms Vinted, soms kringloop, maar uiteraard ook wel nieuw. Ze groeit er zo ontzettend snel uit, ik zie de meerwaarde niet echt van een hippe peuterjeans van veertig euro 😂 Ieder zijn ding natuurlijk... Verder wasbare luiers, dus weinig kwijt aan luiers, dat scheelt ook veel. Kortom, ons kleintje komt absoluut niks tekort! We redden het met een loon (en wat extra van de huur).

Dag Lizzy! Ik werk nog steeds voltijds, mijn man ook, maar met corona heb ik veel thuis kunnen werken en snap ik dat gevoel om meer thuis te willen zijn voor je kleintje. Ik zie praktisch elke dag en het is zwaar combineren, maar heb heel veen steun van mijn ouders en de crèche uitsparen doet idd veel! Ik zou helaas nog niet kunnen minderen/stoppen, omdat we net ons droomhuisje hebben gekocht met tuin, aangezien ons kleintje daar zo van opkikkert, al dat groen! Mocht ik kunnen, ik zou zeker minder werken, zo leuk om bij je kind te zijn en alles mee te kunnen maken!

Misschien is het een idee om in eerste instantie minder te gaan werken en te ervaren wat het effect is van minder inkomsten. Misschien valt het mee en is de keuze om helemaal te stoppen makkelijker te maken

Ik ben ook bewust gestopt met werken. Toen wij 4 jaar geleden ons huis kochten hebben we er rekening mee gehouden dat mijn man alleen de hypotheek enz kon dragen. Het scheelt dat wij samen flink wat spaargeld hadden en nu zijn onze maandlasten super laag waardoor mijn man het prima alleen kan bekostigen. Verder houden wij ook gewoon van “gewone” dingen. Wij vinden ons geluk in de kleine dingen en hebben geen behoefte aan, voor ons, luxe dingen (lees: 3x per jaar op vakantie, 2 auto’s, dure telefoons, dure kleding). Wij worden al gelukkig van samen wandelen/fietsen, thuis zijn, buiten spelen met de kleine, picknicken, zwemmen. Voor mijn gevoel hoeven wij ook niet op te letten financieel. Wij leefden altijd al “normaal” en doordat we hier ruim optijd (ver voor de kleine kwam) rekening mee hielden is het echt goed te doen voor ons! Voor de kleine er was en ik ook nog 40+ uur werkte lette wij ook altijd al op de boodschappen, kleding in de sale enz. Mijn man kan nog een groot deel van zijn salaris sparen. Dus wij houden altijd nog een stukje geld over aan het eind van de maand. 😊En wat een rust voor de thuis situatie. Ik kan onze kleine man zijn ritme volgen en heb alle tijd en aandacht voor hem en het huishouden. Mijn man kan zijn carrière opbouwen wat hij voor ogen heeft en ik heb mijn carrière thuis 😉 Het eten staat klaar en het huis is aan kant als mijn man thuis komt. Man blij, kind blij dan is mama ook blij 😁

Mijn contract liep al af dus vandaag mijn laatste werkdag. Heb de knoop doorgehakt. Hoop dat we het gaan redden omdat mijn man echt minimaal loon heeft maar er is in iedergeval een hele last van mijn schouders nu 😊

Hai Lizzy, Ik ben jaloers! Hoe voel je je nu na je laatste dag? Ik vind het heel dapper dat je deze stap hebt gezet en hoop dat ik dat ook kan doen in de toekomst. Vaak wordt het oppakken van alles in uet huis, opvoeden, schoonmaken en werken mij ook teveel. Maar ik hoop je ook van wat tips mee te geven financieel. Dat is trouwens ook mijn werk een beetje. Kijk even naar de mininaregelingen van jullie gemeente. Die is er vaak voor de mensen die op of net boven het minimum zitten. Dit verschilt per gemeente, maar sommige gemeenten geven een éénmalig bedrag voor sport per jaar. Andere geven weer een tegemoetkoming om naar een dierentuin of museum te gaan. Als de kleine iets ouder is, kan je ook denken aan stichting Leergeld. Die helpt vaak ook bij ouders die op het minumum zitten. Doen jullie trouwens aangifte ieder jaar? Zo niet, doen gewoon als je geld terug gaat krijgen. Je geeft aan dat je er 300euro per maand op achteruit gaat. Er bestaat ook de minstverdienende partner toeslag. Kan je even googlen. Dit is geen toeslag maar een heffingskorting die door de inkomstenbelasting wordt betaald. Dit kan je, afhankelijk van het inkomen van je man, terugkrijgen bij je aangifte, volgend jaar in maart bij de aangifte over 2021. Je kunt er ook voor kiezen om dit voorlopig al uit te laten betalen in 2021. Als het inkomen van je man gelijk blijft het hele jaar kan je dit berekenen. Echter adviseer ik je dit wel te doen met iemand die er verstand van heeft. Anders gaat het fout. Ik weet niet in welke gemeente je woont, mocht je ergens in Zuid Holland wonen, kan ik je hiermee helpen. Indien dit niet zo is, zou ik even googlen of we Sociaal Raadslieden bestaat in je gemeente. Dat is trouwens ook wat ik ben, een Sociaal Raadsvrouw. Die kunnen je met al het bovenstaande helpen. En als laatste bestaat er ook iets genaamd individuele inkomenstoeslag. Ook dat beleid is gemeentegebonden. Als je een bepaald aantal jaar een laag inkomen hebt, kun je elk jaar een vast bedrag krijgen als extraatje. In de gemeente waar ik woon, is dat bijv 650 euro elk jaar op jaarbasis. En mocht het bovenstaande toch vragen bij je oproepen, hoor ik het graag. Anders heeft elke gemeente een maatschappelijk werk organisatie. Daar kan je even op googlen en vragen voor een intake. Die weten ook altijd goed wat er allemaal mogelijk is in die regio. Als je aangeeft dat je sinds onlangs geen baan meer hebt en dat het financieel zwaar gaat worden en je wilt weten of je alles benut, krijg je vast een orienterend gesprek. Sorry het is nog een heel verhaal geworden! Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Liefss

Hii Lizzy, Mijn dochter is bijna anderhalf mijn enige kind. Vorig jaar juli werkte ik nog fulltime na mijn zwangerschapsverlof. Daarna is mijn contract niet verlengd. Ik heb 7 maanden met de kleine thuis gezeten. Oké het heeft zijn voordelen maar ook zijn nadelen. Zo maak je alles van je kind mee heel belangrijk maar ook mooi om te zien. Ik wou weer zsm aan het werk. Na 7 maanden ben ik weer begonnen en ik moet zeggen ik heb eindelijk mijn rust. Ik vind het heerlijk. Ik werk 4 dagen. 2 dagen past mijn moeder op en 2 dagen mijn schoonmoeder. Wij hebben een huis gekocht dus werken zal ik blijven doen. Thuis zitten is niks voor mij de kleine is actief en wilt natuurlijk veel aandacht. Zij gaat tegen de zomer naar een kinderdagverblijf. Ik raad je aan om minder uren te werken en te kijken hoe dat verloopt. Want geloof me elke dag thuis zitten met de kinderen huishouden koken op geven moment wil je dat ook niet meer. Ik wens je heel veel succes bij het maken van je keuzes.

Super bedankt ik ga morgen even googlen op de individuele inkomenstoeslag en de minstverdiende partner toeslag We doen wel elk jaar aangifte ook omdat mijn man al jong is afgekeurd op zijn knieën krijgt die nog jonggehandicapten korting elk jaar terug. Hij werkt verder wel 38 uur maar dus via gemeente en daarom ook minimumloon helaas zou dit ook niet snel veranderen. Wonen in Overijssel gemeente wierden dus helaas niet in de buurt heel erg bedankt voor je uitleg 🥰