Angst

Sinds een viertal dagen heeft onze zoon van bijna 3 enorme angst om te gaan slapen. Tot ervoor ging hij steeds graag slapen, hele nacht door. Maar (toevallig of niet ongeveer een week na het afnemen van speentje) nu is hij super bang. Zegt dat hij bang is van het donker en dat we bij hem moeten blijven, wat we noodgedwongen al 4 avonden doen, tot hij in slaap valt. Hier willen we liever geen gewoonte van maken, maar hij is echt doodsbang, staat te snikken en te trillen op zijn benen, rent naar de schakelaar om het licht aan te steken. We hebben al alles geprobeerd: lichtje aan laten, hem gerust stellen, boekjes lezen… zelfs als we bij hem waken, schiet hij wakker van elk klein geluidje, heeft echt angst om in slaap te vallen. Hij beweert dan bang te zijn voor het donker, maar zelfs met licht aan wil hij niet alleen slapen. Ook dutjes weigert hij ineens te doen, met als gevolg een doodvermoeid kind (viel zelfs in slaap achterop de fiets). We zitten met de handen in het haar. Iemand die dit herkent, of een oplossing weet? We zouden liefst niet elke nacht willen wachten tot hij slaapt… of in ons bed nemen. Zou dit te maken hebben met wegnemen van de speen (hij was behoorlijk ‘verslaafd’)? Of een nachtmerrie, vertelt soms zoiets, maar hij is nog wat jong om heel duidelijk te vertellen waar hij bang voor is.