Ons zoontje is 15 oktober 2 jaar geworden. Sliep de laatste tijd goed voor zijn doen (de nacht door, rond 6.00 uur wakker). Sinds een week of twee zegt hij overdag vaak dat hij iets eng of spannend vind. Bijvoorbeeld de poster bij mijn moeder van het melkmeisje die zij al die tijd al heeft vind hij ineens eng.
Daarnaast benoemt hij erg het donker, durft nu niet meer mee naar de garage bij opa en oma terwijl hij dat juist altijd wilde. Kom ik nu thuis met hem na een dag oppas of opvang wil hij niet zelf lopen van de auto naar het huis. Zo kan ik nog wel even door gaan.
We vragen hem dan altijd of hij aan kan geven waarom hij precies bang is, proberen hem uit te leggen dat bang zijn niet erg is en proberen het te minimaliseren door niet te zeggen dat iets niet spannend is maar hoe daar mee om te gaan. Of zoals bij schaduwen om te laten zien dat dat door het licht komt.
Het vervelend nu is dat hij ineens ook midden in de nacht wakker wordt, vaak rond 2.30/3.00 uur, niet huilend maar hard roepend om papa of mama. Klaar wakker, wil dan niet verder slapen, zegt dat hij bij papa en mama in bed wil (wat we nooit doen). En benoemt dat hij het eng vind.
Lang verhaal kort, hoe ga je hier mee om en zijn er al ouders die dit herkennen? Zijn papa is nu bij hem op de kamer gaan liggen voor een keer, omdat hij vandaag zelf een belangrijke werkdag heeft, maar ook dat is de oplossing niet.