Bijna 3,5; een hele pittige periode…

Oww, dit herken ik (gelukkig) totaal niet. En als ik het zo lees, mag deze periode wegblijven ook🤭 Heb je natuurlijk helemaal niks aan zo'n antwoord, maar het komt vast goed!😃

Je bent zeker niet de enige! Ik vind het een super pittige fase! Maar hier al voor de 3 jaar. Echt soms boos om niks en inderdaad niet luisteren. Ik merk er wel fases in. Dan ineens gaat het weer helemaal super en dan ineens weer drama omdat ze bijvoorbeeld een broek aan moet 🙈 Dus go with the flow en nee je bent niet alleen!

Pfoe nee je bent niet de enige. Hier ook het makkelijkste kind voorheen, maar nu even geen raad met vlagen. Wil totaal niet slapen/rusten tussen de middag maar sommige dagen staan er diepe wallen onder haar ogen. Dan maar niet rusten en weer naar beneden. Om vervolgens overal tegen aan te vallen en de hele tijd maar huilen en om papa vragen die er niet is. Na een uur soebatten en huilen gaat ze weer spelen om het tegen de avond nog maar een keertje te doen. Huilen en niet willen slapen. Wordt er af en toe moedeloos van, maar er is een zilveren randje... Want uit het niets zegt ze dan mamma ik vind jou lief. Zucht...smelt...het wordt vast weer beter🫶

Precies zo.. 🙈 Het is ook niet iedere dag, maar wel heel vaak op het moment.. mist papa ook “heeeeeel erg” als er een waarschuwing vanuit mij komt 😉 Slaapt nog wel heel eventjes iedere middag, maar het valt bijna weg dat slaapje. We zullen maar weer zeggen “het is een fase, het is een fase…” maar die duurt wel lang nu haha!

Lucky you 😉 Temperamentvol kind hier zal ik maar zeggen 😆

Ow maar dat kan hier ook hoor. Maar dat is dan eenmalig, en misschien een keer per maand zo'n "bui". Misschien spaart ze alles voor me op🤣🤭😬

Toevallig net dit topic geopend dus ja.. helaas heel herkenbaar 😖

Nou we weten iig dat we niet de enige zijn hiermee dus! Toch wel fijn gevoel hè, verzacht een beetje je onzekerheid/frustraties/onmacht 🫶🏻 Maar de gouden tip moet nog komen, zéér welkom.. ik heb ‘m iig niet haha

🙋‍♀️ hier ook een pittig peuterpuber meisje! Merk heel erg dat ze toe is aan de basisschool en daarom alles uit de kast om te vervelen. Zelfs op de opvang zeggen ze, we hadden er van haar wel 10 gewild maar daar komen we op het moment op terug, ze is behoorlijk opstandig, waar ze eerder een engeltje was. Een hele vermoeiende periode 🙈

Ja dat denk ik ook een beetje! Er zijn mensen die nog hoop geven “als ze 4 zijn en structuur van de basisschool meepakken is alles anders” nouuuuu fingers crossed 😜

Joepieeee🥳 duurt nog ff! Vind het zo lastig om niet boos te worden🤷‍♀️ Anders is het ook zo gezellig de gehele dag...🤭

Wat je misschien wel kunt afvragen is; speelt je kindje minimaal 2 uur per dag buiten? Denk aan spelen en bouwen met takken, spelen met zand, ballen, zelf een bellenblaas maken, klimmen, steppen etc.? En misschien is 'speelgoed' voor binnen niet geschikt? Vaak zijn materialen als zand, water, gelei (sensomotoriek) wel fijn voor je kindje? Dit kan heel veel doen met gedrag, maar misschien doen jullie dit al😊 hopelijk gaat het snel beter.

Hier ook! Onze dochter is nu....3 jaar en 5 maanden en wij ervaren ook een pittige periode. Het was nog niet eerder zo erg! Afgelopen 2 maanden is het zo'n beetje op komen zetten, met van die dingen als hele dag door haar broertje (16 maanden) slaan, wegrennen als je buiten loopt met haar, vaak niet luisteren, in de bieb rondrennen ook, vaak gedoe! We zijn nu ook echt in de leer met boeken om hiermee om te gaan, zodat we iig allebei een vaste methode hanteren (we willen gentle parenting toepassen). We zijn het zat om telkens voor politie agentje te spelen dus nu willen we het bekijken met een coach bril: welke skills mist onze dochter nog en welk gedrag willen we dat ze wél doet? (Ipv hele dag benoemen wat ze niet mag doen). Zie het "dwarse" als een mooi moment om iets nieuws te leren. Blijf kalm en geef heldere instructies, bijna vanaf de objectieve feitelijke kant: mama ziet dat je heel boos bent (beschrijven), ik snap dat je het niet leuk vindt dat je broertje nu jouw pop afpakt (erkennen), Daan moet nu huilen (de consequenties van haar gedrag benoemen), en dan het leermoment: hoe wil je dat ze het voortaan doet? Dus in plaats van te slaan kan je beter je pop terugvragen, zoals dit: (en dan handje omhoog houden in een kommetje, waar het speeltje in gelegd kan worden): "mag ik weer met mijn pop spelen?" Klinkt allemaal heel mooi maar zelf heb ik niet altijd geduld meer omdat het 24/7 toepassing vraagt. En eerlijk, in sommige situaties weet ik ff niet waarom ze slaat, of waarom ze doet wat ze doet (jaloezie, aandacht, boosheid, niet in mijn speelruimte komen, etc) of hoe ik hier dan het beste op reageer. Soms luistert het heel nauw als ik dat boek zo lees en ik ben ook niet altijd een robot....Maar....still learning and reading.....

Dat scheelt soms ook wel, maar is voor ons niet altijd haalbaar, ook vanwege het slaapschema van onze jongste zoon. En ja....ook buiten is het een hand vol, met wegrennen om maar iets te noemen. Vanwege verkeer rondom ons huis vind ik dit echt eng dus ik zet haar in de kinderwagen en op de plek van bestemming mag ze eruit. Maar als dus de speeltuin (met hek eromheen gelukkig) dan vol ligt met redelijk diepe plassen gaat ze daar heerlijk in stampen, dit mag ook, maar dan is zij zo'n type: ik trek op gegeven moment m'n laarzen en sokken uit en met blote voeten in de plas! En daarna lekker zitten in de plas! Niet even maar het liefst gewoon 15 minuten achter elkaar. Ik zie andere ouders altijd naar mij kijken van: wat heb jij voor een kind? Aangezien alle andere kinderen daar uit de plassen blijven kennelijk. En ik ben daar dan ook nog met jongere broertje dus het is best ingewikkeld; hij kan nog niet lopen dus ik zeul daar vaak met hem rond anders zit ie alleen maar in de kinderwagen, de oudste vraagt ook alle aandacht dus ben ik steeds mee aan het wippen of duwen op de schommel (dan zit ze gelukkig wel stil, pffff) maar als ze dan in een plas zit denk ik.....now what!? Heb het maar losgelaten maar tegenwoordig sla ik de plassen-speeltuin die problemen heeft met de afwatering, gewoon lekker over, daaaag🤣

Man man. Heel pittig zeg. Geen idee maar onze goede slaper wordt snachts ineens huilend wakker en gaat ineens huilend naar bed toe. Nooit gehad. Is er aan 3.5 jaar weer een ontwikkelingsprong ofzo?

Oh zo fijn die herkenbaarheid te lezen. Als ik foto's zie van een jaar geleden denk ik echt van Oh waar is mijn lieve meisje gebleven.😔 Overigens doet ze zo alleen thuis!

Oh gelukkig wordt er soms ook wat moedeloos van. Ze was echt een super makkelijke baby maar sinds ze 3 jaar(ook al beetje toen ze 2 was;) ) is ze wel erg pittig. Ook die driftbuien, snel zeuren en ze kan zich ook geen seconde alleen amuseren. Ook herkenbaar? Ze is nu 3,5. Wegrennen is ook een drama en als ze in zo bui is kan je haar ook slecht corrigeren. Gelukkig ben ik niet de enige en hoop dat het weer makkelijker gaat worden. Vind dit wel slopend ondanks dat we genoeg slaap hebben.

Dan duurt die sprong wel heel erg lang haha!

Alleen spelen gaat de ene keer beter dan de andere keer, vaak merk ik zelf dat als ik ook iets aan het doen ben het beter gaat dan dat ik erbij ga zitten.. 😅 Maar ik denk dan toch dat een fase is waar we allemaal doorheen moeten 😉