Energielevel en ontspanning met dreumes

Ik herken het wel,, ons zoontje loopt al sinds 3 weken na zn 1e verjaardag in oktober. Verder super lief nooit chagrijnig maar kan ook heel goed opzich zelf spelen! Ik werk elke ochtend en mijn man gewoon 5 dagen ook. Onze avonden en weekenden worden een beetje een sleur momenteel... het weekend is voor ons jdee ook echt veelste kort om nog iets leuks (actiefs te ondernemen als een dagje weg) Ik smacht er naar samen weer een avondje weg te gaan en ons ventje dan bij oma te brengen zodat we even quality time hebben samen. Ik denk dat het even doorbijten is, of zoals wij een avondje even samen! Willen dit ook iedere maand wel een avond gaan inplannen, al id t maar op visite zonder kind of iets,, hoef niet altijd duur te kosten. Genieten is ook erg belangrijk, wij samen bestond al en het is belangrijk dat erin ye houden! Succes ❤️

Ik herken het ook wel! Ik ben alleen en best een druk manneke. Hij slaapt ‘s middags zo’n 2,5 a 3 uur en ligt rond 18:45 op bed. Ik merk dat ik ook echt in de ontspanningsmodus ben als hij op bed ligt

Ja, dit is best herkenbaar! Wij doen ook zo goed als alles zelf voor die kleine, we hebben geen kring om ons heen met familie die zegt:, zullen wij eens oppassen, dan kunnen jullie.....even weg! Uit eten of wat ook. Kortom wij missen wat me-time, maar op zich zou ik ook energie tekort komen voor een goede me-time! Het is heerlijk met die kleine maar je staat ook constant AAN, dag en nacht. Hier is ze ook vroeg wakker tegenwoordig, rond 6u meldt ze zich. Ze doet nog wel 2 dutjes en dat is inderdaad echt de tijd dat we denken: heee heeeee. Even zitten. Of: even snel het huishouden doen. In de avond zijn we idd ook te moe voor iets anders dan tv, zonde van onze tijd maar ook wel weer lekker om dan even helemaal niets te hoeven en alleen maar te zitten 😅 En na het naar bed brengen in de avond mag je eerst nog samen de ontplofte woonkamer opruimen, tafel afruimen, etc etc. Voordat je zit.... ik sta er nog wat positiever in maar mijn vriend kan echt enorm zuchten en mopperen (als ze een hangerige dag heeft of zich in de nacht 2x meldt). Dus; inderdaad het is hier ook een pittige tijd. Maar soms moet je het gewoon maar positief bekijken: ze zijn maar één keer zo klein , en ik ben ook wel blij dat we haar vaak om ons heen hebben. Daarnaast was ons 1e jaar met haar een rottige start, 6 maanden huilbaby en veel ziekenhuisbezoeken en stress, geen slaap. Denk dat we daar nog van aan het bijkomen zijn, dat bijkomen duurt alleen langer omdat de sneltrein gewoon doorgaat natuurlijk 😅 en ik vind dus dat ik niet mag klagen omdat het nu gewoon goed gaat met haar. We hebben er veel slechter bij gezeten.😬

Ik herken dit ook! Ben alleen, zoontje is 17,5 maand, ook heel druk en slapen gaat bij hem ook op en neer. Loopt nu sinds een dikke 3 weken los. Zodra hij in bed ligt s avonds (19:00-19:30) ben ik echt gesloopt en lig er zelf ook rond 21u al in… Blijft weinig energie/tijd over voor andere dingen. Zal hoop ik vanzelf beter worden 🤷🏼‍♀️🤞🏼

Ik snap je heel goed. Ik moet (vooral als ik overdag alleen ben met m'n dochter) ook echt even uitrusten en tv kijken als ze op bed ligt. S avonds gaat dat dan eigenlijk hetzelfde en kan ik ook makkelijk om 21.00 uur naar bed, maar vaak wordt het toch wel 22.00 uur. Ik slaap vervolgens wel 9 uur op een nacht, maar ik ben ook echt een slaapkop en voel me het best als ik minimaal 9 uur en het liefst zelfs 10 uur slaap heb op een nacht. Maar als jij elke nacht (maar) 7 uur slaap hebt, is dat dan ook niet te weinig? Ik zou het daar in ieder geval niet langer dan 2 weken op volhouden... maar misschien ben ik geen goed referentiekader omdat ik dus sowieso zo'n slaapkop ben. Maar misschien kan je daar dus beginnen, iets meer slapen in de nacht? Is natuurlijk makkelijk gezegd, want jullie kleine komt ook weer vroeg.

Fijn dat je het herkent, al hoewel dat niet echt leuk is natuurlijk.. ik functioneer ook het beste op 8 a 8,5 uur slaap hoor! Ik ga daarom ook altijd maximaal op het tijdstip naar bed dat ik in ieder geval 8 uur lang in bed kan liggen (ergens tussen 21.00 en 22.00 uur), maar ons meisje haalt ons nog regelmatig uit onze slaap. Dat werkt dus niet mee 😅 als ik nog eerder naar bed ga, voelt het alsof ik niets anders doe dan werken en slapen en daar wordt ik ook niet gezelliger van 🙈 dat is dus best lastig..

Dat herken ik inderdaad. Soms heb ik er ook dagen tussen dat ik denk: bleh, alleen maar gewerkt en geslapen. Dat is inderdaad niet leuk! Dus ik probeer ook balans te zoeken tussen af en toe wat leuks doen (en dan wordt t minder slapen) en af en toe vroeg naar bed (en dan heb k weer meer energie). Blijft wel lastig, de balans vinden. En voor jou natuurlijk helemaal, als je 's nachts ook nog wakker wordt door die kleine.

Fijn dat jullie dit herkennen! Al wens ik dit niemand toe natuurlijk, toch goed om te weten dat wij niet de enige zijn die het zo ervaren! Zo te lezen is dit dus gewoon een lange fase waar we doorheen moeten.. althans, ik hoop dat het een fase is 🤣 Ik vind het altijd aan staan ook heel vermoeiend. Ik kan sinds ik moeder ben ook maar lastig ontspannen. Zeker als ik alleen thuis ben met haar en ze slaapt bijvoorbeeld, omdat ik voor mijn gevoel gewoon op 'wacht' zit. Wachtend totdat ze gaat huilen of me nodig heeft. Daarnaast ben ik in mijn hoofd ook altijd druk met wat nog moet (huishouden, regeldingen, etc.) 🤷🏼‍♀️ We hebben ook een hoop zorgen om onze dochter gehad het afgelopen jaar vanwege een flinke achterstand op de grove motoriek en een ziekenhuis traject daaromheen, maar ook vanwege haar pittige karakter. Mijn man is daar iets relaxter in en had meer vertrouwen in de uitkomsten. Ik ben daarentegen weer beter bestand tegen wat minder slaap en lastiger gedrag. Ik stress dus sneller, maar hij is sneller 'op' en chagrijniger. Dat maakt het natuurlijk ook pittig als je allebei al moe bent. In dat opzicht zijn we nu (voorlopig) in rustiger vaarwater terecht gekomen en de laatste weken ontwikkeld onze kleine meid zich ook enorm en slaapt ze ook weer wat beter. Dat geeft wel wat meer rust! Hopelijk gaat dat vanaf nu steeds meer vooruit 🤞 Daarnaast kan ik gelukkig ook enorm van haar genieten en wat energie op doen als ze opeens iets nieuws kan, vrolijk doet, lekker speelt of heerlijk komt kroelen! ❤ Laten we hopen dat we hier over een poosje om kunnen lachen!

Ja heel herkenbaar. Ons dochter is nu 17mnd, ook een bilschuiver trouwens. Hebben ook nog een zoontje van 4 mnd. Ze kan vroeg wakker worden, maar meestal slaapt ze uit, wordt ze rond 10u wakker. In de ochtend maken we een lange wandeling van ongeveer een uur Tijdens haar enige slaapje in de middag, van 1,5 a 2u, bereid ik het eten voor en doe ik een andere taak in het huishouden. Ook moet broertje vaak een voeding. Na haar slaapje nog een korte wandeling van ongeveer een half uur. Tussen alles door speelt ze zelf en/of spelen we samen. Ze gaat rond 20.30 naar bed. Hierna zijn we inderdaad ook op! Lijkt wel alsof het hele leven in het teken van kinderen en werk staat. Er is tijd voor elkaar, maar moe, dus uitpuffen op bank en vroeg naar bed.

Kan me voorstellen dat je energielevel laag is met zo’n vroege ochtend. Bij ons heeft een slaapcoach wel geholpen om de kleine ‘s ochtends wat langer te laten slapen waardoor we zelf ook met meer energie de dag konden beginnen. Miss hebben jullie daar ook iets aan?

Wat voor tips kregen jullie voor het vroeg wakker worden als ik vragen mag?

Hier net zo. Vaak blij dat ik zit savonds en lekker lui op de bank tijdens het middagslaapje. Moet zeggen dat mijn energielevel dan wel prima is ondanks 5 a 6 uur slaap per dag😅

Ik herken echt elk woord in je berichtje! 😘

Het ligt er volgens mij een beetje aan de fase en leeftijd, dus de tips van toen zijn nu minder van toepassing (timing overdag slaapjes), maar wij merken echt enorm verschil in hoe laat we hem in bed leggen, bijv als we hem pas om 19u op bed leggen, gaat hij eigenlijk net te moe slapen waardoor hij veel vroeger wakker is dan wanneer hij om 18.30 in bed ligt. Lijkt maar klein verschil, maar bij ons scheelt het ‘s ochtends soms wel meer dan een uur in hoeveel later hij dan wakker wordt.

Hoi! Herkenbaar allemaal. Wij hebben daarom echt afgesproken dat we regelmatig me time momenten hebben. Dan de een wat leuks doen met vrienden en dan de ander ( op regelmatige basis)Verder hebben we een oppas die hier komt zodat we samen uit eten kunnen of naar de bios. Tip: Sitly, fijne app om een oppas te vinden! Wij hebben dan nog het geluk dat we familie hebben waar ze kan logeren maar mocht je dat niet hebben is zoiets als sitly een uitkomst.

Hoe gaat dit nu bij jullie? Wij hebben er helaas weer een lange periode met slecht slapen op zitten en ook al gaat het nu beter, we zijn er zeker nog niet. Ik ben ondertussen een dag minder gaan werken en werk er nu nog 3. Mijn man werkt er nog steeds 5. Ik vind de mama dagen best zwaar, zeker nu in combinatie met slechter slapen en veel peuter driftbuien. 'S ochtends gaat alles nog prima, maar 's middags ben ik zo moe! Dat onze net 2 jarige dochter nog niet los kan staan of zelf kan lopen, maakt het soms ook wel wat lastiger. Ik ben er ondertussen ook achter dat ik door het altijd 'aan' staan en de minimale tijd voor mezelf ik mezelf wel (gedeeltelijk) kwijt geraakt ben. Ik weet niet meer wat ik nou echt leuk vind om te doen of waar ik energie uit haal. Mijn hoofd staat altijd aan en ik ben altijd moe en ook vaak niet fit. In mijn hoofd zijn er veel dingen die ik wil of die me leuk lijken, maar door het gebrek aan energie begin ik haast nergens aan.. En anders ben ik altijd maar met regelingen of huishoudelijke taken bezig. Tijd voor verandering dus! Daarom hebben we onlangs weer de avond voor onszelf ingevoerd. Mijn man en ik hebben nu allebei 1 vaste avond in de week aan tijd voor onszelf en op die avond kun je dan doen wat je wilt, zonder dat je hoeft af te stemmen met de ander of dat uit komt. Helaas vind ik nog niet echt mijn weg hier in (in de zin van wat ik dan wil doen en de energie daar voor vinden)😅 Mijn man zou graag op zaterdag vaker tijd voor zichzelf willen om bijvoorbeeld naar de voetbal te gaan. Logisch ook na een week werken, maar ik wil ook niet altijd maar alleen met mijn dochter zijn op zaterdag. Hoe vinden jullie hier de balans in? Ervaren jullie het ook nog steeds als zwaar / vermoeiend? Hoe pakken jullie dit aan?

Hoi! Vervelend dat je het nog steeds als zwaar ervaart. Het klinkt ook wel als lastig, aangezien je kleintje nog niet goed kan lopen, dan ben je er ook veel drukker mee omdat ze steeds je hulp nodig heeft en mogelijk ontevreden is omdat ze niet zelf van a naar b kan komen. Zeker nu ze 2 jaar is zit er een willetje op en als het dan niet lukt levert dat extra frustratie op bij haar. Heb je ook een loopkarretje waarmee ze kan oefenen? Dat was hier een groot succes en kon ze toch "ergens heen" lopen! En naar mijn idee oefende ze hiermee ook haar balans en kreeg ze steeds wat sterkere spieren. Hier is het vermoeiend, maar toch ook wel weer beter vooral omdat we de nachten terug hebben. Nachtvoeding radicaal geschrapt en sindsdien slaapt ze door. Soms is ze wakker maar tegenwoordig 8 van de 10x niet. En als ze wel wakker is dan is het kletsen en kletsen, een uur lang ofzo, maar hoeven we er op zich niet uit. Natuurlijk moet ze overdag nog volop entertained worden maar ik vind het wel leuker omdat het communiceren zoveel makkelijker gaat. Enige zware is dat ik nu zelf zwanger ben van de 2e en over 2.5 week verwachten we haar broertje. Kortom ik geniet nog even van de relatieve rust met slechts 1 kind om je druk over te maken en druk mee te zijn! En dat als ze op bed ligt je dan echt pauze hebt! Ik zie een beetje op tegen het hebben van 2 kids, maar dat komt omdat we met onze eerste een heel zwaar eerste jaar hebben gehad. Hopelijk is dit een makkelijker kindje, maar daar gaan we voor nu nog niet vanuit! In de buik is hij wel rustiger (in ieder geval: mijn eerste baby had wel 6x per dag de hik en deze baby slechts 1x haha). Me time hebben we allebei ook amper, maar vriendinnen die 2 kids hebben zeggen: ik dacht vroeger ook dat ik druk was, maar nu....!! Daarom geniet ik er toch maar van zolang we er nog maar eentje hebben haha. Afspraken maken over vaste me time momenten zou goed kunnen helpen, wij hebben dat ook nog steeds niet goed geregeld en zijn aardige huismussen die eigenlijk wel vaker even eruit willen op onszelf. Maar daar heb je dan soms ook gewoon die vrienden of familiekring voor nodig, die even bijspringen. Helaas is dat hier nog steeds schaars. Mijn schoonmoeder past wel 2 dagen per week op als wij werken, maar dat levert veel spanning en gedoe op elke keer omdat ze het als zwaar ervaart, ze gehaald en gebracht moet worden of wij de kleine daar brengen, maar ze woont niet heel dichtbij, en mijn schoonmoeder heeft allerlei angsten waardoor ze vaak somber is en niet naar buiten gaat (niet durft!) met onze kleine. Dus we willen de opvang opschalen als er plek vrijkomt daar, maar ik weet nu al dat er dan niet in het weekend opgepast gaat worden o.i.d. zodat we sporadisch weg kunnen samen. We hebben haar nu in 2 jaar tijd, laatst één nachtje (!) bij mijn schoonouders gebracht, zodat mijn vriend en ik een nachtje weg konden samen, maar ze haalden opgelucht adem toen wij 24 uur later haar weer kwamen ophalen. Met vooral de boodschap dat het heel vermoeiend is en ze blij was dat ze nu weer alleen kon zijn met haar man. En dat wij vast ook blij waren dat we eindelijk weer naar huis konden. Nou, voor ons was 1 nachtje quality time samen nou niet bepaald lang te noemen 🤣 maar goed we weten nu hoe de vlag erbij hangt. Helaas. Mijn eigen moeder is inmiddels 70 en heeft veel lichamelijke klachten. Zij zou supergraag willen oppassen maar trekt het niet omdat ze die kleine niet kan optillen en er niet de hele dag achteraan kan lopen. Verder heb ik geen broers of zussen en mijn vriend heeft een slechte band met zijn (kinderloze) broer dus die springt ook niet bij. Wellicht moeten we toch eens nadenken over een nanny of vaste oppas die je kunt inschakelen als je zelf eens weg wil. Want 24/7 thuis met de kids is berengezellig, maar je hebt het soms gewoon nodig om op te laden als mens en even geen mama te zijn. Al is het maar 1x per maand lekker een dag naar de sauna ofzo!

Bedankt voor je uitgebreide reactie! Spannend een tweede erbij, ben benieuwd hoe dat gaat! Mijn dochter is inderdaad vaak gefrustreerd omdat ze in haar hoofd al veel dingen wil, die ze fysiek niet kan en ik heb ondertussen een zere rug van al dat sjouwen 🤭 de vermoeidheid komt daarnaast ook voort uit het feit dat we weinig ongestoorde slaap hebben. Na 2 jaar breekt dat toch ook op.. Ons opvang netwerk is ook niet zo groot. Beide ouders zijn mankerend, maar zien het voor nu gelukkig wel af en toe zitten dat ze een nachtje komt logeren. Dat is super fijn! Even ademruimte en geen papa/mama zijn.. Jammer dat je schoonmoeder het zo zwaar ervaart en je daar niet op kunt terugvallen. Ik zou zeker als de 2e er straks is een vaste oppas overwegen! Wij hebben nu wat afspraken gemaakt samen voor meer me time in de hoop dat dit werkt..