6 Reacties

2 jaar geleden

Ik zou opvoeding aan jouzelf over laten, ze kunnen zich wel beschikbaar stellen door jullie te helpen met de dagelijkse routine aan huishouding aankleden van de kleinste e.d. ? Tenminste zo zou ik het zien/verwachten van iig de 2 oudste. Ook zij mogen nog hun dagelijkse dingen en planning behouden maar helpende hand zou ik zeker wel vragen van ze

2 jaar geleden

Dat is een gezellige bedoeling. Zijn de andere kinderen er tijdelijk of definitief/voor meerdere jaren? Ik zou met de kinderen van 16/18 samen en apart met 9/10 jaar samen om tafel gaan om de situatie te bespreken. Ze wonen nu bij jullie, dat is al een hele omschakeling. Dus gewoon open bespreken hoe dat er dan uit komt te zien. Wat er verwacht wordt qua zelfstandigheid (wekker zetten of niet, kleding in de wasmand enzo) en qua huishoudelijke taken. Dan kun je ook bespreken dat jullie de papa en mama zijn en dat jullie de opvoeding doen. Dat ze wel .... mogen doen, maar niet aansturen/straffen ..... enzo. Dat dat jullie taak is.

2 jaar geleden

Het maakt denk ik een verschil of de kinderen van je schoonzus kort of langdurig bij jullie wonen en hoe de situatie nu is voor die kids.. In principe vind ik sowieso niet dat kinderen zich met de opvoeding van andere kinderen uit het gezin horen te bemoeien, maar dan ligt het er wel aan wat je onder 'bemoeien' verstaat. De oudste kids kunnen gerust eens de jongste uit school halen of helpen aankleden o.i.d. maar wat mijn voorganger ook al zegt aansturen, straffen, huisregels aanleren, etc. hoort in mijn optiek bij de ouders te liggen. De kinderen van 16 en 18 kunnen je ook wel goed helpen om het gezinsleven iets makkelijker te maken. Denk aan wat boodschappen doen, een was aanzetten/ophangen, stofzuigen , een vaste avond koken, dat soort dingen. Ook de kinderen van 9 en 10 kunnen hun eigen kamer opruimen, en kleine huishoudelijke taakjes doen. Voor alle kids geld uiteraard wel dat het helpen niet in zo'n mate moet zijn, dat ze geen kind meer kunnen zijn. Wij hadden vroeger thuis ook een vaste kookdag, vaatwas in/uitruim taak, etc. en dat heeft me alleen maar geholpen in m'n zelfstandigheid! Het wordt wel een iets ander verhaal als de oudste kids in hun vorige situatie gewend waren om voor de jongere kids te zorgen. Dan zit het 'opvoeden' er al meer ingebakken natuurlijk. Vind je dat de kinderen zich er nu teveel mee bemoeien en zo ja, hoe dan?

2 jaar geleden

Reactie op Julia-JCC

Het maakt denk ik een verschil of de kinderen van je schoonzus kort of lang ...
De kinderen zullen bij ons blijven wonen totdat ze opzich zelf kunnen wonen, ik heb alle kinderen eigen taken gegeven. Maar ze zijn van uit huis gewend niks te hoeven doen. Ik vind persoonlijk wel dat ze zich allemaal met de opvoeding bemoeien, vooral van onze eigen dochter. Ze kan niet meer zelf ergens gaan spelen en als ze begint te huilen omdat ze haar zin niet krijgt rent er meteen 1 naar toe, dit vind ik vooral het vervelendst. Daarbij probeer ik ook dat alle kinderen kind kunnen zijn en wil ik de opvoeding ook zoveel mogelijk aan ons laten.

2 jaar geleden

Reactie op Vissen94

De kinderen zullen bij ons blijven wonen totdat ze opzich zelf kunnen wonen ...
Pittig hoor en voor iedereen omschakelen natuurlijk. Ik zou heel duidelijk je grenzen aangeven, in een liefdevol gesprek. Aangeven wat je wel/niet wil zien, zodat je ze daar ook op kunt aanspreken als ze zich niet aan jouw regels houden. Nu is wel de tijd om duidelijk te maken hoe jullie het voor jullie zien denk ik, voordat dit het nieuwe normaal wordt. Verder is het misschien ook voor jou wennen. Waar jij eerst alleen/samen met je partner de aandacht op je dochter had hebben nu nog 5 anderen dat ook, dat is leuk en lastig tegelijkertijd. Heel veel succes en liefde gewenst! 🍀

2 jaar geleden

Punt is dat als je een groot gezin hebt, dat je (voor mijn gevoel) vrij weinig kunt doen aan dat ze naar je kindje rennen als ze huilt. Ik ben zelf in een groot gezin opgegroeid en daar was dat gewoon het geval. Als de jongsten een huiltje gaven omdat ze iets wilden, gaven de oudere kinderen dat. En dat samen spelen hoorde er ook bij. En ja daar kwam soms ook wat meer frictie van. Maar het gaf mijn moeder ook meer mogelijkheden en rust omdat ze sommige dingen ook aan de oudere kinderen kon overlaten. Het is misschien ook voor beide partijen wennen, ook voor jou. Je hebt opeens te maken met echt stuk oudere kinderen waardoor de dynamiek van jouw gezin helemaal verandert. En dat is zeker ook het geval voor jouw kindje. Opeens zal ze moeten delen in zowel de aandacht en de spullen. Wat ik probeer te zeggen, ik weet niet in hoeverre je van de oudere kinderen kunt verwachten om jouw kinderen meer ‘met rust te laten’ omdat ze onderdeel worden van jouw gezin. Ik denk dat het wel heel moeilijk kan zijn. Daarnaast vind ik echt heel knap en ook liefdevol dat je dit doet! Vooral vanwege je eigen jonge gezin!