Hart luchten.. jullie advies?

Hi mama’s Even een korte uitleg; Op 4 april 2021 is de vader van mijn zoon, Sepp, vertrokken. We waren net 8 weken hiervoor als gezin vanuit Amsterdam verhuisd naar drenthe. Mijn hele familie woonde in drenthe, we waren beiden door Corona onze baan verloren, kregen een vrijstaand huis voor hele lage huurprijs aangeboden, en hij een baan, dus waarom niet.. Voordat we verhuisden hadden we al veel ruzie. Ik kwam er met 7maanden zwangerschap pas achter dat ik zwanger was, door de pil heen, stress dus. Hij had al drugs problemen (lees: 4/5 joint élke dag) en met deze stress erbij werd hij steeds agressiever. Het waren niet zomaar ruzies; ik werd dagelijks voor alles uitgescholden, dingen in huis werden kapot gegooid/geslagen door hem, deuren dicht gegooid, stoelen die tegen de tafel werden geslagen etc.. We waren verhuisd en meneer wou toch niet in therapie. Zijn agressieve gedrag werd erger: op mij spugen/mij in hoeken duwen en dreigen etc. Toen is hij uiteindelijk met mij meegegaan naar een relatietherapeut en een week na de 1e afspraak vertrokken naar Amsterdam. Hij woont nu bij zijn moeder. En je raad het niet, maar hij is nu het slachtoffer. Ik kreeg gelijk brieven van zijn advocaat, hij had de huur van onze woning opgezegd waardoor ik en Sepp op straat stonden en hij betaalde niets qua alimentatie. Ik kreeg alle afrekeningen van de woning, had geen werk meer én moest een nieuw huis regelen, dat is gelukkig gelukt! Maar ik ben nog steeds al deze rekeningen aan het afbetalen. Ik heb ook een advocaat ingeschakeld en gezegd dat ik er samen goed uit wou komen. Zij stelde het traject “hulp bij scheiding” voor. We kwamen niet eens in de behandelfase terecht want hij bleef schreeuwen dat hij zijn zoon mee naar Amsterdam wou nemen. Kleine side-note: de vader van Sepp is nog nooit langer dan 3 uur alleen geweest met Sepp. Dit wou hij nooit, dat trok hij nooit. Jullie kunnen je dus voorstellen dat met zijn drugsverslaving, zijn agressie probleem en het feit dat hij mij alleen maar liet zien het niet aan te kunnen, ik het niet toe liet dat Sepp alleen met hem naar Amsterdam zou gaan. Ik wou buiten dat alles om, van deskundigen weten of het goed was voor zo’n klein mannetje van 6 maanden om zolang bij mij vandaan te zijn. Ik had besloten dat hij elke week in mijn nieuwe huis Sepp mocht bezoeken. Ook hier in mijn huis wil hij nog de dienst uitmaken en heb ik meerdere keren met politie contact gehad vanwege de agressie. Na veel strijd heeft uiteindelijk afgelopen december de rechter besloten geen gehoor te geven aan de eis van vader,namelijk 3 weekenden in de maand omgang in Amsterdam. Het is geworden; 3 weekenden omgang hier in een omgangshuis, onder toezicht en ik moet 1x in de maand op kosten van vader voor een dagdeel met Sepp naar Amsterdam. Ik ben hier héél blij mee want we krijgen ook een onderzoek van de kinderbescherming en dan zal eindelijk zijn ware aard boven water komen. Het is een narcist. We hebben nu omgang in dat huis. Maar hij zoekt op iedere mogelijke manier contact met mij. Sinds april 2021 heeft hij zich niet bekommerd over de voeding van Sepp, heeft geen enkel idee wat Sepp op een dag te eten krijgt, maar nu gaat hij mij vertellen wat ik Sepp moet geven. Hij heeft zijn auto verkocht en verwacht dat ik nu zijn taxichauffeur ga spelen en hem oppik & naar het omgangshuis breng, maar geen alimentatie voor zijn zoon betalen. Hij is gewoon echt een psychische en drugsverslaafde man. Zoekt continu strijd, maar bij het omgangshuis loopt hij gelijk op mij af zodat iedereen kan zien hoe vriendelijk hij tegen me is en geeft hij me een kus op de wang 🤮 Ergens vind ik het nog zielig ook, hij is Turks en het is ook wel een stukje cultuur; macht/dé man zijn en dat heeft hij totaal niet nu. Zijn moeder keurt het ook allemaal goed en praat heel erg op hem terwijl zij zelf is mishandeld door de vader van hem en zij allemaal geen contact meer hebben met deze man. Bijzonder toch? In april is de rechtszaak voor alimentatie pas, hij heeft al 3x om uitstel gevraagd namelijk en zit nu “toevallig” in de ziektewet, nét voor het einde van zijn contract die niet verlengd werd. Hij zegt zelf ook; “ziekte-wet 🤪 hahah” Maar nu komt de vraag, hij zit bij huis en wil nu bijna iedere dag facetimen. Maar Sepp is hier gewoon te klein voor, Sepp lacht en gaat vervolgens weer verder met spelen. Sepp is nog te jong om mee te communiceren op die manier, dus uiteindelijk ben ik degene die met hem moet facetimen. En ik wil geen contact meer met hem. Behalve als er iets met Sepp aan de hand is. Wat zouden jullie doen? Hij blijft zo namelijk invloed uitoefenen op mijn leven en dat wil ik niet. Het irriteert me en ik moet mij continu aanpassen en dan neemt hij zelf niet op omdat hij “buiten” is. Ik ga niet meer op mijn telefoon omdat hij dan ruzie zoekt dat ik online ben en niet reageer.. Sorry, ik ben gewoon heel benieuwd hoe jullie hierover denken.. Liefs, een mama die even haar hart moet luchten denk ik 😘