Help...
Ons zoontje reageert ineens best wel heftig als 1 van ons weg gaan. Al is het naar buiten gaan van 1 van ons en hij de ander gewoon kan zien. Tot mijn schrik gebeurde gister iets angstigs;
Mijn man ging naar buiten om te roken, stond dus gewoon in het zicht. Onze zoon begon meteen te huilen, ik stond te koken masr hoorde niks meer dus dacht ik laat ik even kijken, hij keek me aan mond open tranen met tuiten zonder geluid, dus ik riep m. Maar voor ik het wist trok hij letterlijk lijkbleek weg met gevolg blauwe lippen blauwe ogen en wankelen, ik heb m meteen opgepakt geblazen in zn gezicht maar dat werkte niet, pas toen ik m 3x goed schudde en zn naam zo hard schreeuwde hij ineens bij kwam.
Nu vanmiddag gebeurde het zelfde maar dan bij de buurvrouw die naar binnen ging om wat te pakken , maar ivm verbouwing mocht leano niet naar binnen en raakte dus weer zo overstuur dat ie erin bleef hangen.
Hebben jullie dit ook wel eens ervaren? Ik vind het nu toch wel erg beangstigend gezien hij ook naar de gastouder gaat en mijn moeder elke week 1 soms 2 dagen.
Iemand de tip om te voorkomen dat ie dalijk wel stikt in zn eigen huilen?
Heb dit alleen wel eens meegemaakt toen die echt nog klein klein was als iets m zeer deed of met koorts of iets.