Liegen

Omdat wat licht bloedverlies rond je NOD normaal is zou ik dat zeggen. En dan gaan zij er vanuit dat je ongesteld bent geworden.... misschien helpt dit om eem halve waarheid te zeggen....

Hier vergelijkbare situatie. Ik heb endometriose en altijd zwaar pijnlijke menstruaties. Daar vragen vrienden/familie/collega's altijd naar. Ik denk dat ik er even over ga 'liegen'. Ik hoop dat ik het een beetje weg kan wuiven, maar dat werkt misschien niet in de praktijk 🤔 Maar ik ben er nog niet klaar voor om het te vertellen. Wanneer wil je het gaan vertellen?

Hey meiden, Wij zijn een aantal weken geleden met het IUI traject begonnen en het was in 1 keer raak! Vriendinnen wisten ook dat we hiermee bezig waren, maar ook ik wilde niet dat wij het eerder wisten dan onze ouders. Ik heb daarom ook aan ze uitgelegd dat ik deze laatste stap niet wil delen. Of het nu goed of slecht was, iedere keer weer die verantwoording afleggen wilde ik niet. Ik heb eerlijk gezegd dat ik dit tussen mijn vriend en mij wilde houden. Nu hebben we mega geluk gehad, maar voor hetzelfde geldt duurde het nog een half jaar. Kan ook slecht liegen, dus neutraal hierin zijn vond ik de beste oplossing. En als het echte vriendinnen zijn, hebben ze alle respect voor je beslissing! Succes!

Hallo, Ik zit in precies dezelfde situatie. heb 2x clomid gehad en nu de 2e keer is het raak. Ben nu 6 weken zwanger en heb net een etentje met mijn 2 beste vriendinnen gehad.. ik wil graag de eerste echo afwachten (19-2).. ik heb net ontzettend moeite gehad om mn mond te houden. Er werd ook naar gevraagd en ik heb gezegd dat het helaas niet gelukt was maar ik vol goede moed ben voor de volgende keer. Heeeeeeel moeilijk om te liegen maar ik heb snel geprobeerd over andere dingen te praten wat redelijk lukte! Ik snap je gevoel van "liegen" maar ik denk dat als je het achteraf verteld je vriendinnen dit absoluut begrijpen. Ik heb het mijn ouders ook nog niet verteld voor mij is die eerste echo van hele grote waarde en weet zeker dat mijn dierbare dit begrijpen en dat zou bij jou ook vast zo zijn!

Dat is een hele goede! Dankjewel! 😃

Hoi! Ik heb een beetje het zelfde gevoel. Ook PCOS en vorig jaar 2x zwanger geraakt met medicatie maar ook 2x een miskraam, we wisten al dat het mis was voordat we uberhoubt een test konden doen. Mijn directe omgeving leeft echt enorm mee en bij bijvoorbeeld elke menstruatie moet ik wel een traantje laten bij me moeder. Nu heb ik sinds 3 maanden weer een regelmatige cyclus gehad (heel veel afgevallen en waarschijnlijk door de miskramen heeft mijn lichaam toch een tik gehad) en nu ben ik natuutlijk zwanger geraakt!! Maar... Wij hebben afgesproken om onze mond te houden tot de 1e echo. En dat is SUPERRR moeilijk. "Gelukkig" heb ik toevallig ook nog behoorlijke griep, dus dat is een goed excuus geweest de afgelopen dagen. Maar oei wat had ik het zwaar om vooral tegen mijn moeder te liegen dat ik ongesteld was geworden. Ik had zelfs het idee dat ze zo aan mij kon zien dat ik wel zwanger ben! Ik blijf ik mijn hoofd houden dat ik weet waarvoor ik het doe. Daarnaast merk ik ook dat het nu iets heel speciaals is, waar alleen ik en mijn vriend nog van weten en 100% van genieten. Maar ook angst speelt behoorlijk omhoog, wat als ik het weer verlies? Dan weet niemand dat ik zwanger ben. Heel dubbel, maar ik hou vol. Ik doe het voor een goed doel. Nu maar hopen dat deze flapuit haar mond dicht kan houden tot 3 maart!

Ik ben zwanger van de 5de waarvan de 3de een doodgeboorte was. Ik ben nu tussen de 5wk en 6 zwanger. Ik heb het me schoonfamilie vertelt en me broertje( heb zelf geen familie voor de rest ouders al overleden) En mijn Beste vriendin devrest van de dames mogen lekker wachten en als ze dat vervelend vinden tja dan hun pech en moeten dat maar gewoon begrijpen ok voor de andere dames: als dit jullie beslissing is om eerst familie te vertellen en voelt dat goed gewoon doen en je kan bijvoorbeeld een bruch doen en zorgen dat hun alle bij elkaar zijn jullie vrienden en dan zeggen we wilde jullie bij elkaar hebben om ons geweldige nieuws te vertellen om dit moment te delen😛🤭😏

Maar ik zeg ook altijd tegen de familie van luistet ik ben nog oas paar weken we makeb er geen bigdeal van gewoon relax want je weet nooit, klink heel negatief ergens maar heb met 7,5 was mijn baby overleden super gezond maar navelstreng kreeg een kneling en miskraam met 14wk( dus was voorbij de 3mnd) dus ergens zeggen die 3mnd regel niet veel gaat het fout gaat het fout dus zeg het dus tegen de naaste zodat ik dus niet hoef te liegen te veel stress!

Ik ben pas op week 4, maar heb het wel aan mijn beste vriendinnen verteld. Ze weten dat ik bezig was met IUI, en omdat we naar een groot dansfeest gingen toch maar gezegd. Ook natuurlijk dat het heel pril is. Ik ben blij dat ik het kan delen. Mijn ouders en schoonouders weten nog van niets. Tegen alle anderen heb ik ook gelogen en gezegd dat ik er liever niet over wil praten. Voor hen zegt dat genoeg om er niet over door te gaan, en ik hoef niet verder te liegen. Volgende week gaan we het mijn schoonouders vertellen tijdens een etentje en mijn ouders houd ik nog even in het ongewisse omdat mijn zusje een dezer dagen gaat bevallen. Over drie weken ben ik -Let’s hope- ook nog zwanger en dan vertel ik het ze pas. Eerst alle aandacht naar mijn zusje.

Wij hebben het gister verteld aan onze familie ben nu 4+6. Dit omdat wij vorig jaar een miskraam hebben gehad met 10 weken. Wij willen dus ook ons geluk delen met de hele wereld en wachten daarom ook echt geen 12 weken.

Moeilijk hè :( Ik heb gister in het gezicht van een hele goede vriendin gelogen dat 'we maar wat doen' terwijl ik nu 5,5 week zwanger ben. We gingen high tea'en dus heb ook van tevoren de tent gebeld om het menu aangepast te krijgen. Over 2 weken met m'n schoonzus een weekend weg en het liegen zou me zoveel stress opleveren dat we hebben besloten het gaat wel te vertellen (dan 7 wk als alles goed gaat). Ik kan best onder 1 borrel uit, maar niet onder een heel weekend borrels en steaks... Dus voor m'n eigen gemoedsrust vertellen we het haar alvast

Bij mijn vorige zwangerschap vertelden we het snel, met 4 wkn al. Bij 5e week ging het mis. Als mensen nu vragen zeg ik dat we druk aan het oefenen zijn en dat ik uit voorzorg geen alcohol, rood vlees etc tot me neem. Nu wachten we de eerste echo af, die hebben we de 20e...

Doen wat je zelf fijn vindt. Wij kwamen er vorige zwangerschap pas met 8 weken achter dat ik zwanger was na traject van 3.5 jaar en ook PCOS. Gestopt met behandeling en daarna direct zwanger. Toen we dag erop positieve echo hadden natuurlijk gelijk aan familie vertelt. De rest pas met 12 weken. Nu wederom spontaan zwanger geworden, maar wil het van de daken schreeuwen. We hebben er nu voor gekozen om tevens te wachten met vertellen tot we een echo met kloppend hartje hebben gezien. Geeft meer rust. Daarnaast net sinds vorige week begonnen bij nieuwe baan. Wil eerst door de proeftijd heen.

Doe wat jullie het best vindt. 1 tip vanuit mijn cultuur: pas met je 12 a 15 weken mag je vertellen. En dit is om te voorkomen dat boze oog jullie wondertje oogt. Dus is echt puur het veiligheid voor jullie zelf en jullie Wondertje. Het zelf is met babyspullen hallen in huis. Pas na 25a 35 weken doe je dat. In die tussen tijd. Doe je spaarpot vullen voor al je spulletjes.

Hier is dit exact hetzelfde. Wij mogen het pas vertellen na 12 weken en niet te vroeg spullen kopen;).

Wij willen het ook stil houden tot na de eerst echo. Dan pas vertellen aan ouders en familie en met 12 weken aan de rest. Alleen een vriendin van mij had het vorige week geraden, ze merkte het aan me 🙈 maar wij probeer voor zo ver mogelijk niet te liegen.

Ik had m'n 2 beste vriendinnen verteld dat we "bezig waren" in d'r ronde dat het raak werd. Ik wilde dat vertellen omdat ik het leuk vind er wel met vriendinnen over te kunnen hebben als je ongeduldig bent, twijfelt, bang bent, teleurgesteld enz. Een paar dagen voor ik testte dus verteld en niet echt gedacht dat ik zwanger zou zijn. Maar heb ze gelijk opgebeld allebei met het goede nieuws 🤣 voelde me zo opgelucht daardoor! Ik ben wel beetje bang voor een miskraam door alle verhalen. Aan ouders vertellen we het daarom pas met de echo. Ze zullen ZO enthousiast zijn en veel vragen stellen elke dag dat ik er misschien zelf onzeker van wordt. Omdat ze het ook graag willen. Ik heb liever net wat meer zekerheid en wacht de eerste echo af. En ik vind het ook leuker het met de echo foto te vertellen. Dan zien ze gelijk als het goed zit. Als ik nu tegen hun zeg dat ik last heb oid dan gaan ze helemaal stressen, terwijl m'n vriendinnen me geruststellen. En dat heb ik nu nodig. Ik dacht altijd ouders eerst, maar bij nader inzien kijkt ons dit het beste 😁 overigens weet verder niemand het. Andere vrienden en familie laten we het pas eind eerste trimester weten. Heb 27e feb de eerste echo 🍀🥰

Ik snap je dilemma. Wij zijn nu 5+1 zwanger na 5 keer ovulatie inductie (PCOS). Al 2,5 jaar wachtende, proberende. Onze directe omgeving weet hoe moeilijk het voor ons is om zwanger te worden en voor mij om er over te praten. Onze directe omgeving weet ook gelukkig beter om er niet iedere keer erover te beginnen. Brengt alleen maar spanning voor ons. Als het zover is horen ze het vanzelf. Nu ook zwijgen wij erover, tot in ieder geval onze 1e echo over 2 weken. Wil met eigen ogen gezien hebben dat het echt is.

Vreselijk ja! Wij hebben het nu wel aan onze ouders verteld (ik ben nu 5 weken+4 dagen) zodat we het toch een beetje kunnen vieren met anderen! In mn eentje maak ik me gewoon teveel zorgen om een miskraam en mijn partner ook. Fijn om het een beetje te relativeren met ouders, het is namelijk al super dat het op de natuurlijke weg is gelukt, en het kan ook gewoon goed gaan. Wel moet ik het nog verzwijgen voor de rest en willen we het pas vertellen na termijnecho. Lastig op werk want ik ben supermoe en moet vaak plassen. En ja waarom wilde ik nou geen wijntje op de borrel van vorige week? Pfff lastig om er dan weer een draai aan te geven.

Precies hierom zijn wij ook open, lief delen en leed delen. Dat lijden in stilte met die miskramen vind ik verschrikkelijk.