Lijkt niet zindelijk te willen worden

Dag dames, Ik zit in een “ fase” met mijn zoontje waar ik niet uit kom. Mijn zoontje word volgende maand vier jaar en mag in januari naar school. Hij heeft een jonger zusje van 1 en de derde verwachten we in november. Ivm de komt van een nieuwe baby hebben we voor een rustige periode gekozen om te beginnen met school vandaar de maand Januari. Nu is het zo dat mijn zoon al ruim een half jaartje bezig is zindelijk te worden. Het opmerkelijke daarvan is dat hij geen ongelukjes krijgt als hij bij mijn moeder of zus is, als zij oppassen. Ook buitenshuis gaat alles dan goed. Mijn moeder gebruikt snoepjes om hem naar de toilet te laten gaan. Hier was ik niet blij mee dus dat is al geminderd. Zelf gebruikte ik de sticker methode en of een strippenkaart waardoor hij aan het einde van de dag iets lekkers kon krijgen. Hier had mijn zoontje geen interesse in omdat het bij oma het hem waarschijnlijk gemakkelijker af ging. Nu plast mijn zoon nog dagelijks bij mij en zijn vader in zijn broek. Als we hier iets van zeggen gaat hij er zelf lacherig er mee om. Als we hem uitleggen dat hij niet naar school, zwemles en voetbal kan zolang hij in zijn broek plast, geeft hij aan dat hij het snapt en het niet meer zal doen. Ik probeer ook hem hierover enthousiast te maken dat hij dingen mag leren en vriendjes mag maken. (Bij het kijken van finding Nemo heeft m’n zoontje een angst gecreëerd dat als hij naar school toe gaat , hij niet meer thuis komt. Dit heb ik heel vaak met hem besproken dat hij wel thuis zal komen. Dat papa of mama hem elke dag met de fiets komt ophalen. Hij heeft het hier niet meer over dus hopelijk begrijpt hij het. Dat was nog wel een dingetje 😩) Ondanks dat plast hij dus nog steeds meermaals kleine en grote hoeveelheden in zijn broek. Als we ook tegen hem zeggen dat hij naar de toilet moet laat hij het gedeeltelijk gelijk lopen. Straf geven met 3 minuten op de trap zitten maakt ook weinig indruk. Hij neemt ondanks alle gesprekken en uitleg alles heel luchtig op. Hij lacht alles weg en na een straf doet hij alsof er niks aan de hand is. Het positief coachen als hij naar de wc geweest is doet hem schijnbaar ook niet veel want hij laat het lopen. Wij zijn er bewust van dat kinderen zich anders gedragen bij een komst van een baby.m. Dus we willen hier niet al te zwaar aan tillen. Wel maak ik me zorgen omdat hij zometeen naar school toe gaat. En het zegt wel iets dat dit alleen thuis gebeurt. We zorgen ervoor dat hij elke dag tijdens het dutje van z’n zusje 1op1 moment heeft zodat hij niet naar “negatieve” aandacht hoeft te vragen. Maar zoals ik het al zei, ben ik al een half jaar bezig en hij kan het ook. Er zitten ook zoveel goeie dagen ertussen. Maar regelmatig heeft hij gewoon maling eraan. Heeft iemand tips of ideeën wat ik het beste kan doen? Hoort dit erbij? Hoort zindelijk worden zo lang te duren? En wat nou als de baby geboren is en hij plast nog steeds in zijn broek… kan hij zometeen niet naar school! Ik weet oprecht niet meer wat ik kan doen