29 Reacties
5 jaar geleden
Wij kregen de tip om een theelepeltje olijfolie te geven aan ons zoontje, sindsdien als hij moeite heeft met poepen of harde ontlasting gebruiken we dat en binnen no time is het soepel! Ik raad dat dus echt aan!
5 jaar geleden
Ik had voor mijn zoon lactulose, maar hij kreeg er erg veel krampen van. Nu met oefenhapjes krijgt hij af en toe pruim. Nou dat werkt enorm goed bij mijn zoon. Zonder krampen. Maar is natuurlijk voor iedereen weer anders.
5 jaar geleden
Wij gebruiken glycerine zetpillen. Werkt heel goed. En we doen een scheutje olie bij de groentenpap
5 jaar geleden
Wij kregen forlax, maar ben er na 4 dagen mee gestopt omdat ze helse pijnen ervan kreeg. Ach, zei de verpleegkundige, dat komt omdat de darmpjes nog niks gewend zijn.
Ehmmmmm....er staat NIET in de bijsluiter dat buikkramp als effect normaal is, sterker nog dat is juist een contra indicatie en moet je stoppen ermee. Never mind! Maar goed ons meisje heeft dus een darmafwijking blijkt, en dan werkt het inderdaad niet. Maar ik zou eerder forlax gebruiken in jouw geval dan lactulose, omdat dat inderdaad niet voor luie darmen zorgt.
5 jaar geleden
Reactie op Elise1989
Wat vervelend! Wat voor darmafwijking heeft ze?
Ja daar ben ik ook benieuwd naar!
Bij mijn zoontje deed Lactulose niks, Forlax helpt perfect. Mijn andere zoon heeft ook veel baat bij Forlax. Kinderarts zegt dat het echt geen kwaad kan, wordt niet opgenomen door het lichaam
5 jaar geleden
Hoi Marieke 19978,
Ik lees ook in je andere topics dat je kindje eigenlijk al vanaf dag 1 heftige krampen heeft die maar niet over willen gaan. En omdat krampen "er bij horen" duurt het ook echt lang voordat je serieus genomen en geholpen wordt! Maar hier wordt het inmiddels alleen maar erger. Bijna haar hele wakkere tijd is er sprake van onrust en pijn (en ze wordt ook echt wakker van de pijn). Ik las ook dat je je kind vooral in je armen kan laten slapen, dat is hier ook, ze kan aan de borst redelijk slapen (al komen ook daar de pijnljjke momenten) maar als ik haar voorzichtig weg probeer te leggen naast me BAM meteen ogen open en huilen (waardoor we eerst alleen dachten aan reflux). Op het moment dat ze pijn heeft, ofwel dat is hier zo goed als de hele dag, nemen we haar hoog in onze armen tegen onze schouder aan, het enige dat ietsje verlichting geeft, maar op de piekmomenten helpt helemaal niets. We lopen hier hele dagen met ons meisje in de armen en ze slaapt alles bij elkaar opgeteld misschien net aan 8 uurtjes, verdeeld in hazenslaapjes (ik houd alles maar angstvallig bij in de medela app om het te monitoren). Sja en zelf slaap ik denk ik maar....4 tot 6 gesprokkelde uurtjes per dag, al maaaaanden. Niet te doen. 6 gesprokkelde uurtjes (vaak 3 x 2 uur) dat zijn hier de goede dagen.
Wat goed is om te checken, als je artsen al zo ver kunt krijgen, is of er sprake is van een darmafwijking. Want bij ons na tongriempje knippen, nieuwe drinktechnieken, alle allergenen uit mn dieet skippen, wist ik het echt niet meer. De kinderarts waar ik, na lang strijden bij de huisarts, eindelijk heen mocht, pakte het eerst ook algemener aan maar omdat alle laxeermiddelen niets uithaalden (en dus nog meer pijn veroorzaakten) ben ik eindelijk doorgestuurd. Hij zag dus wel een lichte afwijkende stand van de anus (en dan dus alsnog eerst laxeermiddelen voorschrijven, maar goed) en toen hij het zei dacht ik....is dat dan een probleem? Ik weet niet hoe het er normaal uit hoort te zien bij baby's :-) Maar het gaat dus om anorectale malformatie in mijn geval. De anus zit redelijk dicht op de vagina. Probleem is dat van binnen de endeldarm en kringspieren/bekkenbodem dan niet goed aangesloten zijn op de anus en niet goed samenwerken, waardoor ontlasting er niet goed uit kan (laxeren helpt dan dus ook niet). Weinig artsen zijn hiervan op de hoogte, vaak kennen ze de ziekte alleen als het gaat om het geheel ontbreken van de anus, en dat zien ze wel direct bij de geboorte. Maar een afwijkende positie, of een vernauwing van de anus wordt niet opgemerkt. Ik las ook op internet een verhaal van een vrouw waarbij de diagnose pas na 1 jaar werd gesteld bij haar baby, na elke keer weer opnieuw aandringen bij artsen dat er iets mis was en elke keer werd ze naar huis gestuurd, en zou het aan haarzelf liggen. Zo frustrerend! Ik zeg niet dat het dit hoeft te zijn, en je hebt ook andere afwijkingen aan de darm, maar ik vind het belangrijk om te noemen aangezien echt maar weinig artsen de ziekte herkennen.















