Normaal oma gedrag?

Oh dit is zo herkenbaar.. mijn schoonmoeder doet dit ook en ik kan het ook echt niet meer hebben. Als ik een dag geen foto of filmpje stuur krijg ik meteen een appje😑 ik vind het mega irritant en laat dit schijnbaar daar ook weten. Als wij binnenkomen vliegt daar ook iedereen (4 man) meteen de maxi-cosi in en het liefst zouden ze haar de hele tijd doorgeven en op schoot houden. Ze passen zo af en toe op en ook dan irriteer ik me aan alles wat mijm schoonmoeder doet. Van de week was ze daar en heb ik denk ik wel 8 filmpjes gekregen. Ik heb toen we haar ophaalde gevraagd of ze haar ook in het echt gezien hebben of alleen maar door het scherm, dit vond ze niet leuk. Ik snap het enthousiasme maar ze slaan soms door. Ik snap je irritatie echt heel goed. Geef je grenzen aan en misschien ook eens met je man/vriend over hebben?

Ze is trots op haar klein kind. Het word minder zodra de kids hun eigen wil krijgen. Hier kijkt mijn schoonmoeder niet eens meer naar mijn kinderen om. Ze zegt tegen andere mensen dat ze een ander soort "oma" is en dat ze ze niet vaak hoeft te zien. Ze neemt nooit contact op en als ze dat wel doet dan dwingt ze alles op, en moet alles zoals zij dat wilt. Bij mijn dochter was ze ook zo overdreven als we daar kwamen. Ik heb toen gezegd dat ik mij daar niet prettig bij voelde en daar luisterde ze wel naar. Helaas heeft ze nu bijna niks om dr kleinkinderen, mijn zoontje heeft ze nog maar 2x gezien😔 hij is ondertussen al 6 maanden. Ik zou zeggen geniet er van dat ze zo betrokken wil zijn. Maar geef wel aan wat je grenzen zijn en ben duidelijk in wat jij prettig vind❤

Heel herkenbaar. Er zullen moeders zijn die zeggen dat je blij moet zijn met de grote aandacht voor je dochter. En dat is ook zo, maar het kan ook too much zijn inderdaad. Is het haar eerste kleinkind? Als ze zoveel appt, voel je je dan verplicht om steeds maar terug te appen? Dat hoeft niet hè. Elke dag slaat nergens op en ze hoeft al helemaal niet je hele dagplanning te weten. Ik denk dat je zelf moet zorgen voor wat gezonde afstand en je niet zo verplicht te voelen. De hele dag op bezoek ook, kan dat niet gewoon een paar uurtjes zijn? Dus nogmaals, bewaak je grenzen 😚

Ja ik heb het besproken met mijn vriend en hij begint het ook wel in te zien nu.. hij vindt het ook vervelend dat ze steeds commentaar geeft op de manier waarop hij met onze dochter omgaat. Dus wat betreft neemt hij automatisch wat afstand wat ik wel weer prettig vind

Zelf herken ik dat niet. Er zullen vast veel oma's zijn die dit gedrag vertonen! Mijn schoonmoeder is geïnteresseerd en vindt het leuk als we langs komen en filmpjes sturen ed maar dringt daarin niets op. Als we op visite zijn wil ze nog wel eens haar mening geven over wat zij een goede manier vindt, wij trekken gewoon ins eigen plan :)

Dankjewel! Ik ben juist bang dat het alleen maar erger wordt. Ze zegt steeds: als jij groter bent gaan we dit en dat en zus en zo

Wat fijn dat meer mensen hier tegenaan lopen. Mijn schoonmoeder zit in een tunnelvisie. Ze vraagt bv 2x of we kunnen afspreken. Als dat dan niet kan om welke reden dan ook blijft ze zo nog 3x doorgaan. Voelt als opleggen ipv gezellig afspreken. Mijn vriend noemt het het oma syndroom. Kijk we zijn helemaal blij hoeveel liefde onze zoon krijgt van alle familie leden en vrienden. Alleen hebben wij gemerkt dat iedereen nu moet wennen aan onze grenzen. Wij waren altijd heel makkelijk qua aanpassen met afspreken. Nu niet. Maar het voelt wel vervelend hoe het gaat. En dat is ook weer aan ons om een weg in te vinden. Komt vanzelf hoop ik want mn schoonmoeder gaat niet veranderen gok ik... We gaan wel een gesprek aan met haar omdat ze letterlijk niet lijkt te horen wat de grens is. En dat voelt niet goed ook niet voor oppassen straks.

Eerste kleinkind idd, dus dat speelt ook mee. En wat betreft appen heb ik al afstand genomen maar de hint komt niet over..

Lastig hè! Het voelt soms alsof het een grote oma show is en alles om haar draait. Goed dat jullie het gesprek aangaan! Ik merk dat ik door mijn irritatie ook moeite heb met de oppas-dag

Mijn moeder heeft dat ook, maar ik vind het niet zo erg. Misschien kan ik het hebben omdat ze wel duidelijk de mama-rol bij mij laat. En omdat het mijn moeder is, niet mijn schoonmoeder? Belangrijke dingen blijven bij mij, maar ik vind het fijn dat ze mijn zoontje net zo prachtig vindt als dat ik dat vind haha.

Ik denk dat het ze heel erg blij en trots is. Dadelijk krijgen ze een eigen wil en dan neemt het wel af. Maar ik heb wel altijd duidelijk gemaakt wat ik fijn vind en wat niet. Misschien eens een idee om een gesprekje aan te gaan en je gevoel uit te leggen 😊

Wat het appen betreft, gewoon niet reageren. Ik reageer alleen als ik daar zin in heb🙈

Ik herken dit heel erg van mijn moeder. Als ik daar op bezoek ben of zij bij mij dan is ze ook alleen maar bezig met de baby. Als ik ga verschonen gaat ze mee. Ik vind het niet zo erg en zie het als een rust momentje voor mezelf. Kan me wel voorstellen dat het anders voelt als het je schoonmoeder is, afhankelijk van de band natuurlijk. Persoonlijk zou ik het van mijn schoonmoeder niet trekken 😬

Och herkenbaar, wordt soms echt kneiter. Het ergste is nog dat mijn stiefschoonvader dus ook zo is, daar kan ik het al helemaal niet van hebben 🤷🏽‍♀️

Ze wil denk ik gewoon heel erg betrokken zijn. Ik denk dat schoonouders ook sneller bang zijn dat hun kleinkind bij hun weg wordt gehouden. Geef gewoon aan wat je wel en niet fijn vindt en laat haar ook weten dat je het waardeert dat ze zo enthousiast is maar dat jij ook net moeder bent geworden en het soms een beetje veel is allemaal. Ik kreeg ook dagelijks appjes met het verzoek om filmpjes en foto’s te sturen maar heb mijn vriend gevraagd om uit te leggen dat dat soms een beetje overweldigend is voor mij en ik graag zelf het initiatief wil nemen om iets te sturen. Mijn ouders/schoonouders zijn het ook niet eens met sommige dingen die wij doen en wij ook niet hoe zij over bepaalde dingen denken. We hebben wel duidelijk gemaakt dat het ons kind is en ze ons vrij moeten laten in de keuzes die we maken. Ik heb wel geaccepteerd dat het een beetje anders gaat als ons zoontje bij zijn opa’s en oma’s is. Als je er samen niet uit komt kan je er ook voor kiezen ze niet te laten oppassen en gewoon met het gezin op bezoek te gaan. Voordat ons zoontje naar de opvang ging waren wij regelmatig op zondag bij mijn schoonouders. Praat er gewoon over en dan zal je zien dat het beter wordt.

Dit is echt heeel herkenbaar!! Ik probeer te geven en te nemen... hoop snel op andere kleinkinderen voor haar, want dit is bij ons ook de eerste. Ergens wel fijn maar balans moeten we nog echt vinden🙃

Ik zou het koesteren, het is enthousiasme, maar geef gewoon je grenzen aan,als mijn moeder of schoonmoeder nog geleefd hadden,hadden ze dat vast ook gedaan,denk dat oerinsict van vrouwen gewoon erg diep zit? van beide vaders hoor ik bijna niks en dat is ook niet leuk

Haha mijn schoonmoeder loopt mee als ik ga verschonen en bv ga geven. Ik kan het prima zelf(ik doe het ook zelf :p). Ik probeer dan te denken, ze wilt het zo graag goed doen en dan zorgen dat t allemaal goed gaat en het mijn meisje aan niets ontbreekt. Prima. Mijn ouders zijn als we bij hun zijn ook zo veel met haar bezig dat ik haar bijna niet heb. Ik houd zoveel van mijn meisje dat ik haar t liefste constant zelf heb, maar ik begrijp hun ook goed 1e en misschien enige kleinkind waarvan we dachten dat die misschien nooit zou komen. Zodra ik haar graag zelf wil dan pak ik haar over een zeg ik zelf dat mama weer graag zelf wilt knuffelen, ze weten ook dat ik zo ben... gaat prima vooral omdat we er open over zijn.

Hahah, mijn vader is zo! Ik vind het geweldig. Zó gek op ons mannetje, mij hoort en ziet hij niet meer hoor. Soms misschien wat veel ja. Maar vind het vooral heel lief.

Ik vind dit eigenlijk echt super lief! Het komt op mij over dat oma heel erg van haar kleinkind houd. Prachtig om te zien lijkt me en wat een veilig gevoel moet dat geven, mocht er ooit iets zijn dan is er buiten jullie om iemand die intens van je kindje houd. 🧡. De moeder van mijn man is een paar jaar geleden overleden en het aller aller aller liefste wat ze wilde mee maken was een kleinkind. Ze heeft het helaas nooit mogen meemaken. Ik snap dat het soms wat frustraties kan geven, maar probeer het is niet als iets negatiefs te zien maar als positief. Wat maakt het dat jij dit zo vervelend vind? Miss kan je laten weten dat je het ontzettend waardeert maar dat het vragen naar een dagschema een beetje veel is, maar dat je er voor de rest heel gelukkig mee bent dat er iemand zo van je dochtertje houd!l?