Ons mannetje is van 30 sept. En altijd een goeie slaper geweest. Om 20:00 naar bed met een flesje melk en sliep dan de hele nacht door. Nu is het opeens drama. We zitten al ruim een maand gemiddeld een uur langer naast hem tot ie slaapt anders gilt ie alles bij elkaar. Nu is het al een week dat we tot 22:00 a 22:30 met hem bezig zijn en vecht tegen zijn vermoeidheid. Maar nu al 2 nachten tot 00:00 wakker geweest. Gisteren op de camping savonds laat een rondje gelopen met veel huilen en gillen had ie de strijd verloren in de wagen en eergisteren beneden met papa geslapen op een luchtbed. Papa ging maar slapen en hij is vanzelf omgevallen. Ik zit nu naast zijn bedje met een gillen en huilend kind. Merk aan hem dat het vechten tegen de vermoeidheid is. Aandacht geven of troosten helpt niet, dus nu op standje negeren. Zit dan bij hem zodat ie weet dat ie niet alleen is. Wat moet ik hier toch mee doen. Onze dochter is eeb paar maandjes oud dus die heeft ook mama nodig. Maar ben soms uren weg. Hoe kicken we deze fase eruit!? Hulp gezocht!