Problemen met opvoeding

Vraag eerst een consult aan bij een pedagoog via het consultatiebureau. Misschien kunnen zij je helpen?

Volgens mij hoort het gewoon bij de leeftijd.. Wij leven onder de motto's "stront in de oren" en " zijn oren zitten er voor de sier"

Hier was het ook een drama. Dat ik me af vroeg of het wel normaal was of toch iets te. Maar sinds een week of 3 gaat het echt ineens veel beter! We zijn meer structuur gaan toevoegen thuis. Goede communicatie en duidelijker grenzen aangeven helpt hier echt. Waarschuwen als iets uit gaat of de laatste keer is. Als hij weet waar hij aan toe is gaat het veel beter.

Volgens mij hoort dat gewoon bij de leeftijd. Ze hebben nu gewoon door dat ze zelf beslissingen kunnen nemen en zeggen bijgevolg op alles nee, en gaan dan maar overal en nergens op de grond liggen of zitten als ze hun zin niet krijgen. Je moet duidelijk communiceren, zelf proberen rustig te blijven (heel moeilijk soms), als je wil straffen moet dat gelijk achter het gedrag komen. Dus niet dat je kind wat doet en je bent buiten en dat die dan later als je thuiskomt zijn straf hiervoor krijgt (geen toetje ofzo). Kinderen kunnen dat niet aan elkaar linken als er te veel tijd tussen het gedrag en de straf zit en dan raken ze dus weer overstuur. Mijn dochter wilde me ook wel eens slaan, dan zei ik altijd, we gaan aaien niet slaan. En nu is ze ermee gestopt. Probeer te zeggen wat wel mag, niet wat niet mag.

Hoort enorm bij de leeftijd en straffen heeft veel minder zin dan belonen. Dus hier negeren we zoveel mogelijk. Maar ze weet inmiddels ook wat het betekend als we tot 3 tellen. Dat probeert ze uiteraard ook regelmatig met een grote glimlach uit. Heel irritant, maar als pedagoog kan ik er wel om lachen. Precies de ontwikkeling zoals in de boekjes. Maar het consultatiebureau kan hierin heel goed meedenken/kijken!