Relatiebreuk

Ahh wat vervelend meis! Ik heb hier geen ervaring mee, maar wens je wel het allerbeste veel liefs ❤

Dikke knuffel voor jou, sterkte💖

Jeetje lieverd, wat naar zeg! Ik heb geen ervaring met een scheiding met kinderen maar heb hiervoor wel een relatie gehad die na 10 jaar over ging (met koopwoning etc). Ik vond dat heel zwaar, vooral omdat mijn vertrouwen compleet weg was en je een toekomst met iemand voor je ziet die ineens weg valt. Wat ik ervan heb geleerd is dat je allebei recht hebt op geluk. Als hij dat niet in deze relatie vindt dan ga jij dat ook niet met hem vinden want dat betekent dat jij altijd meer zal moeten geven dan je krijgt en dat is geen gelijkwaardige relatie en dat brand je op. Probeer het los te laten en laat hem gaan als hij dat wilt. Je weet nooit helemaal wat er achter zit, misschien is er ergens wel een ander in het spel. Jij gaat uiteindelijk weer geluk vinden en verdient iemand die ook 100% voor jou gaat. Probeer het positieve te zien. Met de kindjes komt het ook allemaal goed. Geef ze alle liefde en aandacht als ze bij jou zijn en geef jezelf alle liefde en aandacht als ze bij hun vader zijn❤️.

Geen ervaring, maar wil je wel heel veel sterkte wensen 😘

Veel sterkte!!

Wat onwijs rot voor je.. Ik heb hier geen ervaring mee maar ik wil je toch even een knuffel sturen! Ik hoop van harte dat de toekomst enorm veel positieve dingen voor jou en je kinderen zal brengen ❤️

Geen ervaring mee, maar wat erg! ☹ Een dikke knuffel en veel sterkte.. hopelijk brengt de toekomst veel goeds 🍀❤

Veel sterkte! En knuffel voor jou en de kindjes ❤️

💔 sterkte!!! 🍀

Heel veel sterkte

Wat een nare ervaring. Ik kan deze niet met je delen, maar ik wens je heel veel sterkte.

Heel veel sterkte ♥️

Wat verdrietig! Heel veel sterkte en n dikke knuffel❤️

Hey Sarah, toevallig zit ik helaas nu exact in hetzelfde schuitje. Mijn verloofde waar ik 5,5 jaar mee ben samen geweest en onze prachtige zoontje van nog geen 1,5 jaar mee heb heeft begin dit jaar aangegeven er ook ineens klaar mee te zijn. Ook hier een time out genomen maar dat mocht helaas niet baten. Meneer zegt totaal geen romantische gevoelens meer voor mij te hebben en wilt niet verder. Therapie of enige vorm van er nog voor werken slaat hij allemaal af. Zijn familie en vrienden snappen er ook niks van en zijn stomverbaasd. Hij zal eind deze maand uit huis treden en dan sta ik er ook alleen voor. Heb jij nog tips hoe je die moeilijke periode bent doorgekomen? Ik kan momenteel elk steuntje in de rug gebruiken..

Pfff, ik hoor het zo vaak tegenwoordig rond me, alsof uit elkaar gaan 'in' is of zo... Ik vind t vreselijk voor je!! Ondertussen zie ik helaas nog steeds vreselijk af. Er moet heel veel geregeld worden en da's zwaar, tussen het verdriet door..ik probeer door te gaan, bezig te blijven en me te focussen op de kindjes,evengoed als mezelf toe te staan om verdrietig te mogen zijn. Nu heeft mijn ex vriend dus een nieuw lief, blijkt een vrouw te zijn op zijn werk, waardoor hij is beginnen twijfelen aan mij. Dus ik hoop voor jou dat dat ook niet zo'n verhaal wordt, dat maakt het allemaal alleen nog lelijker.. Dat hoop ik echt voor je, dat hij eerlijk met je is. ❤❤

Probeer het niet allemaal alleen te doen, dat wordt vanuit alle richtingen tegen mij gezegd. Al vind ik dat moeilijk, beroep doen op anderen. Gelukkig zijn er veel lieve vrienden, familie en schoonfamilie die me niet loslaten, voor zowel praktische dingen als t emotionele stuk.. Als het je lukt, probeer iets leuks te doen ook. Hoe gaan jullie het regelen met jullie zoontje als k dat mag vragen?

Voor mij is dit ook het geval ik heb een kleine van 15 maanden en ben nu al 8 maanden zwanger. Meneer heeft me verlaten toen ik een maand zwanger was en heeft een affaire gehad met iemand anders een lange tijd. Het is heel heftig en ik probeer er elke dag mee door heen te komen. En ik ken hem al 11 jaar lang dit had ik nooit verwacht maar alles gebeurd met een reden ook. Ik verdien beter

Daar word k kwaad van,dan nog net wanneer je zwanger bent! Dat zou n mooie periode moeten zijn, dat is echt de hel. En inderdaad, dat is nu het dag per dag nemen. En hopen dat hij zich redelijk gaat opstellen met al wat er dan geregeld moet worden. Ik ben heel lang heel begripvol geweest, omdat ik oprecht geloofde dat we er samen uit zouden geraken. Het kan dat je gevoelens krijgt voor iemand anders, maar eerlijkheid, respect daarin met wat je daar dan mee doet, mag je toch wel verwachten vind ik. Moeten ervaren dat iem zó anders plots is geworden dan dat je hem al jaren kent, dat vond en vind ik heel eng. En nu ben k heel kwaad en triest, zo veel dat hij gelogen heeft. Heel mijn leven en dat van de kindjes, op alle vlakken wordt nu bepaald door die breuk. Da's zó vermoeiend en stresserend. En ondertussen zegt hij me dat die nieuwe relatie sowieso nooit gaat evenaren aan wat wij ooit gehad hebben 🤯