Gister is mijn dochter 2 geworden. Was hartstikke leuk. Maar ze was al echt een peutertje. Maar soms is ze zo druk en verschonen en alles eigenlijk dat ik soms echt geïrriteerd wordt. Ik wordt dan boos op haar terwijl het eigenlijk aan mijzelf ligt. Daarna geef ik haar altijd wel een knuffel. Maar voel mij zo schuldig. Soms trek ik het even niet en ben ik bang dat ik weer richting een depressie ga.