2 jaar slaapregressie?

Hier nu iets meer dan twee weken gaande en nu op z’n hoogte punt. Wordt elk uur van de nacht wakker. Heel pittig. Rondom slapen is ze echt even pieperig en ongelukkig. Gelukkig verder wel blij overdag als ze wakker is. Bij mijn oudere dochtertje ook zo gehad… en gewoon gedaan wat moest zodat er weer geslapen werd. Na de slaapregressie en of sprong gingen we dan weer verder waar we waren en vaak dus beter, en zonder nieuwe gewoonte. Dus we doen maar wat moet zodat iedereen een beetje kan slapen. Hopelijk komen de betere weken er snel aan….

Alsof ik m'n eigen gedachten lees! Wij hebben er weken naast gezeten en een paar dagen op een matras samen geslapen. Sinds 3 dagen mag ik weer weg lopen. Ze protesteert 15sec en gaat dan slapen! We lijken er doorheen te zijn! 🤞🏼🤞🏼🙏🏽 Als ik terug kijk ben ik blij dat ik aan kon sluiten bij haar behoefte en nu ze weer zo ver is. Is het ook gewoon weer goed. Ik denk dat je daar best op mag vertrouwen Er is al zo'n goede basis gelegd afgelopen jaar, dat pakt ze echt wel weer op!

Ah wat super om te lezen! Ja hier gaat ze staan, krijzen en mama roepen dus dan gaat ze ook echt niet vanzelf opgeven. Daar ben ik inderdaad ook niet van hoor..het liefst dat ze uit zichzelf weer lekker gaat liggen en slapen. Overdag doet ze dit trouwens wel. Nou dan doe ik het gewoon zoals ik nu doe..voelt voor mij het beste. Alleen die stomme angst van nu vind ze het zeker wel gezellig engaat ze nooit meer alleen slapen, die moet er ff uit haha. Maar dit bericht biedt hoop!

Oh hier hetzelfde... Al 3 a 4 weken moeten we er naast zitten tot hij slaapt. De ene nacht gaat goed, de andere nacht meerdere keren wakker en weer er naast zitten... Zelfde met t middagdutje waardoor hij op de opvang niet slaapt smiddags. Soms denk ik ook komt dit nog goed.. 🙈

Ik geloof dat ik gek word. 3 weken geleden de speen afgebouwd en ik weet niet of dat het er iets mee maken heeft of dat het puur toeval is dat het ongeveer sindsdien drama is met slapen. Wat ik hier meer lees was bij ons ook het geval: je legde haar in bed en weg was ze. Inmiddels is het elke avond krijsen als je weg wil lopen, soms huilt ze zich helemaal hysterisch, ook als je bij haar blijft en niets wat je doet is goed. Zo een sessie was er vandaag weer, om 21:45 is ze oververmoeid van het huilen in slaap gevallen. Als ik naast haar ging zitten was het “mama weg” en als ik wegliep “nee, mama blijven!”. Pff, zit er wel een beetje doorheen merk ik

Wij zitten nu op 7(!) weken elke middag, avond en nacht drama. Wij vinden dit heel erg pittig. De fase uren huilen (ook snachts) hebben we opgegeven en blijven er nu bij tot hij slaapt en glippen dan weg. Hij wordt alleen iedere nacht vaak wakker, waardoor we er steeds bij moeten blijven tot hij slaapt en is en rond 05:00 klaar voor de dag.

Heb je zijn oren al laten checken?

Dit klinkt heel pittig. En 7 weken is wel lang voor hoogtepunt. Kan bij een sprongetje zijn maar dan heb je ook nog eventueel wat goede momenten op de dag, of dat ze met nabijheid / vasthouden wel slapen. Dit klinkt anders. Goede suggestie om oren even te laten checken denk ik! Just to be sure

What the f***, vannacht van 2:00 tot 5:00 wakker geweest, ik kan niet meer 😂🥲

Pittig hee, whyyy 😩 dat is toch niet te doen Hier zere rug van wiegen - lopen - draagzak - kind op me 🫠 Denk je bijna op / over het hoogtepunt bij jullie?

Ohh dat klinkt ook echt pittig!! Hier veel knuffels, slokjes drinken geven, continu opnieuw “deken maken” en “mama aaien”. Mama is moe

Hopelijk vannacht niet zo’n grote periode wakker!

Hoe gaat het nu bij jullie??

Opzich de nachten zelf prima, maar ze gaat nog steeds niet meer uit zichzelf liggen en slapen. Dus ik blijf er tot nu toe bij tot ze slaapt. Laatst hoorde ik haar niet eens huilen, maar ze blijft wel net zo lang staan en wachten tot ik kom. Maarja hopelijk is t een fase, en komt het wel weer. En ik denk ook ach als dit het ergste is... En bij jullie?

Ooooh hier net zo! Wat typisch he.

Ja precies. Een beetje relativeren. Beter dan een huilend kindje of weer s'nachts wakker.. Het komt vanzelf wel weer! Hier alles nog steeds goed gelukkig. Gisteren haar verjaardag gevierd en dan heeft ze het wel weer ineens nodig om hand in hand in slaap te vallen. Ik had het expres heel klein gehouden maar ze is zo gevoelig. Ik probeer er nu maar gewoon rekening mee te houden dat drukte betekend dat ze lastig in slaap gaat vallen 🤷🏻‍♀️

Onze dochter is nu net 2 weken 2 jaar, en het is DRAMA. Bij het naar bed gaan gilt, schreeuwt, krijst en huilt ze onwijs hard. Met de pyjama aandoen enzo nog geen enkel probleem, pas wanneer wij de kamer uitlopen. Het is echt heftig, met een paar minuten is ze wel weer rustig, maar die paar minuten ervaar ik als uren. Ik ken dit ook helemaal niet van haar.

Bij ons is het nog steeds hetzelfde. Vreselijk. Iedere nacht uren bezig en savonds ook

Hier ook. Overdag naar bed geen probleem, slaapt een gat in de dag. We hebben gespeeld met wakkertijden etc, maar helpt niets. Autorijden helpt 😬 het is echt dat moment voor de nacht: WIL NIET SLAPEN 🥴. In de auto dommelt ze in slaap en kunnen haar dan overleggen. Ze slaapt dan wel de hele nacht door.

Volgens mij is de echte piek van slaapregressie moeilijk te tackelen, maar in tijden van wat mildere weerstand hielp bij ons het volgende regelmatig: Als ik vertel dat ze niet hoeft te gaan slapen maar dat ze lekker mag zitten in bedje en spelen met de knuffels Als ik zeg dat ik ga opruimen en douchen (elke keer dezelfde woorden, ook al ga ik soms totaal iets anders doen) en één van ons rommelt dan op de eerste verdieping waar zij ook slaapt. We praten ook tegen elkaar van de begane grond naar de eerste dus ze hoort ons rommelen en kletsen Voor het slapen neem ik haar vaak op schoot al in slaapzak en vertel ik rustig wat ze die dag heeft gedaan. Wie haar uit bed haalde, dat we gingen eten, naar de juf (zo noemen we opvang) op de fiets etc etc. Als ze in bed zit/ligt/staat halen we haar er in principe niet meer uit… dat weet ze nu ook, hoewel ze een heel arsenaal aan trucjes kan bedenken