Bevallen zonder epidurale verdoving

Ik heb uren lang onder de douche gezeten op een stoel, daar kon ik ze het beste weg puffen. Dat afwisselend met zitten/liggen op bed. Probeerde me steeds zoveel mogelijk te ontspannen en niet heel gespannen te zitten, dat kreeg ik als grootste tip bij een bevalcursus, ontspannen!

Jammer dat je spijt hebt. Ik geloof dat je je best hebt gedaan met wat je toen kon doen ❤️ Wat ik heel fijn vond en geholpen heeft: Van te voren goed deze wens aangeven bij je verloskundige en in je bevalplan zetten. Ik had net als jij rugweeën en dat is echt de hel op aarde 🥲 maar toen ik om verdoving vroeg is de verloskundige goed met me in gesprek gegaan (althans zij praatte over m’n wensen en opties etc, ik kon niet veel meer dan een paar steekwoorden zeggen steeds 😅). Dit gaf me vertrouwen toch weer door te gaan want zo pak je weer de eigen regie over je plan. Daarnaast hadden we op een beval-yogacursus geleerd hoe je partner kon helpen bij rugweeën en hij heeft letterlijk 2 uur lang bij elke wee met al z’n kracht in m’n onderrug staan duwen. Dus misschien dat een cursus ook nog wat tools/vertrouwen kan geven? Veel succes!!

Ik lees ook nog dat je graag meer houdingen had geprobeerd. Dit had ik ook in m’n plan staan: dat ik veel verticale houdingen wilde proberen. En daar heeft m’n verloskundige toen ook goed mee geholpen. Uiteindelijk waren de rugweeën echt niet te doen voor mij (had twee uur lang een weeën storm) en was de fijnste houding toch liggend op m’n zij, maar ik heb geen spijt omdat we wel veel geprobeerd hebben en dit was toen gewoon het beste om tussendoor nog enigszins uit te kunnen rusten. Haha sorry hele verhalen 🙈 als je specifieke vragen hebt, laat maar weten! Succes!

Ik kan je zeker aanraden om een TENS aan te schaffen of te huren.

Tens apparaat kan je proberen, verschillende houdingen met behulp van bijvoorbeeld een bal waarop je kan hangen. Bij mij was de epiduraal verkeerd gezet en werkte daardoor niet. Mijn dochtertje was een sterrenkijker die daardoor heel erg op mijn stuitje drukte, op mijn knieën zitten en te hangen over iets was voor mij de minst pijnlijke houding toen.

Bedankt voor je reactie! Ik was de vorige keer erg bang om te bevallen waardoor ik denk ik wel vrij gespannen bleef. Ik heb nu meer het gevoel van ik heb het al eens gekunnen dus dit gaat nu ook wel weer goed gaan en dat geeft me terug moed om het zonder verdoving te proberen.

Thuis gaan bevallen een optie? Dan heb je geen mogelijkheden voor pijnbestrijding. En moet je het wel zelf doen.

Neen dat wil mijn partner niet. Bij mijn vorige bevalling zakte ook de hartslag van ons zoontje wat weg en was het toch wel goed dat we in het ziekenhuis waren dus ik begrijp hem wel. Het is wel een fijn gevoel ook dat indien er hulp nodig is, die er ook is dus ik sta zelf ook wel achter een bevalling in het ziekenhuis. Was ook heel erg tevreden van het ziekenhuis in Malle waar ik vorige keer bevallen ben. En we zijn toen een halve dag later ook gewoon terug naar huis vertrokken maar gaf wel een veilig gevoel om de bevalling zelf daar te doen.

Ik vond het boek "positief over bevallen" heel fijn om ontspannen de bevalling in te gaan. En mij hielp een bevalbad en ontspanningsademhalingsoefeningen (en ook wel allerlei verschillende houdingen, rugmassage) erg om zonder pijnmedicatie de bevalling door te komen

Hypnobirthing is misschien iets voor je. Ik vond het veel minder "zweverig" dan het klinkt. Ik ving de weeën echt goed op doordat ik een soort van in trance was. Ik was medisch, dus aan de ctg aangesloten, maar mijn man en verloskundigen zagen niet aan mij of ik een wee had. Dat zagen ze alleen aan de ctg. Maar misschien ook de lat niet te hoog leggen, trek je het echt niet, kan een epiduraal ook nog. Dat vond ik een geruststellende gedachte. Uitgangspunt van niet, maar als het nodig is, dan is dat ook oké.

Bij alle 3 de bevalling heb ik net zo lang heen en weer gewaggeld tot het moment dat ik echt moest gaan persen. Dit was voor mij de manier.

Waarom heb je er achteraf spijt van dat je toch voor een epidurale bent gegaan? Even benieuwd naar :) ik heb het zonder verdoving gedaan, thuis. Van tevoren een plan geschreven en goed besproken, maar ook bedacht dat het allemaal anders kan lopen en dat alles ok is. Heb veel heen en weer gelopen, op een fitnessbal gezeten, onder de douche gezeten, en het heel lang weggerelativeerd ("misschien zijn dit wel alleen maar voorweeën, mogen we wel al bellen"). Totdat de verloskundige er was en ik al op 8cm zat. Op een gegeven moment weet ik nog dat de pijn echt heftig werd en ik toen het liefst op m'n knieën zat en over de bank heen leunde. En uiteindelijk heb ik op m'n zij gelegen. M'n man heeft veel in m'n rug geduwd. En m'n verloskundige was continu aan het roepen dat ik dit kon haha. Uiteindelijk alsnog naar het ziekenhuis voor hulp van een vacuümpomp. Maar kijk er wel positief op terug.

Ik heb t ook zonder verdoving gedaan en duurde 7 uur. Ik kreeg opeens een oerkracht en dextro is ook echt een aanrader

De bal ook geprobeerd, maar alleen maar op een po gezeten !

Bij de eerste ben ik bevallen met een morfine pompje. Was echt hemels echt een aanrader! Had alleen maar wee stormen door de wee opwekkers dus ik kon echt niet zonder. 1 0,5 maand later bevallen van de tweede in het ziekenhuis in bad zonder verdoving. Was prima te doen! Viel me echt alles mee zeker als je geen wee opwekkers hoeft! Wat een verschil!

Herkenbaar hier ook 2x rug en beenweeen echt de hell op aarde, inderdaad fijn als partner het wegduwt op het moment dat de wee piekt!

Nu zwanger van de 2e, en dit geeft wel hoop haha. Die wee opwekkers mijn he-mel wat een hel was dat. Ruggeprik hielp niks, knalden de weeënstormen dwars door heen. Hopelijk kan het de 2e keer in ieder geval zonder wee opwekkers 😱