HELP
Mijn schoonouders zijn het afgelopen jaar echt verschrikkelijk..
Mijn man is enigs kind en mijn schoonouders hebben eigenlijk bijna geen familie en vrienden. Ze waren dus altijd al wel erg op ons gericht, maar daar konden we aardig mee omgaan. Sinds mijn dochter geboren is, is het verschrikkelijk geworden!
Ze gaan er elk weekend maar vanuit dat ze langs kunnen komen ( de hele dag) en worden boos als wij een keer aan geven dat we het druk hebben of wat anders hebben.
Een voorbeeld vorige week vrijdag waren ze er, ze wilden ons zondag weer op de koffie, dus prima wij daar weer een bakje koffie gedaan. Die week er na op maandag waren ze er weer smiddags. Ik zit te vertellen dat we leuk met het gezin even naar monkeytown waren die zondag daarvoor, kreeg ik weer naar mijn hoofd waarom we niet even langs waren gekomen. Nou zo gaat het dus elke keer moeten ons verantwoorden als we een verjaardag hebben en niet kunnen, ze bellen ons verschrikkelijk veel en willen dus altijd maar langs komen. Ze doen net als of wij ze verwaarlozen, maar we zitten er sowieso al minimaal 1 keer per week wat ik al best veel vind! Zo vaak zit ik ook niet bij mijn eigen ouders. Oppassen kunnen ze trouwens niet omdat ze varen. Nu komt het mooiste ze gaan komende jaar met pensioen. Wij hebben toevallig net ons huis verkocht en een nieuw huis gekocht dichter bij mijn familie ( ouders en zussen) en vrienden in de buurt. Deze stap gemaakt naar meer een kindvriendelijke wijk en voor ons alle 2 ook dichter bij werk dan waar we nu wonen. Mijn schoonouders zijn het hier niet mee eens en laten dit vanaf de kerst ook elke keer als we ze zien duidelijk merken. Ze kraken alles daar af en zeuren er alleen maar over. Hun hadden namelijk in hun hoofd ook te gaan wonen waar wij nu wonen want dat is zo'n leuk plaatsje en dan kunnen ze op de fiets naar ons toe en ook eens een dagje oppassen. Ze vinden het te ver weg ( het is 28 km) en ze zijn bang dat wij ons leven daar gaan leiden en hun ons nooit meer zien.. vooral mijn schoonmoeder doet erg lelijk ze zegt dingen als: ja voor jou is het leuk he lekker dicht bij je ouders en zussen, maar wij dan??? Ook zijn ze over alles negatief daar het is een lelijke plaats weinig winkels enzovoort enzovoort. Afgelopen maandag is het helemaal uit de hand gelopen. Ik kon het gezeur niet meer aan. Ik ben de hele tijd op afstand gebleven en is mijn man in discussie met ze gegaan, maar ik was er klaar mee. Het is toch ons leven????
Over het algemeen claimen ze verschrikkelijk en krijgen wij continu ook opmerkingen als we niet langs kunnen komen of te vroeg weg gaan naar hun zin dat soort dingen de hele tijd.
Ik weet even niet meer wat te doen. We zijn al duidelijk en geven onze grenzen aan, maar ze worden alleen maar boos...
Het zijn toch mijn schoonouders wil ze ook hun kleindochter niet ontzeggen.
Wat moeten we hier nou mee... heeft iemand tips?