Drama all over

Zodra ze hier gilt zet ik haar op de gang neer. Dan zeg ik gillen doen we niet in hier dat doe je maar in de gang en dan laat ik haar daar uithuilen en gillen en zodra ze dan stopt doe ik de deur open en geeft ze me een knuffel. Dus misschien een plek voor hem bedenken? Ik ken dat krijsen en draaien tijdens verschonen ook maar hier geef ik haar iets in haar handen. Soms gewoon een simpel elastiekje. Dat werkt hier wel

Dat is lastig. Dit werkt bij ons over het algemeen goed. Mischien kijken waar de onrust/ woede vandaan komt? Te veel of juist te weinig prikkeling. Diet controleren op eventuele allergieën die buikpijn kunnen geven zoals kma, suikerdip/piek, genoeg vocht tegen hoofdpijn. Voor veel kinderen help een vast ritme en voorspelbaar door van te voren te zeggen wat je exact gaat doen en binnen de grenzen keuzes geven zodat hij meer het gevoel krijgt van autonomie. Bijvoorbeeld zo meteen ga je lekker slapen en daarvoor ga ik je zo omkleden en verschonen, wil je eerst je sok uit of of je trui? Daarnaast heel duidelijk en consequent zijn dat hij geen pijn mag doen door te te slaan of schoppen. Houd fysieke de been of arm zo vast dat hij niet meer kan uithalen en daarbij herhalen dat slaan/schoppen niet mag omdat hij daar jou pijn mee doet. Daarnaast geloof ik in om vooral goed gedrag te belonen. Probeer hem bijvoorbeeld mee te laten helpen met verschonen door doekjes aan te geven. Mee proberen te laten helpen in huishouden en zo trots te laten zijn als de taak lukt.

Bij een woede uitbarsting geef ik haar knuffel als ze dat wil of zit rustig naast haar totdat ze gekalmeerd is, maar meestal wil ze wel een knuffel en dan probeer ik te benoemen wat er gebeurt en waarom het zo gaat. ' Ik zie dat je het leuk vindt om met de kabel te spelen en boos wordt dat dit niet mag. Maar je weet dat dit niet mag, omdat het gevaarlijk voor jouw is en het ook zo kapot gaat en daarom mag je daar niet aan zitten. Je kan wel hiermee spelen.

Vergeet niet dat jezelf ook geen robot bent en hulp vragen oke is. Veel mensen leggen de lat voor zichzelf erg hoog, maar zou je dit ook persee van een ander geliefd persoon verwachten? Meestal niet, dus probeer ook mild te zijn voor jezelf❤️. Daarnaast ook al is je partner nog zo druk hij hoort je wel te helpen, jullie zijn beiden ouders en hij moet ook zijn verantwoordelijk daarin nemen. Ik heb ook dagen dat ik minder geduld heb, maar meestal ben ik dan ook vergeten om goed voor mijzelf te zorgen en heb ik bijvoorbeeld per ongeluk een maaltijd overgeslagen of veel weinig gedronken. Ik heb hierin ook geleerd om assertiever en duidelijker te zijn naar mijn man dat ik nu even echt hulp nodig heb, of indien het nodig is iemand anders een uur om hulp vraag, zodat je even op adem kan komen.

Zodra ze hier schopt waarschuw ik 1x daarna zet ik d'r in d'r bed en loop ik even weg. Dan zit ze veilig kan ze niks doen en neem ik even 10 tellen voor mezelf. Ik weet dat haar bed is om te slapen maar voor mij de veiligste optie om d'r even alleen te laten. Vaak is het daar na wel klaar. Doet ze het weer dan gewoon herhalen. Vaak probeer ik haar wel bezig te houden met liedjes. Liedjes waarbij ze met d'r armen bewegingen moet doen. Wielen van de bus, zo gaat de molen, deze vuist op deze vuist. Met eten krijgt ze tegenwoordig elke avond komkommer bij het eten. Groente eet ze slecht maar dit eet ze wel. En als toetje krijgt ze een appel. Want dat eet ze ineens heel graag.

Hier ook deze fases gehad. Heb hem wel eens op de gang gezet en dat werkte wel goed, maar ik vond het toch heel zielig dat hij al na twee keer ging huilen bij het woord gang, en straffen is toch niet echt mijn stijl. Wat hier het beste werkt is afleiden (filmpje met verschonen) en heel veel kletsen tegen hem met humor, bijv. wat zit hier nu voor arm, volgens mij wil die arm door je mouw, 1…2….! En steeds zeggen wat we gaan doen en twee keuzes geven. Met naar bed gaan zeg ik bijv we gaan nog twee keer met de bal gooien en dan gaan we je bal welterusten zeggen. En dan mag ie helpen met opruimen en zeg ik daarna dat ie dat zo goed gedaan heeft etc. En dan zeg ik wil je eerst tanden poetsen of eerst douchen etc. Ik merk dat dat echt helpt! Ik denk dat gillen/schreeuwen etc ergens vandaan komt, en met de radio nog harder zetten bijv. negeer je zijn behoefte en overprikkel je hem nog meer. Tuurlijk hebben we allemaal onze momenten dat je er even niet meer tegen kan (man, ik wil er zelf niet eens meer aan denken😞) maar het kan helpen om te denken dat kinderen hun emoties niet kunnen plaatsen en dat wij volwassen ze moeten helpen die te plaatsen. Bijv, benoemen je bent nu boos he, je vindt dit of dat niet leuk, dat snapt mama, maar dan mag je niet schoppen. Succes!!