Hi hi,
Ik heb een zoontje van 15 maanden die volgens ons leeft onder het motto “een dag niet gegeten is een dag niet geleefd” en is enorm gefixeert op eten al een hele lange tijd eigenlijk. Zodra wij eten en hij niet is het krijsen krijsen totdat ons eten op is. Afleiden heeft echt geen zin. Ook als hij zelf eet en het laatste hapje komt in zicht nou dan zijn de rapen gaar en gaat standje exorcisme aan.
Het is niet dat hij te weinig krijgt want ik kan blijven geven tot het punt dat hij zelfs gaat overgeven want ik dacht eerst ook dat hij gewoon honger had.
Het ergste is nog wel dat 1 van zijn eerste woordjes (buiten mama en papa om) ETEN is.
Zodra we maar naar de keuken lopen is het; “ETUUH? ETUHH? 😵💫
Iemand die dit herkend? Ik weiger namelijk om niet te eten als hij wakker is. Ik bedoel ik moet toch ook gewoon iets kunnen eten ookal eet hij niet?
(De foto geeft wel weer hoeveel hij van eten houdt haha)