Driftbuien slaan door

Lieve mama, wat zwaar! Geen herkenning, maar ik zou direct het cb terugbellen waarom de gedragspedagoog nog geen contact op heeft genomen. Hopelijk worden jullie gauw geholpen en kunnen jullie gaan genieten samen 💛

Wij hebben dit nu ook sinds 1,5 week met mijn zoontje van 13 maanden. Er valt geen land mee te bezeilen. En ik ben constant bang bij alles dat hij weer een woedeaanval krijgt. Hij heeft het met eten, gezicht en handjes schoonmaken(heel erg), luier verschonen, aankleden, naar bed brengen en tijdens het spelen gebeurd het vaak als iets niet lukt. Eigenlijk bijna met alles dus, behalve in bad gaan. Ik hoopte dat dit een fase (sprong 9) was, maar 2,5 maand is wel erg lang bij jullie al!

Lijkt wel of sprong 8 over is gegaan in sprong 9... mijn god... geen moment rust, slaapjes die niet goed gaan woede aanvallen

Hier ook een dreumes(van 18m) die dit ook heeft. Ik geef vaak aan dat hij boos mag zijn maar dat sommige dingen gewoon echt niet mogen en waarom niet. Daarna laat ik hem uitrazen. Ik vindt dit zelf ook lastig. Zon bui kan tot 30 min duren.. hij wil dan niks van niemand tot hij is uitgeraasd. Ben benieuwd of er bij jouw nog iets positiefs uit is gekomen met de pedagoog

Nee niet echt die zij alles benoemen maar eerlijk ik kom er gewoon niet tussen zo hard schreeuwt en krijst en gilt hij. Afleiden lukt ook niet want meneer gaat direct naar tantrum modus. Ik schreef dit toen hij 13 maanden was, inmiddels 18 maanden en nog niet verbeterd. Als ik een voorbeeld kan geven bijvoorbeeld luier verschonen is echt de hel nu. Zodra ik een luier pak weet hij al hoelaat het is. Ik roep hem dan liefelijk bij me maar meneer gaat wegkruipen, spelletje ervan maken, tot ik hem maar gewoon oppak en dan begint het krijsen. Voor de tv verschobene of staand het maakt allemaal niet uit. Vanaf dat moment is het aligator worstelen met gillen en krijsen en schoppen en draaien. Ik zou graag willen communiceren(wat de pedagoog zegt dat we moeten doen) met hem van “ mama snap dat je boos bent omdat je lekker aan het spelen was maar je hebt een vieze luier en we willen wel schone billen” als hij dan niet komt zeggen; “kan mama je helpen? Wil je staan of zal mama je neerleggen? “ “ kan je zelf eens laten zien hoe je je rits van je vest naar beneden doet” bla bla bla maar meneer is dan in oorlog staat en valt niet mee te communiceren. Ook heel de dag hoge gilletjes doen om onze aandacht te trekken en ook dat negeren of er iets van zeggen of afleiden heeft geen enkele zin. Soms denk ik wel komt dit nog goed? Of wordt het zo een pest ventje?🤯😵‍💫🫢

Dit klinkt heel herkenbaar.. hadden wij ook rond de 13 maanden. Maar uiteindelijk met een andere klacht bij de fysio gekomen: bleek bij Bram dat de schedel platen vast zaten waarvoor bepaalde bewegingen niet fijn waren en hij dus strijd met ons aanging om dat te voorkomen. Je zou evt wasbare luiers kunnen proberen. Ze hebben dan sneller het gevoel dat ze verschoont moeten worden. Wellicht dat dat helpt in de strijd.

Ik begrijp je helemaal en je bent echt niet de enige. Hier ook een jongen van 18 maanden die dit ook heeft en ook al ontzettend lang. Mijn vriend en ik vragen ons wel eens af "wanneer worden het leuke dagen". Het begint idd al sochtends vroeg zodra hij wakker is en zijn slaapzak niet snel genoeg uit is. Luiers verschonen is verschrikkelijk.. altijd een strijd en krijsen tot dat hij zo moe is dat hij niet meer kan. Hij kan ook erg slecht zich zelf vermaken maar komt constant aan onze benen hangen (hij loopt nog niet). Ervaren jullie dat ook of kan hij wel goed zelf spelen?

Hier ook hoor! Heel dramatisch op de grond storten, af en toe ontroostbaar, hoofd expres stoten tegen de tafel of de grond en dan gaan huilen of zijn zus bijten. Komt altijd voor als iets niet mag of je iets afpakt of hij wil iets niet. Ik probeer altijd maar tegen hem te zeggen: je mag verdrietig/ boos zijn maar je mag niet jezelf of je zus pijn doen. En mezelf eraan te herinneren dat alles een fase is haha. Sterkte mama! Hopelijk krijg je hier gauw wat hulp bij. ❤️

Hier kan hij met fases goed spelen. Maar momenteel ook ellende. Merk wel als ik hem even “negeer” met zn gejengel om aandacht dat hij vanzelf wel ergens mee gaat spelen. Maar dan moet ik mij vooral niet verroeren anders komt hij meteen weer. Meneer loopt sinds 2 dagen ineens los, dus hoop dat de rust weer snel wat wederkeert. Heb wel 3 mei nog een afspraak bij de pedagoog gemaakt maar meer voor mezelf omtrent hoe ik het best met zijn gedrag kan omgaan want ik merk dat ik er soms echt niet goed op ga en mn bloed dan echt kookt🫢

Ik denk dat dit een normale fase is, bij iedereen die ik kent met kinderen rond deze leeftijd gebeurd dit. Mijn neefjes allemaal ook. Het is wel zo dat elk kind anders is en bij de ene wat heftiger dan bij de ander en misschien duurt bij de ene langer dan bij de ander, maar denk dat dit hoort bij een gezonde ontwikkeling. Het kan idd super frustrerend zijn, ik kan het soms zelf niet aan en vraag mijn vriend om het van mij te overnemen. Ze ervaring emoties veel heftiger rond deze leeftijd en kunnen zichzelf niet reguleren/ redeneren daarom zijn de driftbuien zo heftig zo ervaren ze het ook als iets niet mag of niet gaat zoals ze willen.

Dat is erg lastig om mee om te gaan. Bij ons komt ass onder andere in de hele familie voor. Mijn zusje had toen ze heel jong was ook zeer extreme woede aanvallen en heeft ervoor op speciaal onderwijs gezeten en met begeleiding voor haar bipolairiteit in het in de puberteit goed gekomen. In get gezin was het belangrijk dat er rust en voorspelbare regelmaat was en elke dag ook ern activiteit waar je eerst je energie uit kan zoals bijvoorbeeld voetballen en daarna een sensorische activiteiten om tot rust te komen bijvoorbeeld kleien. Bij haar hielp het om de meeste suiker, maar ook e nummers als aspertaan en msg/e521 te vermijden in de voeding. Mischien dat iets hiervan jullie kan helpen.

Mijn zoontje heeft dit laatst ook gehad naar een dag opvang. Me vriend was helemaal in paniek omdat die niet wist wat te doen, het was 1 x nee en hij sloeg ( gelukkig voor het eerst) compleet door😱. Precies wat jij zegt huilen rollen krijsen Nu kan ik wel merken wanneer die super over prikkelt is 1 slaap heeft gehad ipv 2 dag opvang is geweest waar die totaal geen rustmomenten heeft, Dit gebeurt. Ik denk dat het ook zeker een fase is. Probeer kalm te blijven maar ook zeker je grenzen aan te geven. Als die bij mij überhaupt op de grond gaat liggen krijsen loop ik rustig weg en probeer ik niet op te reageren. Daarna als die rustig is kan die lekker op schoot komen knuffelen en zeg ik dat hij gewoon niet altijd zijn zin kan krijgen