Eigen moeder verkiest alles boven mij..

Hoi dames, Ik moet even mijn hart luchten en evt tips zijn natuurlijk altijd welkom. Mijn moeder en ik zijn altijd 4 handen op 1 buik geweest. Konden overal over praten en deden veel samen. Ze is zelfs bij allebei mijn bevallingen geweest. Voordat we kinderen hadden gingen mijn man en ik regelmatig langs, om even te kletsen en evt samen wat te drinken of eten. Ze vind onze kinderen helemaal geweldig en is een vaste dag gaan oppassen elke week, super fijn natuurlijk. Nou moet ik zeggen dat sinds de 1ste geboren is na een tijdje bij mij een beetje een irritatie is ontstaan. Ze is alleen maar met de kinderen bezig en als ik erbij ben met ophalen bijv. vraagt ze me wel eens iets, maar met t antwoord geven is ze alweer met de kinderen bezig en komt het totaal niet binnen. Ook mijn vader valt dit op en hij zegt er ooit wat van maar het heeft weinig zin. Nou is ze ook druk met werk en mijn oma, daar ging het een tijdje niet goed mee en is uiteindelijk naar een verzorgingstehuis gegaan. Dat is alweer een tijdje zo en is nu redelijk rustig. Nou heb ik pas gehoord dat ons mam haar gezondheid ook niet helemaal mee zit (niks ernstigs zoals kanker ofzo gelukkig). Dit speelt al lang maar ik wist van niks. We hebben de laatste tijd al een paar keer voorgesteld om in t weekend gezellig langs te komen maar ze had telkens geen tijd. Nou zouden we vandaag gaan, gezellig wat kletsen en met de kindjes in t zwembad. De oudste was al helemaal blij.. appte ze me vanmorgen dat het door haar gezondheidsprobleem vandaag niet gaat lukken, ze voelt zich heel slecht EN ze moet vanmiddag naar oma. Dit schoot bij mij zo verkeerd.. ivm gezondheidsproblemen tot daar aan toe maar dan doodleuk zeggen ik moet vanmiddag naar oma!? Ze gaat 3x per week er heen.. als t zo slecht gaat met jezelf en je zegt ons af, hoezo ga je dan wel naar oma? De oudste baalde ook heel erg. Het steekt bij mij heel erg dat de laatste tijd werk, kleinkinderen en oma allemaal voor mij gaat. Ik zie dr letterlijk 1x in de week heel kort met de kids ophalen en wat er geappt word is 9 vd 10x over de kids. Er is nooit tijd om af te spreken/ iets samen te doen. Toen ze vanmorgen af appte heb ik flink zitten huilen.. ik voel me echt aan de kant gezet en gekwetst. Mijn man zei al dat ik dit moet zeggen, maar ik weet nu al dat dit niet goed zal vallen en daar heb ik ook geen zin in. Mijn vader ziet die dingen wel en is het er ook niet geheel mee eens maarja.. ze zal t zelf moeten veranderen. Ik weet niet goed wat ik hiermee moet.. ik heb ook niet gereageerd op dr app. Mijn man is wel even daar heen om iets te doen op de oprit en zou het er met ons pap over hebben voorzichtig een beetje.. Ik hoef er niet elke week te zitten met haar volle aandacht, iedereen is druk maar voor mijn gevoel ben ik van plek 1 naar plek 10 gezet ofzo en dat voelt erg klote.. Sorry voor het lange verhaal, moest even mijn ei kwijt..