Geen wens voor 2e kindje

Dat geeft toch niks. Daar zijn jullie toch vrij in. 🙏🏼 Die sociale druk zou ik lekker links laten liggen. Ikzelf heb altijd gezegd als ik 1 kind kan krijgen dan ben ik al gelukkig en wil ik er 1 en heb zelf het gevoel dat ik misschien over een paar jaar een tweede zou willen en mijn man wilde er meer (dat was zijn beeld) en wilt er het nu absoluut bij 1 houden. En weetje het zijn allemaal fases met gedachtes. Het kan altijd bij iedereen veranderen. Absoluut niks mis met 1 kind toch, dat is al een zegening. ❤️

Best herkenbaar. Al zit ik zelf wel veel in twijfel. Mijn dochter is ook best makkelijk maar het idee om het allemaal weer opnieuw te doen vanaf baby af aan met dan nog een kind erbij lijkt mij vrij pittig. Merk nu dat we weer wat meer vrijheid krijgen en meer dingen kunnen ondernemen. Met een 2de erbij wordt dat weer minder. Maaaaar een broertje of zusje lijkt me dan wel weer heel leuk voor haar. En dan denk ik weer aan zo'n klein hummeltje wat je alle liefde kan geven en dat brengt mij dan weer in twijfel 🙈 Mijn man staat hier trouwens precies hetzelfde in als ik dus we zien het wel in de toekomst😊

Oohh en wat betreft je gevoel snap ik helemaal! Ik geef ook vaak aan mensen aan, als ze er naar vragen, dat wij best twijfelen maar niet iedereen snapt dat. 1 kind wordt vaak als zielig gezien terwijl ik dat zelf totaal niet zo zie. Krijg dan soms wel scheve gezichten waardoor ik mij dan rot voel dat ik überhaupt twijfel. Er is dus zeker niks mis met je !

Bij ons net hetzelfde verhaal! Zo herkenbaar

Hier komt definitief geen tweede. Lichamelijk een tweede zwangerschap wordt te zwaar. En dan de zorg daarna erbij gaat ook niet lukken. Ik had altijd in mijn hoofd 2 kinderen te willen. Maar nu met 1 kind ben ik gelukkig en ik heb ook niet het gevoel dat ik een tweede wil. Ik weet zeker dat wij leukere ouders zijn met 1 kind dan met 2 kinderen, dus wat dat betreft voel ik me ook niet schuldig. Het enige wat een beetje aan mij knaagt is of hij zich niet eenzaam gaat voelen later. Dus ik ben wel aan het nadenken hoe we hem toch een rijk leven wat betreft vrienden en familie kunnen geven.

Herkenbaar! Ik denk omdat mensen nog zo snel uitgaan van het ideale gezin met twee kinderen, je dat onbewust toch ergens hebt genoteerd in je brein dat je nu afwijkt.. "Maar ale ocharme dan is je dochter alleen?!"

Wij ook absoluut niet. En ik heb precies hetzelfde gevoel wat jij ook hebt. En vraag me dan ook af zou ik me nog bedenken als ik nu zó zeker ben

Ja echt he? Misschien dat ik er over een paar jaar heel anders over denk, maar kan me dat nu echt nog niet voorstellen