Mijn zoontje heeft een behoorlijk eigen mening. Prima hoor. Proberen veel met hem mee te bewegen en te begrenzen waar nodig. Dat begrenzen neemt hij vaak niet zo positief op ;)
Mijn zoontje kan bijvoorbeeld een moeilijke eter zijn. Ik probeer altijd een bordje te maken met in ieder geval iets er op wat hij lekker vindt. Maar de rest belandt vaak uit frustratie op de grond. Zijn zus moet hier hard om lachen. Waardoor mijn zoontje ook gaat lachen en denkt dat het leuk is….. eindstand; eten belandt regelmatig op de grond.
Evenals gooien met spullen uit frustratie. Mijn dochter vind het allemaal heel grappig. Hoe vaak ik haar ook uitleg dat ze er niet om moet lachen.
Heeft iemand tips? 🙈