Heftige fase... peuterpuberteit of iets?

Ik denk dat je zoontje gewoon even moet wennen aan het weet terug zijn. Ander slaap ritme. Ik zou het wat tijd geven. Daarnaast ben ik zelf geen voorstander van strafhoekjes, als je kijkt naar de ontwikkelingsfase waar hij zich in bevind kan je niet van je kindje verwachten dat hij daar in z’n hoekje over na gaat denken wat hij verkeerd heeft gedaan. (Ik weet dat de meningen daar over verdeeld zijn overigens…) En weet echt dat ze op deze leeftijd dit niet bewust doen om jullie te pesten. Zo ver zijn ze nog niet ontwikkeld. Welk gedrag laat hij eigenlijk precies zien?

Heftig hoor, sterkte!! Hopelijk gaat deze fase weer snel voorbij! Ik ben wel even verbaasd over zijn slaapjes, zo grappig hoe anders alle kindjes zijn. Ons zoontje is ook van oktober 2021, maar die slaapt al sinds zijn 1e verjaardag nog maar 1x per dag.

Nou alles beetje zien als een spelletje, als grapje. Doet iets wat niet mag en kijkt ons dan lachend smerig aan. Ook bij dingen die hij weet dat her niet mag. En wij zijn niet heel mega streng. Er is altijd plek voor dollen en stoeien en alles. Als we bijvoorbeeld zeggen nou nu is het bed tijd. Dan rent die weg. Als ik hem oppak nemen we zijn knuffel en speen mee. Maar onderweg na boven gooit die dat dus expres weg. En zegt oh oh. Omdat die weet dat ik hem weer neer moet zetten om alles op te pakken en dan geef ik het pas wanneer hij in bed ligt. ( lijkt allemaal best onschuldig hoor haha maar toch word het erger.) Drink beker hij wil altijd liefst uit baby fles. Maar overal drinkt die in een rietjes beker. Maar thuis blijft die her proberen en als ik nee zeg word die dus super boos. Echt beetje grenzen aan het opzoeken

Jaa dit mannetje had vaak veel slaap nodig haha. Opvang vond het ook al irritant dat die er nog 2 had🤣 maar hij sliep zo 2 x 2 uur.

Wat kunnen ze druk en aanwezig zijn he! Zo vermoeiend af en toe. Hier lees ik normaal peuter gedrag. Ze willen op deze leeftijd vaak aandacht. En is toch ook leuk om te ontdekken hoe dingen werken? Knuffel gooien is zwaartekracht testen. En dat moeten ze 100x doen. Om heel eerlijk te zijn denk ik, misschien jij niet perse maar in het algemeen, dat men te vaak en te veel verwacht van kindjes. Ze kunnen niet rationeel denken. Dat ze zulke dingen express doen. Alles is nieuw en het is 100x leuker als papa of mama ook nog eens reageert. Verder deel ik het sentiment van Marlouftw. Het lijkt effectief te zijn maar uiteindelijk isoleer je je kind alleen maar, is mijn opinie. Het helpt bij ons heel goed om veel zelf te laten doen en keuzes te geven. Wil je lopen of in de wagen, wil je zelf in de auto stoel klimmen of moet papa je er in zetten etc. En als ze bijvoorbeeld wegrent dan maken we er een spelletje van 'ik ga je pakken, ik gaaaa je pakken!'. En dan optillen en meteen naar boven. Corrigeren door te leren. Ze begrijpen het ook zonder streng aangesproken te worden. Uitleg is voldoende. Opvoeden is een hele (heeele)lange adem. Het duurt ongeveer 3 tot 4 weken voor ze iets doorhebben. Althans dat merk ik in de praktijk (staat overigens ook in het boek de peuterkoning(in)). Hier ook, mijn dochter vind het hilarisch om scheef in haar eetstoel te zitten en met haar voeten op de rand van de tafel. Dan zeg ik: 'ah oh recht zitten anders val je'. Na 1000x herhalen hoef ik het nu maar 1x te zeggen. Maar goed ze blijft het wel iedere dag doen ja. Dat komt echt vanzelf wel goed. En in dr voet prik ik met een vork en zeg hmmm als het op tafel ligt mag ik het opeten! Dan doet ze het nog 5x giechelend maar er na stopt ze. En soms zijn ze gewoon dwarse peuters. Mijn dochter wilde gisteren wel fietsen met mama, maar niet voorop in de fiets stoel zitten. Ja dan houdt het op 🥲 Dat was een driftbui van 20 minuten.

Herkenbaar. Hier slaapt ze alleen al.sinds januari maar 1x per dag. Je zegt zelf, consequent zijn. En ja dat is het ook echt. Als we weg zijn en de wil niet luisteren dan krijgt ze de optie. Luisteren en je mag je gang gaan, of mama neemt je mee. Vaak wordt het toch dat 2e. En omdat ze dat weet is het stampij maken dan ook over. Vaak ga ik dan iets anders aanwijzen of een liedje zingen om haar er uit te krijgen. Thuis hebben we een plekje naast de kast. Vanmorgen zat ze steeds op 10cm van de kat af. Die gaf meerdere keren aan dit niet fijn te vinden. Na 3x waarschuwen heb ik d'r naast de kast gezet. Tranen met tuiten. Ik kan haar dan gewoon aankijken en zij mij. Maar ze blijft keurig staan. Na 30 seconde mag ze komen en knuffelen we even. Dan leg ik uit waarom het niet mag en is het klaar. Ze mag van mij heel veel. Maar zodra ze iets doet wat gevaarlijk is, wil ik dat ze luistert