Het ‘mijn-baby-slaapt-niet-door’ topic 👶💜Deel 2

Ow nee oeps 🫢.. ah en 2u wakker is echt pittig zeg pfoeh.

Wat heerlijk!! Doet een mens zo goed he! Zelf ook goed kunnen slapen en voel je je een beetje uitgerust? Hier was het weer een prima nacht van 19.15 tot 7.20 met 1 voeding rond 4.30. Hier ging ook een hele periode aan vooraf met mega onrustige nachten ivm snotverkouden, koorts en buikgriep. Gelukkig dat weer achter de rug, voor nu 😉

Dag allemaal ❤️ Ik lees al een lange tijd mee. Het is fijn om te zien dat wij niet de enigen zijn die al een jaar worstelen met gebroken nachten. Nu ben ik op het punt gekomen dat ook ik even mijn hart moet luchten... Onze dochter heeft nog nooit langer dan vier uur achter elkaar geslapen. De afgelopen tijd worden de relatief goede nachten (rustig slapen tussen 23:00 en 03:00) echter overschaduwd door waardeloze nachten. Van 19:00 tot 22:00/23:00 slaapt ze meestal redelijk rustig in haar eigen bedje (bij ons op de kamer), waarna ze bijna altijd nog een borstvoeding wil. En dan begint de onrust: zo elke 2 uur loopt ze te woelen, te snikken en als wij dat afwachten begint het echte huilen, opstaan in haar bedje, helemaal wakker worden. Op een gegeven moment nemen we haar dan tussen ons in in bed, zodat we haar makkelijk kunnen geruststellen door te strelen en kroelen. Zo 'slapen' we dan nog tot een uur of 7. Mijn insteek is eigenlijk altijd geweest dat we haar volgen in haar behoeftes. Haar laten huilen, borstvoedingen overslaan, in een andere kamer laten slapen... Het druist allemaal in tegen mijn moedergevoelens en de ongevraagde adviezen die ik krijg neem ik dan ook met een korreltje zout. Ook omdat ik steeds tegen mezelf zeg: het is een fase, als ze eraan toe is, gaat ze langer slapen. Inmiddels begin ik het gevoel te krijgen dat ik achter de feiten aanloop. Ik heb weinig energie overdag, het huishouden verslonst en ben ook een stuk minder scherp/geconcentreerd op werk. Mij daaraan overgeven/het accepteren lukt eigenlijk prima, maar een bezoek een het consultatiebureau gister heeft mij ineens erg onzeker gemaakt. "Ze heeft nooit geleerd zelfstandig in slaap te vallen, zolang ze dat niet kan, zal ze nooit doorslapen," is de boodschap die we kort door de bocht meekregen. Hoewel het mij eerder altijd goed lukte dit soort adviezen/theorieën te relativeren en mijn eigen weg te gaan, ben ik nu erg aan het twijfelen. Moeten we het toch over een andere boeg gooien? Zou het misschien toch in het belang van onze dochter zijn om haar te 'leren' dat ze zelf weer in slaap kan vallen? Waar ligt de grens tussen je natuurlijke intuïtie volgen en toegeven dat de situatie eigenlijk onhoudbaar is? Zal ze echt ineens uit zichzelf langer door gaan slapen? Fijn om dit even te kunnen delen 😊

Ik snap je helemaal! Wij doen het allemaal iets anders, maar ik deel even mijn ervaring: Zoontje heeft een periode gehad dat hij zelf in slaap kon vallen, toen een periode niet, toen weer wel, en nu weer niet. Wij hebben daar nooit iets speciaals voor gedaan. Wel in eigen kamertje, maar altijd ernaartoe als hij huilde. En hij kan prima slaapjes koppelen. En soms hebben we een periode dat het minder gaat. Ik wil maar zeggen dat het niet perse iets is wat je wel/niet doet wat er voor zorgt dat je kindje zelf in slaap kan vallen. Er zullen vast wel manieren zijn om het te leren overigens

Hee! Waar de grens ligt? Wanneer je voelt dat je er aan onderdoor dreigt te gaan (en dus eigenlijk al eerder dan dat punt😊). Natuurlijk mag je dingen aanpassen als je voelt dat dit niet meer gaat. In een ander klets topic hier op het forum heb ik ook fijne dingen gelezen vanuit anderen: responsief zijn is heel mooi en fijn en is wat je kindje nodig heeft, maar níét ten koste van je eigen (mentale) gezondheid. Er zit een enooooooorm grote afstand tussen wat je nu doet en richting slaaptraining. Dat laatste is alles behalve noodzakelijk voor een goede slaper. Wat zou je anders willen? Of, wat is goed genoeg voor jullie? Als het helpt: hier zijn we net uit weer 2 dramatische weken gestapt, twee hele prima nachten achter de rug nu. Ineens, zonder interventie. Wat mij persoonlijk ademruimte geeft is haar in eigen kamertje laten starten tot ze wakker wordt. Ik zeg niet dat dit de oplossing is, voor anderen zou bijvoorbeeld 100% samen slapen een manier zijn. Wat goed is om te weten: een kindje ‘leren’ zelfstandig te slapen bestaat niet. Als je soms eens wil kijken wat ze doet dat kan best (zonder laten huilen wat mij betreft 😉). Het ligt ook zo aan karakter en temperament. Ik denk, met hoe je je kindje omschrijft, dat zelfstandig inslapen afdwingen (en ik denk dat je ook zichzelf kalmeren bedoelt?) niet zal werken. Voorbeeld: vriendin van mij heeft een mega easy going dochter. Vanaf 5 maanden legt ze die gewoon wakker in bed; die speelt 10-20min met dr knuffel en valt in slaap. Nou ehhhhh dat hoef ik hier thuis niet te proberen 🙊. Doe ik iets fout? Nee. Is mijn dochter een probleem? Nee. Is dit mijn eigen schuld? Zeker niet. Zo werkt het gewoon niet. Sommige baby’s gaan prima op afstand en alleen in slaap vallen, sommigen niet. Het afdwingen bij baby’s waarbij dit niet past vind ik niet okee. Iets aanpassen of veranderen om het vol te houden als ouder; dat mag en kan áltijd ❤️

Heeel erg herkenbaar. Hier ook al jaar aan de gang. Maar lekker bezig zijn ze weer op het CB: nooit doorslapen.. dat geloof ik niet. Ieder kind gaat doorslapen als ze er aan toe zijn. Zo'n opmerking kan je natuurlijk in 1 klap onzeker maken. Dat heb ik ook altijd. Maar onterecht en totaal niet opbouwend als je het mij vraagt. Heel jammer. Ik heb 2 kinderen. De jongste die dus nu na een jaar nog minstens elke 2 uur wakker wordt en bij mij in bed slaapt tegenover de oudste die met 7 weken al doorsliep en je zo weg kon leggen. Deed ik iets anders? Nee bij beide mijn gevoel volgen. Ik merk echt wel dat het heel erg afhankelijk is van het karakter / temperament van het kind. De eerste was een makkelijke meeneembaby en de tweede gewoon 1 waarbij elke sprong/ elke tand heel intens is.

Vind je het zelf ook een onhoudbare situatie? Ik denk dat dat het startpunt is. Als je dat zelf niet zo ervaart zou ik lekker je eigen moedergevoel blijven volgen! En als je het wel onhoudbaar vindt kun je naar aanpassingen zoeken die voor jullie beiden werkt. Het is in ieder geval echt onzin dat ze nooit door zal gaan slapen. Hier is mijn dochter uit zichzelf beter gaan slapen! Nu gemiddeld nog 1x wakker per nacht met een voeding en verder slapen bij ons in bed. Hiervoor was het in ons geval wel nodig naar dr eigen kamertje te gaan voor het eerste deel vd nacht (we hielden elkaar wakker) Ik houd me daarnaast vast aan de troostbare gedachten dat kinderen met hele responsieve ouders op latere leeftijd juist beter slapers zijn (minder angst voor verlaten worden, minder angst voor het donker en door co-regulatie uiteindelijk (echt pas na een paar jaar!) zichzelf beter kunnen reguleren etc ☺️

Ik vind dat altijd zo gek.. leren doorslapen. Als je het écht kon trainen waarom doen we dat dan niet bij volwassenen? Nog nooit gelezen over iemand van 18+ die slaap training heeft gehad.

Pff die elke 2-3 uur was wel heel erg positief. Nu al 2 weken stipt elke 1.5 uur (soms vaker). Is dit haar nieuwe normaal? 🥴 ze is dan ook zo bewegelijk. Drukt haar knieën op en hoofd in t matras..of rolt wilt om Wat zou dit nu weer kunnen zijn. Elke 1.5 uur vind ik wel heel hardcore 😴

Poe.. 😭 Dus jij hebt steeds net de tijd om weer in slaap te vallen en dan kan je weer? Ja - hardcore

Ja dat dus!

Mijn zoontje heeft vannacht voor het eerst door geslapen! Half 12 was ie nog eventjes wakker, maar daarna heeft ie geslapen tot 10 voor 7! Ik wist niet wat me overkwam hahah, zo lang achter elkaar slapen 😱

Hier hetzelfde, en dan ook elke 1,5 uur aan de borst willen en dat is ook de enige manier om hem stil te krijgen🥲 ik trek het ook echt zó niet meer!

Ja hier inderdaad ook aan de borst. Heb ook geprobeerd te sussen maar dan word het krijzen en duurt het allemaal nog langer. Was het bij jou altijd al elke 1.5 uur? Of iets van laatste tijd?

Nee is echt iets van de laatste tijd. Het begon met 1x per nacht, toen werd het ineens 2 keer en zo werd het langzaamaan steeds vaker! Ik ben bang dat ik hem heb laten wennen aan voeding in de nacht maar ik kon gewoon niet anders want hij werd alleen stil van de borst. En bij jou?

Dat krijsen is trouwens heel herkenbaar! Zoontje wordt echt woest als hij niet krijgt wat hij wil 😅

Niet zo vaak als nu..maar wel elke 2 a 3 uur sinds de 4 maanden slaapregressie. En inderdaad soms denk ik straks wordt dit het nieuwe normaal. Maar een andere oplossing heb ik ook niet...

Ja echt zo lastig is het! Want je hoort overal dat de nachten nu wat stabieler zouden moeten worden maar het gaat juist de verkeerde kant op 🥲 zie alweer op tegen vanavond want morgen ook weer aan het werk

Zo raar nu al paar nachten dat hij weer krampen heeft met bedtijd en de rest van de nacht? Wil hele tijd borst omdat dat waarschijnlijk verlicht, ik heb net als newborn net weer benen fietsen en voeten masseren, viel hij beetje in slaap en paar scheetjes gelaten. Maar vraag me af wat er is joh, vooral ook alleen met bedtijd en nachten... toch dat hij iets ziekjes is maar overdag niks merkt omdat hij te actief is ofzo??..

Zo herkenbaar..hier nu ook de krampen erbij