Normaal gedrag?

Ik begrijp je echt helemaal wat is het zwaar deze fase😓 wij hebben een zoontje van bijna 2,5 en pas bevallen van ons tweede zoontje donderdag 8 weken en de oudste maakt het zo zwaar… ook de strijd van slapen ‘s middags en ‘s avonds alles op de grond smijten uit kastjes trekken ons uitlachen als we boos worden en noem het maar op… voor zijn broertje is die dan wel weer heel lief maar toch kan ik soms wel even huilen hoe pittig dit is😓

Hier is ze ook heel lief voor haar broertje! Gelukkig wel.. zwaar is het hé. Vooral de eerste weken met een pasgeboren baby'tje. Ik merk ook dat ik heel weinig aandacht voor de kleine man heb, omdat de peuter zoveel aandacht vraagt. Hij is wel een hele makkelijke baby, maar toch voelt het niet goed.

Je bent echt niet de enige. En wat is het een pittige fase. Hier een meisje van 2,5 met precies hetzelfde gedrag. Luistert niet, lacht als we boos worden, slaat ons, schreeuwen, en zich overal tegen verzetten. Ik deel je gevoel dat het op deze manier tegen staat en je hebt geen leuke dagen zo. Het kost veel energie..

Heel normaal gedrag, tip: “het onbegrepen kind” op insta deelt hele goede tips! Ook over pubers enzo, maar ook veel over peuters. Probeer de emotie er te laten zijn, en echt blijven benoemen: ik zie dat je nu boos bent. Ik zie dat je verdrietig bent. Je bent boos, dat mag, maar als je boos bent, ga dan maar stampen met je voetjes, slaan doet pijn. Blijf rustig, blijf emoties benoemen. Op lange termijn werkt dit veel beter. Het is ook zwaar en je bent ook maar een mens, ook dit gaat weer over, maar een tip: probeer je er niet teveel tegen te verzetten😘

Helemaal mee eens! Ik kwam daar echt goede tips mee. Het aantal woede-uitbarstingen is gedaald haha. Ik verdiep mij eerst in haar bezigheid en praat met haar er over. Daarna stel ik mijn vraag “zullen we schoenen aantrekken en naar huis toe gaan?” Het werkt echt een stuk soepeler 😃 Maar soms ook niet hoor, maar het is wel minder drama.

🥰

Herkenbaar, mijn geduld is ff op🫣

Hier net hetzelfde 😮‍💨 alles is nee, niet luisteren, als ik even naar boven ga krijst ze alles bijeen. Ze moet in april naar school en wil alles behalve op het potje. Ik krijg er soms de mismoed van. Autoritten zijn ook een uitdaging, alles moet altijd onmiddellijk of ze zet het op een krijsen. Ik probeer er dan niet op in te gaan maar zo proberen concentreren op de baan is moeilijk. Kortom: ik wil graag dat het stopt 😅

Hier net zo, ik denk ook dat ik langzamerhand gek begin te worden. Niets is leuk op t moment, ik stel alles uit. En uitjes..... nou die ontwijk ik ! Zelfs alle eetmomenten kijk ik niet naar uit, want ook dat is drama !

Hier is het eten ook drama.. als ik aan haar vraag wat ze wil eten, zegt ze pasta. Maak ik pasta, eet ze het niet op. Zo gaat het hier met alles de hele dag door.. ook wordt ik nu regelmatig uit het niets in mijn gezicht geslagen.. dat doet ze alleen bij mij.

Oh wat ben ik blij om dit te lezen. Ik dacht dat ik de enige was. Dank voor het delen allemaal, dit helpt. 😅

Hier ook momenteel, vooral met slapen/snachts wakker worden. Ben ook heel blij met alle herkenning, begon al aan mezelf als moeder te twijfelen😅