Ontevreden dreumes

Bij ons gaat het heel sterk in fases al sinds ze één is geworden. Een paar weken gaat het geweldig, en dan weer twee weken moeilijk slapen en eten. Nu ook in een slechte fase: niets is goed, ze eet erg slecht, en slapen ook wat onrustiger. Soms wordt zo’n fase veroorzaakt door ziekte, deze keer door mijn afwezigheid vorige week (ik was in het buitenland). Meestal duurt het bij ons 7-14 dagen. Succes!!

Heey mama, ik herken dit wel een beetje. Als hij op de opvang is of met andere kindjes vindt hij het heerlijk. En thuis, wauw, kan ik hem soms echt achter het behang plakken. Afgelopen week ook niet echt willen eten, met alles wat hij ziet en vast heeft gooit hij, slaan en schoppen. Driftbuien. Nou waren we toevallig bij het CB om te wegen. Zag ze dat 1 van zijn 4 achterste kiezen al door was!!! En dat verklaart bij ons enigzins het gedrag.... ik had de laatste kiezen ook nog niet verwacht. Wie weet is het dat?

Ik herken dit ook in fasen bij mijn zoontje. Is ze erg gevoelig? Het kan ook te maken hebben met sociaal wenselijk gedrag op de opvang, en dat het lijkt dat ze er geen last van heeft maar de drukte en prikkels er toch uit komen bij de mensen bij wie jullie dochtertje zich het veiligst voelt: bij jullie. Dit is ook een gezond teken! Sterkte!

Heeeeeel herkenbaar Onze dreumes is enorm intens en tegendraads en heeft inmiddels het woord nee ontdekt. Ik volg nu een cursus via het consultatiebureau over intensieve dreumes gedrag En de belangrijkste tip is toch wel alles benoemen ook als ze boos zijn benoemen goh wat ben jij boos Ik zie dat je heel graag met dingen wil gooien ( speelgoed) Maar met speelgoed gooien dat mag niet hier heb je een bal hiermee mag je wel gooien. Hiermee biedt bijvoorbeeld een alternatief. Ik merk dat dit bij ons zoontje wel wat helpt aangezien hij meer begrijpt maar het blijven inderdaad fases en ze hebben op dit moment ook erg veel behoefte aan autoriteit. Mijn zoontje gaat ook vier dagen naar de opvang en ik merk dat dit voor hem ook best veel en intensief is. Ik herken je verhaal met op de opvang alles goed doen maar zodra wij hem ophalen verandert hij in een sacherijnige schreeuwende krijsende drammerige dreumes. Dit doen ze vooral om hun gevoel te uiten bij de mensen waarbij ze zich het meest veilig voelen. En helaas zijn wij dit😅

Gelukkig😓😓 ben niet alleen.. Ik word af en toe echt helemaal gek van mijn dochter. Het gaat van lachen naar huilen, piepen, zeuren, krijsen, drammen🙈 Ik probeer sinds vandaag negatief gedrag te negeren en positief gedrag te belonen. Valt niet altijd mee maar denk wel het beste. Ik ben zo bang zo'n vervelend verwend nest te produceren maar er tegenin gaan lijkt het gedrag alleen maar erger te worden.

Hier ook sinds enkele weken best moeilijke momenten met driftbuien en ongewenst gedrag zoals gooien met dingen en slaan/shoppen. In mijn gevoel is bepaald gedrag echt voor aandacht en om uit te testen hoe wij reageren. Dus als het gedrag is wat genegeerd kan worden doe ik dat, als het echt niet door de beugel kan reageer ik kordaat en zeg er in 1 zin bij waarom het niet mag. Maar ik probeer inderdaad ook vooral te focussen op de goeie momenten als hij flink is. Het gedrag is ook aan het afnemen dus ik heb ook wel het gevoel dat dit werkt voor hem. Dat waar hij het meeste aandacht voor krijgt is wat hij het meeste herhaald en het langste volhoudt. Daarnaast heb ik ook het idee dat hij wat in de knoop zit met gevoelens die hij ontdekt maar nog niet goed begrijpt. Ik heb pictogrammen geprint van emoties (blij, bang, boos, pijn, verdrietig en moe) en deze hangen nu tegen zijn speelgoedkast onderaan waar hij eraan kan om ernaar te wijzen. (Ik leer hem ook bepaalde babygebaren dus ook hier heb ik bij elk pictogram een gebaar eraan gekoppeld in de hoop dat de pictogrammen na een tijdje niet meer nodig zijn en hij zich met gebaren kan duidelijk maken) Als hij een felle driftbui krijgt of heel erg over zijn toeren begint te huilen wijs ik ernaar en vraag ik wat er is. Ik noem dan vaak de 2 emoties waarvan ik vermoed dat het eentje daarvan is op dat moment. Bvb: ben je geschrokken/bang? Of heb je je pijn gedaan? Ik denk dat het er nu ongeveer 2 welen hangt en deze week is hij er nu ook spontaan 2 keer zelf naartoe gegaan om te wijzen en was hij veel minder fel aan het huilen. De ene keer ging hij wijzen naar pijn en doordat ik daarop reageerde met de vraag heb je pijn? Hij knikte ja en toen vroeg ik waar het pijn deed en wees hij in zijn mondje (hij is 2 hoektanden aan het krijgen). Zo kon ik hem een bijtspeeltje en tandgel aanbieden en was hij enkele minuten later weer helemaal gelukkig. De andere keer wees hij naar bang/geschrokken nadat hij iets van speelgoed wilde pakken van de kast en dit eraf gevallen was. Door het gevoel te benoemen en daar even iets over te zeggen lijkt hij dan erg snel te kalmeren. Dus bij mij zijn de emoties ook eentje waar ik mee aan de slag ga blijven want dit lijkt wel een grote oorzaak van het lastige gedrag. (Het gebaar voor moe kent hij al langer en ook dat van pijn heeft hij deze week voor het eerst gebruikt) Hopelijk kan je er iets uithalen wat voor jou kindje ook kan helpen. Succes!