Parentale depressie

Hi hi, Iemand toevallig bekend hiermee? Ik zit al langere tijd niet lekker in mijn vel. Heb een medisch traject doorlopen om zwanger te worden van mijn eerste zoontje ivm pcos. Toen hij 3 weken te vroeg geboren werd n.a.v. Pre eclampsie, was hij maar zo zwaar als een pakje suiker, drinken ging moeizaam en er volgde een periode van veel ellende. Reflux, huilbaby alles behalve genieten. 3 maanden later bleek ik zwanger van zijn broertje, en kreeg ik dus 2 kids met 11 maanden verschil. Ook de tweede was geen leuke kraamtijd. Wederom verborgen reflux, een huilbaby, langdurige longontstekingen en uiteindelijke het hypermobiliteits syndroom waardoor hij een motorische achterstand heeft en dus veel gefrustreerd is. Ik ben 3 maanden geleden volledig ingestort op werk. Niet door werk maar door de druk van gezin en kinderen. Het is me allemaal teveel en werd aangemeld bij de bedrijfsarts. Die pleitte dat ik minder moest gaan werken maar werk is niet het probleem, werk is de enige plek waar ik mij nog enigszins mezelf volledig kan zijn zonder dat iemand mij nodig heeft. Mijn batterij is leeg en het lukt mij niet om op te laden. Ik heb het gevoel dat ik in het hele ouderschap gedeelte faal en dat ik niet de moeder kan zijn die ik wil zijn. Ik ben prikkelbaar en heb een kort lontje en kan het vaak niet aan en huil veel. Ik heb mij laten doorverwijzen naar een psycho therapeut gespecialiseerd in IMH en ouder-kind relaties. Alleen de wachttijd is enorm. De bedrijfsarts wil dat ik ga praten met de praktijkondersteuner van de HA maar ik weet zeker dat ik daar gewoon niks mee ga bereiken. Iemand dit meegemaakt of zit in dezelfde situatie en heeft tips? Mijn kids zijn nu beide 1 (de oudste wordt over 3 weken 2 jaar)