Regulatiestoornis

Hoi hoi! Wat is een regulatiestoornis ? En hoe kunnen ze dat nu al vast stellen als hij zo jong is ? Meestal worden zulke stoornissen toch wat laten gediagnostiseerd …

Het gaat hem vooral over zijn emoties reguleren, het vinden van manieren om tot rust te komen. Wij hebben zelf gevraagd om een professional om eens te komen luisteren. Ondertussen kwamen ze zowel ons als hem al een aantal keer observeren & dit is er uitgekomen. We wachten nu nog op het officiële advies

Ok ik dacht dat met deze ontwikkelingsfase vrij normaal was dat ze dat nog niet konden. Ze hebben vaak woede aanvallen, frustraties omdat ze nog niet zich goed kunnne verbaal uiten, verwerking van prikkels en alles wat ze nu aan het leren en opnemen zijn is een hoop. Daarom wordt het peuteroubertijd genoemd … ik snap je zorgen maar laat je aub niet te snel iets aanpraten of een label aan plakken. Desnoods een tweede opinion …

Goedemorgen, Ik ben best wel geschrokken van dit bericht. Zou je meer kunnen vertellen wat ze dan precies in dit traject gaan doen? Misschien dat jullie dit al hebben geprobeerd maar toch.. is het niet beter (voor je kind) om eerst te zorgen dat jullie als ouders cursussen of workshops gaan volgen hoe je om kan gaan met een kindje die moeite heeft met zijn emoties (zoals eerder gezegd is dit heel normaal bij deze leeftijd). Hoe ga je zelf met je eigen emoties om? Hoe reageren jullie als hij er niet uit komt met zijn emoties? Hoe voel je je op dat moment echt van binnen? Als jullie gespannen zijn, zal je kindje dat ook voelen. Hoe vaak staat de tv aan? Geef je je kind écht genoeg aandacht zonder je telefoon in je hand etc. Ik benoem deze dingen omdat ik zelf een tijd niet goed in mijn vel zat en eigenlijk veel te druk was naast de opvoeding. Wij hebben een pittig en temperamentvol dametje thuis met een hele sterke eigen mening en eigen wil. Ik zie echt een groot verschil in haar gedrag als de tv niet tot nauwelijks heeft aangestaan en ik minder met mijn telefoon bezig ben. Hoe gaat het met suiker inname? Als mijn dochter ook maar een klein beetje chocolade heeft gehad verandert ze in een klein onhandelbaar monstertje en kan ze haar emoties ook totaal niet onder controle houden. Wat ik hiermee probeer te zeggen, ga eerst echt alles bij jezelf na om te checken of je niet eerst iets bij jezelf kan veranderen/aanpassen. Het is zwaar, geloof me dat weet ik! Ik heb zelf ADHD, ben onrustig en kan zelf erg opvlierig zijn en dat voelt mijn dochter ook maar het gedrag wat zij laat zien ligt niet aan haar maar aan mij, zodra je je bewust bent van je eigen mankementen om het zomaar te zeggen kan je je daar op focussen en wellicht helpt dat ook in het proces hoe jij je kindje kan leren met zijn emoties om te gaan. Ik zeg dit puur ter bescherming voor je kindje, als je op deze leeftijd al bezig gaat met een traject (in een ziekenhuis!?) zal dat wellicht ook een bepaalde impact hebben op je kindje of krijgt je kindje een bepaalde stempel en daar ga je dan ook bewust of onbewust naar handelen. Succes en sterkte, blijf zelf nadenken en laat je geen dingen aanpraten ook al ben je nu misschien wanhopig op zoek naar een oplossing!🍀

Voor alle duidelijkheid, het gaat er voor ons niet om, om er een ‘label’ op te willen plakken. Het enige wat wij willen als ouders is dat ons kind gelukkig is, dat we op de best mogelijke manier met zijn reacties om kunnen gaan zodat ons kleintje zich goed voelt. Ik ben zelf dagelijks aan het werk met jonge kinderen dus heb wel wat ervaring met deze leeftijd. Zo valt het ook op dat het gedrag van onze zoon iets is wat ik nog niet vaak gezien heb. Dat gaat ook niet alleen over de thuissituatie. Om op je vraag je antwoordden, wanneer ons kind er niet komt met zijn emoties blijven wij kalm, proberen we naar hem te luisteren, bij driftbuien blijven wij steeds in de buurt maar laten hem zelf naar ons komen. Hem er proberen ‘uithalen’ lukt niet. Hij kan goed praten maar deze momenten komt er geen communicatie & is hij gewoon heel boos. Deze driftbuien duren lang maar we willen dat hij weet dat hij deze gevoelens ook mag hebben. Na een driftbui komt hij zelf naar ons toe & knuffelt hij vaak een lange tijd. Hij heeft hier dan nood aan en ik ook. Het enige wat we dan nog doen is even vermelden ‘ je was boos hè,..’ ‘ik heb het gezien’ ik heb het gehoord’. Over wat je zegt van nu al een traject starten, wij zijn bewust bezig met de opvoeding van ons kind & dus zijn we ook ‘blij’ dat dit nu opgemerkt wordt en niet binnen 5 jaar.

Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat jullie een ‘label’ willen plakken. Het gebeurt tegenwoordig wel snel, ook vanuit zorgorganisaties dus vandaar mijn bericht om niet te snel in dit soort dingen mee gaan en zelf na te blijven denken. Een traject starten met een 2,5 jarige is niet niks, vandaar. Gelukkig heb je zo te lezen genoeg ‘vergelijkingsmateriaal’ gezien je met jonge kinderen werkt. Een osteopaat zou wellicht nog iets kunnen betekenen. Ik hoop voor jullie en voor je zoontje dat hij op een fijne manier kan leren omgaan met deze heftige emoties. 🍀