Soms uit je slof schieten

Lieve mama, niet schuldig voelen. Ik heb hier ook zo'n "gezellige" peuter in huis. Maar jeetje, ik ben zelf dan alleenstaand dus zowel overdag als soms de nacht hier die hel. Uitjes, tv kijken, spelletje spelen, kleuren noem het maar op. Het liefst doe ik het allemaal niet met hem op dit moment. Maar ik lees het meer hier op deze forum en we zijn niet de enige ! Hoe moeilijk het is probeer tegen jezelf te zeggen het is een fase lieve mama. Ze leren zoveel met deze leeftijd.

Het is hier ook zo de laatste tijd. Met gisteren een hoogtepunt. Ik las dat het ook ergens kan komen van een behoefte die niet helemaal vervuld is. Dus ik probeer, nu het weer wat betert, meer naar buiten te gaan en echt bezig zijn. Veel op voorhand ook aankondigen. Hem zelf te betrekken. Maar het is zeker pittig! En ik weet ook niet altijd de oplossing. Gisteren heb ik hem op de fietsstoel moeten duwen omdat hij echt niet wou. Ik ga er vanuit dat het weer een sprongetje is. Maakt het niet makkelijker op!

Ook ik kan het soms niet aan hoor. Madammeke lijkt in een mega sprong te zitten. Zoals je schrijft; alles moet op haar manier, alles is van haar, als t niet lukt wordt ze boos, schopt/slaat/knijpt ons steeds, eet slecht, jankt om alles, luistert voor geen meter. Samengevat: vreselijk opstandig. Daarnaast is ze steeds vroeg wakker en slaapt ze overdag lang. Zelf zit ik met een longontsteking en voel me niet top, dus mijn lontje is zeker ook wat korter. Voel je niet schuldig, dit is hoe het soms ook gaat. Wij maken het altijd goed, zeggen sorry, kroelen, en spreken af goed naar elkaar te luisteren en geen ruzie meer te maken. Ook al weet ik op moment dat ze binnen 10min de volgende mental breakdown kan hebben omdat ze bijv niet de voet via m’n ketting in m’n trui mag stoppen (ja, vanmorgen echt gebeurd🫠)