Hoi,
Mijn zoontje van 2,5 jaar huilt elke keer als ik hem naar de kinderopvang breng. Dit begon op ongeveer 1.5 jaar en duurt nu dus al een jaar lang. Het begint thuis al, dat zegt hij: ‘ik wil niet, ik wil thuisblijven’. Hij heeft ook een tijdje ik ben bang gezegd, dat is nu gelukkig over, want dat vond ik zo zielig. En als we eenmaal daar bij de deur zijn is het dramatisch huilen, op de grond liggen bij jas uitdoen, krijsen, schreeuwen etc. Als ik hem overdraag aan de leidsters dan gooit hij zich bijna uit hun armen of stoot hij tegen hun hoofd aan zodat de leidsters zich zelf ook zowat bezeren. ‘Ik wil naar mama’ schreeuwt hij dan. Hartverscheurend natuurlijk. Zwaaien lukt dan niet, want dan ligt hij alweer op de grond te krijsen. Ik voel me heel erg schuldig als ik hem elke keer op deze manier moet achterlaten.
We hebben al heel veel geprobeerd. Zijn knuffel gaat altijd mee (is normaal voor slapen daar, maar hij mag hem altijd direct pakken), hetzelfde geldt voor de speen. Die mag hij in, terwijl hij die thuis overdag nooit meer wil. Als papa hem brengt gaat het soms wel iets beter, maar dat lukt bijna nooit ivm zijn vroege werktijden. Hij heeft het wel leuk bij de opvang, ik krijg altijd leuke foto’s en zie bij het ophalen dat hij lekker speelt. Ook hoor ik dat van de leidsters. Mijn zoontje gaat maar 1 keer per week heen. Ik denk dat het daar misschien ook aan ligt, maar goed we hebben nou eenmaal mazzel met oppas van opa en oma’s. Daar speelt dit probleem overigens niet.
Wel geprobeerd om hem een aantal weken 2x te laten gaan, maar dat hielp niet en is bovendien een duur grapje als het niet echt nodig is. Heeft iemand verder nog tips? Want dit is echt niet leuk meer zo.