Hallo moeders,
Ik schrijf dit nu om mijn hart een beetje te luchten en misschien om herkenning te vinden bij andere moeders. Ik heb een hele zware zwangerschap bevalling en kraamperiode gehad. Ondanks dit was ik en ben ik heel erg blij en voel me gezegend dat ik mijn kind gezond ter wereld heb gebracht en oh wat maakt mij gelukkig. Wat een voorrecht om zijn moeder te mogen zijn. Maar wow wat is het zwaar … mijn kind is constant ziek, ik maak me elke keer zoveel zorgen als hij ziek is, slapeloze nachten, mij vaak moeten afmelden op werk en op stage/ school loop alles zo traag en moeizaam. Ik heb geen energie om überhaupt naar de sportschool te gaan, doe weinig tot niets voor mijzelf (geen sociale leven), mijn relatie met mijn partner is niet echt beter geworden sinds we ouders zijn geworden (weinig intimiteit en vaak alleen bezig met het ouderschap, geen tijd voor onszelf). Ik ben soort van aan het overleven lijkt het, aan het zorgen voor mijn kind, werken en school proberen af te maken (wat nu een als een hell voelt). Ik weet dat ik te veel op mijn bord heb maar ik ziet er al in En kan nu niet zomaar halverwege met school stoppen om meerdere redenen. Ik voel me daarnaast lelijk omdat ik weinig tijd heb om voor mijzelf te zorgen, nagels doen, shoppen enz doe ik al denk meer dan een jaar niet. Pfff hoe doen jullie het ?. Ik ervaar zoveel stress en ben constant moe …. Ik merk dat ik hierdoor vaak geïrriteerd ben en dus waarschijnlijk niet de leukste moeder qua geduld betreft. Ik wordt ook soms jaloers als ik zie hoe andere moeders tijd hebben voor leuke dingen, op uitjes gaan enz :(. Maargoed bedankt voor het lezen van mijn tekst en misschien ben ik de enige die het zo zwaar ervaar.