Hoi,
Mijn vriend is heel lief met de kleine: in de meeste gevallen heel rustig, veel aandacht, in de nacht troosten als hij wakker wordt, etc. We hebben de taken goed verdeeld, gaat eigenlijk vanzelf. Dus dat is allemaal heel fijn. Mijn vriend doet alles voor de kleine en weet zeker dat hij zn leven zou geven voor hem. Loop alleen tegen iets aan: Mijn vriend is, als hij zelf een mindere dag heeft, snel op zn tenen getrapt. Ik kan nog weleens een klungel zijn, hij kan daar dan heel fel op reageren. Ook naar ons zoontje toe, is hij vrij streng. Als hij bijv zegt: nee, niet naar binnen, en de kleine doet dit toch, dan verheft hij soms zn stem( niet schreeuwen). Dit is een klein voorbeeldje en niet persee verkeerd. Maar merk dat hij soms gewoon echt overdreven reageert, een stuk strenger is dan dat ik ben. Ook hebben mijn vriend en ik, door dit soort dingen, vaak discussies en heb echt het gevoel dat de kleine dit meekrijgt. Verder is de kleine vrolijk, ontwikkelt zich goed, maar ben gewoon bang dat hij meer meekrijgt en hier later last van krijgt. Heb al gesprekken gehad met mn vriend: hij ziet dit zelf niet in.
Lang verhaal kort: herkennen jullie dit? Of zitten jullie kwa opvoeding echt met bijna alles op een lijn? Ben zelf best een controlefreak, en wil het allerbeste voor mn kindje. Wil een opvoeding waarbij emoties er volledig mogen zijn. Mijn vriend wil dit ook, maar is veel meer van de regeltjes en consequenties.