Zo moe

Het is zeker herkenbaar. Ik werk zelf 28 uur soms zelfs meer. In de zorg met mensen met een licht verstandelijke beperking als ambulant begeleider. Gelukkig is er wel wat begrip. Mijn Zoontje is nu ook 11 maanden, soms word het mij ook allemaal teveel. Vind het moeilijk om aan te geven soms ook. Gelukkig binnen mijn team snappen ze het en deze week erg open geweest over mezelf. Corona nog gehad en heel slecht in me vel een paar dagen met zware migraine erbij. Geef ook zelf borstvoeding dat loopt ook niet altijd even lekker. Ook eerste kindje en dat vind ik heel spannend 😅 het slapen is een dingetje ik laat mezelf niet snel kennen en ben eigenwijs. Probeer meer me rust te pakken voordat ik moet werken. Het breekt zeker soms op. Twee weken geleden ongeveer een melt down gehad. Het is echt niet erg om je zo te voelen! Je komt er wel 😊😊

Lief! Dankjewel! Ook heftig voor jou! We komen er zeker wel! 🥰

Zwaar hè… ik herken het wel. Op zware avonden en nachten vraag ik me af hoe ik überhaupt kan functioneren de volgende dag, en ergens lukt het dan toch gewoon altijd weer. Dat gevoel van 24/7 intens moe zijn vind ik echt zo vervelend. Ik word er ook niet echt leuker of gezelliger van. Ben echt een slechte versie van mezelf 😅😅

Herkenbaar! Ik ben ook niet echt de beste versie van mezelf op dit moment haha 😃 Klopt, ergens lukt het dan wel, maar sommige dagen is het zo intens dat werk eigenlijk niet meer gaat.. achja; het is een fase en dit gaat over! 🤩🤔

Wat vervelend voor je! Het is wel herkenbaar. Gek misschien, maar juist door het lezen van je verhaal besef ik zelf hoe moe ik ben. En dat al na week twee na de zomervakantie 😅 afgelopen nacht heeeeerlijk geslapen, ik lag om 9u in bed en om 6u ging de wekker. 1x wakker geworden omdat m'n kindje geluid maakte maar ik hoefde er niet eens uit. En toch word ik niet uitgerust wakker. De nacht daarvoor was wel drama, van 00.00 tot 02.00 u wakker, maar dat is de uitzondering. Ik vraag me af of meer slapen voor mij de oplossing gaat zijn. Misschien moet ik het voor mezelf iets meer gaan zoeken in tijd voor mezelf, even alleen kunnen zijn en ontspannen. Dat is echt in geen eeuwigheid gebeurd namelijk, misschien in wel 11 maanden niet😳😅 Hoe is dat voor jou? Zijn je nachten redelijk goed? Kun je een beetje ontspannen? Ik zou je vermoeidheid serieus nemen, met daarbij de vraag, denk je dat je je beter zou voelen na 2 a 3 ziektedagen? Je kunt altijd met je werk in gesprek, maar zo te lezen heb je dat ook al wel gedaan, gezien dat je in een andere ruimte zit. Je verteld dat je collega's en je werk leuk zijn. Ik denk dat je vanbinnen wel weet waar je eigenlijk behoefte aan hebt, daar mag je best naar luisteren! 😊 Natuurlijk kun je trouwens ook ff met de huisarts in gesprek, even laten checken of alles wat dat betreft in balans is.

Lief je bericht! Dankjewel! Klopt; soms besef je dat dan weer even haha; komt denk ik doordat we altijd aanstaan🤨🤩. Ik ga idd sowieso bloedprikken; nooit verkeerd om dingen iig uit te sluiten, al denk ik dat alles goed is( vorige keer ook geprikt). Het frustrerende is dat ik ook na goede nachten, totaal niet uitgerust ben, word moe wakker en voel me de hele dag als een zombie, soort waas ofzo. Ontspanning is altijd goed idd. Ik wil diep van binnen idd het liefst een timeout maar aan de andere kant: ik weet niet of dat de oplossing is. Ik kijk het even aan en hoop dat ik me gauw wat beter voel🤗

Ik leef met je mee. Sinds wanneer ben je terug aan het werk? Ik nog maar sinds vorige maand. Ik stond tot dan op ziekteverlof. Bij mij is de ziekte van Graves (te snel werkende schildklier) vastgesteld in combinatie met dochtertje die een pittige start heeft doorgemaakt. Mentaal scheelt dat een hoop voor mij dat we tijd langer hebben gekregen. Dat neemt niet weg dat ik me ook heel moe voel.. wat me wel wat helpt is letten op mijn eten. Dus niet teveel overbodige suikers. Verder geef ik ook nog bv en mijn dochter drinkt nog regelmatig. Daar gaat ook veel energie naartoe. Maar tegelijk heeft het op ons beiden een rustgevend effect. Het werk zelf vind ik ook lastig omdat ik veel moeite heb om me te concentreren. Het doet al veel als de omgeving begripvol is.. Verder af en toe adempauzes nemen tussendoor (letterlijk).. en ik weet niet of thuiswerk af en toe een optie is? Dat scheelt voor mij ook veel in beleving.. geen afleiding, op eigen tempo,.. veel moed en weet dat je niet de enige bent 🙏🏻

Ps: ik werk ook 2,5 dagen. Ideaal wel. Voltijds zou ik echt niet aankunnen. Resterende tijd is mijn dochter bij mij. Intensief maar langs de andere kant blijven ze niet voor altijd zo klein

Dat ben ik helemaal met je eens! Buiten het fysieke moe zijn, door het slaap tekort... of het slaaptekort van de afgelopen maanden, denk ik dat je als ouder zijnde altijd aanstaat ofzo. Ook mentaal! En die combi is echt killing. Zeker in combinatie met werken! Mijn man en ik werken beiden onregelmatig en weekenden. Ik gelukkig geen nachten, maar holy shit. Daar heb ik me op verkeken🤯

Dat geloof ik graag! Ik werkte voor de kleine er was ook onregelmatig, maar heb nu nog niet eens een "9 tot 5 baan". Ik kan m'n agenda zelf indelen, in principe op 3 vaste dagen a 24u, maar ook daar zou ik in kunnen switchen als het nodig is. Dat onregelmatige zou mij nu zeker niet passen! Denk dat je dan wel dubbel zo veel tijd mag hebben om bij te tanken😅

Misschien lekker het idee van een time out onderzoeken! Ik las laatst ergens dat sommige vrouwen gewoon 1 nacht (en sommige langer) in hun eentje naar een hotel gaan of een eigen vakantie huisje. Gewoon om even niet te denken aan alle dingen die thuis nog gebeuren moeten. Ergens was ik daar wel jaloers op, dacht ik, dat wil ik ook wel. Om weer over te gaan naar de (drukke) orde van de dag. Maar wat houdt ons tegen? Waarom zou ik het niet doen? Dat, of in welke vorm dan ook, mogen we denk ik best wat meer tijd voor onszelf inplannen/opeisen. Zo. Ga ik dit weekend ook eens even thuis bespreken!😂 te beginnen met eens lekker een uurtje thuis in bad mogen zitten. Het zal vast niet alles oplossen, ik wordt smorgens vast nog steeds niet super uitgerust wakker dan, maar ben dan vast wat ontspannender! (Ik spreek mezelf ook even moed in zoals je ziet😆)

Heel lief. Dankje! Ik werk sinds kort; hiervoor 1 dag( niet door ziektewet maar bewust voor gekozen) omdat ik lang bij mn kindjr wilde zijn. Wat naar; de ziekte van Graves en kan me voorstellen dat het pittig is, zeker icm met je dochtertje. Thuiswerken kan evt een middag; misschien is dat idd helpend. Ik werk bij deze werkgever nog niet zo lang, daarom vind ik het lastig om aan te geven; en elke keer denk/hoop ik: het gaat een keer beter worden..

Hahaha zeker belangrijk!! Heel goed dat je het gaat bespreken! Mijn vriend en ik hebben beide een weekenddag “uitslaapochtend” 😂 vaak toch vroeg wakker, maar het idee dat je kan blijven liggen is heerlijk. Misschien ook iets voor jou?😇

Klinkt inderdaad wel heerlijk! Gewoon te kunnen aankleden enzo zonder dat je ogen in je rug hoeft te hebben. Dit hebben we in de vakantie ook zo gedaan! Helaas lukt het verder eigenlijk niet, omdat m'n man nog studie volgt naast z'n werk, waardoor hij zaterdags ook al vroeg eruit moet. We beslissen dan altijd maar zondagochtend wie zich net wat energieker voelt 😂

Ah snap ik! Misschien een leuk uitkijken voor als je man de studie heeft afgerond haha😊

Dat zeker! Dan gaat de vlag wel uit haha

Same! Ik werk vier dagen, sinds 2 weken in het onderwijs na een carriereswitch dus dat eist enorm veel nu, kleine is 11 maanden, doe een opleiding ernaast en verder thuis alles draaiende houden. Het is soms niet makkelijk, maar doe het allemaal ook voor mijn kleine❤️

Goede instelling! Die gedachte is helpend. Al is het soms alsnog zwaar

Ik probeer een aantal x in de week met mijn man te overleggen dat ik in de middag een uurtje naar bed ga, of alleen naar de kapper, een massage of gewoon lekker in bad met een muziekje. Van deze dingen even niet aan staan knap ik zo erg op en wordt daar ook echt weer een leuker mens van. Maar ik moet er wel om vragen of het regelen (oppas) maar doe het echt hoor! En zoals een ander schreef een nachtje niet thuis slapen of je kind een nacht niet thuis hebben is echt fijn. Onbewust ben je toch mama en slaap ik op het horen van geluid. Succes

Klopt helemaal! Dankjewel😘