Is bij jullie dochtertje of zoontje vaak ook alles een strijd?
Bijvoorbeeld: de luier verschonen, eten geven, aankleden, de jas aan doen, naar buiten gaan, aan een handje lopen buiten wilt ze niet.
Is dit echt normaal?
Ik merk dat ik het vaak enorm vermoeiend vind en het zuigt mijn energie op. Vaak word ik dan wel eens boos en voel ik me super schuldig, want ik wil geen gemene moeder zijn maar een lieve moeder.
Hoe kan ik dit beter aanpakken?