Buren klagen

Lang getwijfeld om dit topic te openen maar ben toch benieuwd wat jullie hier aan zouden doen. Wij hebben twee kinderen van 5 (jongen) en een van 21 maanden (meisje). Sinds dat de jongste loopt etc. zijn ze soms erg druk met elkaar. Ze liggen ook redelijk vaak met elkaar in de clinch. Ook hebben ze beide geregeld een huilbui of een driftbui. Soms laat ik het en soms treed ik (natuurlijk) op. Doordeweekse dagen gaan over het algemeen wel oke, de oudste is op school en de jongste thuis bij mama en krijgt fijn alle aandacht. Maar de ochtend is altijd wel een rot tijd. Ze gaan beide slapen rond 19.00 uur en zijn vaak wel rond 6.30 u wakker. We gaan dan vaak meteen naar beneden broodje eten en mogen ze even tv kijken. We wonen in een huis uit 1968 dus het zijn gehorige huizen (helaas) en we hebben een tussenwoning (helaas). Naast ons wonen aan beide kanten 50+ers met de kids uit huis. Nu wordt er dus sinds die kleine kan lopen continue geklaagd over het geluid wat ze produceren. De oudste heb ik natuurlijk geïnstrueerd dat we vooral smorgens stil moeten zijn en rekening moeten houden met de buren. Alleen de jongste snapt daar natuurlijk niks van en gaat lekker haar gang. Als ze schreeuwt dan roep ik haar echt wel tot de orde maar inmiddels voelt het alsof ik alleen maar politie aan het spelen ben de gehele dag om mijn buren niet tot last te zijn. Zelfs als ze nu spelen vind ik het al snel te hard. Als ze huilt oid pak ik haar natuurlijk op en troost ik haar. Ik vind het zo’n lastige situatie omdat ik werkelijk niet weet wat ik er op dit moment anders aan kan doen. Jullie weten allemaal hoe de peuterpuberteit is. De jongste is vrij intens en weet heel goed wat zij wil. Wij woonden hier ook al met mijn zoontje en toen nooit iets gehoord. Hoe gaan jullie hiermee om? Als ik heel eerlijk ben loop ik echt op eieren en daar word ik geen leukere moeder van. Ik hoor het graag.