4 Reacties
7 maanden geleden
Ik probeer te benoemen wat hij doet/waarom en af te leiden met iets wat wel mag.. maar dat lukt zeker niet altijd. Vind het ook erg lastig
7 maanden geleden
Mij helpt de gedachte: “Ik mag mijn kind een grens aangeven en zij mag dat niet leuk vinden en boos over zijn”.
Dan sta ik meer open om haar de troost te geven die ze nodig heeft, maar ook een grens te blijven aangeven.
7 maanden geleden
Ik zeg wat ze niet mag en waarom (als ze door blijft gaan herhaal ik niet steeds waarom, dan is het gewoon nee). Bijvoorbeeld je mag niet aan de ogen van de hond zitten, dat doet pijn. Dan haal ik haar daar weg en zeg vaak kom we gaan …. doen, in de hoop dat de afleiding genoeg is.
Soms is t dan ineens schreeuwen, gillen, zichzelf op de grond gooien. Dan laat ik haar even uitrazen, dan zeg ik ik zie dat je boos/verdrietig bent dat je dat niet mag doen, maar in de ogen prikken doet pijn bij de hond. Vaak geef ik dan nog even een knuffel en is het weer goed.
Als ik niet moe ben kan ik altijd wel lachen om die driftbuien. Vooral omdat het over de meest onzinnige dingen gaat 😋 vind t zelf het belangrijkst dat als ik nee zeg dat het dan ook echt een nee blijft. Dus probeer ‘nee’ echt te houden voor de dingen waarbij ik het ook echt meen. Anders krijgen ze denk ik razendsnel door dat met een driftbui de nee zo in een ja veranderd.