Enveloppen adressering

Afgezien van welke variant je nou precies kiest, kunnen jullie toch voor zijn ouders opa en oma doen en voor jouw moeder+partner oma en opa? Ik zie dat probleem echt niet. Ik snap wel dat je jouw moeder eerst wil hebben. En ik snap ook wel dat dat voor hem voor zijn ouders niet zo voelt. Maar dat hoeft toch geen issue te zijn?

O jeetje, hier heb ik niet eens over nagedacht 😅 Overigens denk ik dat ik de naaste familie de kaartjes gewoon mee geef als ze langs komen ipv op de post doe, scheelt je wellicht weer een dilemma 😉

Jouw moeder en haar partner: oma (naam) en opa (naam) Ouders van je vriend: Opa (naam) en oma (naam) Neem aan dat jullie ouders niet alle enveloppen met elkaar gaan zitten vergelijken?

Wat betreft de bevalling, waarom moet je je schoonouders dan op de hoogte stellen? Tijdens de bevalling draait het om jou en de enorme prestatie die je gaat leveren. Dat is echt geen moment om je druk te maken over wat andere mensen vinden. Wil je graag je moeder op de hoogte stellen en je schoonouders niet? Lekker doen. Ik vertel het het liefst niemand, maar mijn ouders passen op mijn dochter dus ik zal wel moeten. Kan me niet voorstellen dat mijn schoonouders daar iets van zouden zeggen, maar als ze dat niet leuk vinden hebben ze pech.

Je hebt gelijk, ik heb de keuze voor mezelf opzich ookal wel gemaakt, maar ik weet dat mijn mening nogal sterk kan overheersen. Ik probeer dit soort dingen dus ook te overleggen zonder direct mijn mening door te drukken. Mijn vriend staat hier wat nuchterder en stoïcijnser (is dit een woord 😅) in. 'Gewoon normaal doen, eerst de man dan de vrouw'. Vandaar dat ik even zo'n twijfelmoment had.

Hoop het niet 😂

Hierin is het wederom mijn vriend die dan denkt: als jouw moeder op de hoogte wordt gehouden kan ik mijn ouders toch ook appen of bellen? Ik heb al wel duidelijk aangegeven dat ik mijn moeder bij de bevalling wil hebben als ik daar op dat moment om vraag, zowel mijn vriend als verloskundige is daarvan op de hoogte. Zoals je wel een beetje merkt aan mijn verhaal is het vooral mijn vriend die 'uitgaat van de weg met de minste weerstand', hij is een allemansvriend en wil iedereen tevreden houden. Soms vergeet hij een beetje dat ik op dit moment bovenaan dat lijstje hoor te staan.. 😬

Ook inderdaad over nagedacht!! Toch vind ik deze post wel zo 'bijzonder' dat het eigenlijk gewoon echt door de brievenbus hoort te vallen. Ik heb zelfs getest of mijn witte stift niet uitvaagt mocht het kaartje in de regen worden bezorgd 😂🙈

Als je hierin niet op je strepen wil staan is het misschien een optie dat hij ze op de hoogte houdt, maar het daar verder niet met jou over heeft? Dat ze geïnformeerd worden maar dat jij daar verder geen last van hebt? Of ben je dan bang dat ze gaan langskomen ofzo? Want in dat geval heb je denk ik geen keuze behalve dat accepteren, of van te voren heel duidelijk zijn.

Dat wordt in mijn geval heel duidelijk zijn van tevoren, ondanks de scheve gezichten die ik (wellicht) ga krijgen. Klinkt zo gemeen, maar ik gun het ze ook niet om als eerste van alles op de hoogte te zijn, in mijn ogen hebben ze daarin echt tekort geschoten vanaf het moment dat we hebben verteld dat we een kindje krijgen. Misschien ben ik me nu van tevoren ook veel te druk aan het maken en kan het me op het moment zelf niks meer schelen. Veel te veel tijd zo tijdens mn verlof om over alles na te denken 🙈

Oooh Meki, afgezien van de adressering van de enveloppen herken ik mij helemaal in jouw situatie. Mijn moeder is ook bij mijn bevalling aanwezig (ik weet nog niet of ze ook echt in de kamer is of op de gang blijft, maar ze is iig heel dichtbij voor het geval dat ik haar nodig heb) maar ik zit echt niet op mijn schoonouders te wachten (net als bij jou 0,0 interesse in hun eerste(!) kleinkind). Heb dit ook met mijn vriend besproken en hij begrijpt mij, maar zegt tegelijk ook het zijn wel mijn ouders en ik vind het misschien wel fijn. Tja… dat kan ik hem niet ontzeggen. Het blijft gewoon lastig, mijn schoonouders zijn verder best lieve mensen maar ik ben wat directer en floep er een opmerking als ‘9 maanden geen interesse maar nu wel vooraan staan’ er maar zo uit 🙈 wellicht komt het ook door de hormonen, ik heb mezelf gezegd dat als ik eenmaal aan het bevallen ben het me niet meer uitmaakt en daar hoop ik dus ook maar op 😅

Ik schrik hier wel een beetje van. Natuurlijk is het ook een bijzondere gebeurtenis voor je vriend om vader te worden, maar dit is zoooo'n kwetsbaar moment in je leven. Alleen jij zou moeten bepalen wie daar bij horen te zijn.

Het is ook niet dat de band met mijn schoonouders te vergelijken is met mijn moeder en haar vriend. Ook voor de zwangerschap niet. Het is en blijft zo'n dilemma en je wil niemand voor zijn/haar hoofd stoten.. Ja het zijn de ouders van mijn vriend, maar ze hebben gewoon andere prioriteiten en interesses. Binnenkort hebben we een bruiloft van mijn vriend zijn familie, toevallig bij de woonplaats van mijn moeder in de buurt, dus ik had al overlegd met mn moeder dat ze mij evt eerder op zou halen daar mocht ik het niet volhouden. Vervolgens zegt mijn vriend doodleuk dat ie toch niet zoveel zin heeft om zijn familie alweer te zien. Ander voorbeeld, ik was van plan de beste vriendin van mijn moeder een geboortekaartje te sturen (wij komen daar een aantal keer per jaar), in mijn vriend zn ogen moeten de vriendinnen van zijn moeder dan ook een kaartje krijgen (daar zijn we nog nooit geweest, zien we alleen met verjaardag van zijn ouders). Dus maar de keuze gemaakt om allebei niet te doen.. En eerlijk gezegd ben ik oprecht bang dat mn schoonmoeder in de kraamweek elke dag voor de deur staat, terwijl ik dat van mijn moeder helemaal niet erg zou vinden 🙈

Heel eerlijk, ik begrijp je niet helemaal. Mijn ouders en schoonouders zijn hele andere mensen. Iedereen groeit anders op en krijgt andere dingen mee. Wat nou als het oprecht niet in ze opkomt om een paar sokjes mee te nemen, Sommige van hun zijn van de generatie dat ze vele babys hebben meegemaakt die stilgeboren zijn en miskramen en dat daar niet over gepraat moest worden. Mijn schoonouders hebben dat ook heel erg van uit de eigen familie en die zijn dan ook veel minder uitbundig dan bijvoorbeeld mijn ouders zijn. Zij helpen me op andere manieren, zoals wel eens passen op mijn zoontje en ook een luisterend oor zijn voor mijn man. Omdat iemand het van de buitenkant niet laat zien wil niet zeggen dat ze van binnen er niet enorm mee bezig zijn. En ja die uitgerekende datum dat weet jij waarschijnlijk tot in precisie uit je hoofd maar oprecht niet iedereen is hetzelfde. Dat de band met je eigen moeder sterker is snap ik 100 procent en ook als je haar er dan bij wil hebben, nou prima dan kan dat toch, daar doe je echt helemaal niemand tekort mee en dat begrijpen je schoonouders zelf ook wel denk ik. Maar eerlijk voor je vriend is het ook nogal wat, hij word ook voor de eerste keer vader, hij kent zijn ouders al zijn hele leven en als het voor hem fijn voelt het aan zijn ouders te vertellen dan denk ik geef hem die kans. En ook als je kindje er is, omdat jij een sterkere band hebt met jouw moeder kan jouw kindje nog wel een hele sterke band hebben met al haar grootouders. Iedereen uit zijn liefde op een andere manier en als het anders is als wat jij gewend bent of je vind iets oprecht vreemd dan kan je altijd het gesprek met iemand aangaan. Ik vind gewoon dat je mensen echt een kans moet geven want zij voelen misschien ook wel onbewust aan wat voor band jij dan weer met je moeder hebt en nemen dan misschien wat afstand. Ik weet niet of je een zoon of een dochter krijgt maar bedenk dat je het later zelf als oma en als schoonmoeder ook fijn zou vinden als je betrokken zou worden. En doe dit dan op jouw eigen manier zonder over je eigen grenzen heen te gaan. Wat betreft die enveloppen. Heel eerlijk wij hebben bij iedereen gewoon voor en achternaam en adres. Uiteindelijk moet de postbode het langsbrengen die heeft er voor mijn gevoel niks aan om te weten wie der allemaal opa, oma of oom geworden is. Ik heb zelf ook altijd gewoon post met mijn naam er op gekregen. Als ik jou was zou ik over dit soort dingen echt niet te lang bij stil staan.

Ik denk soms ook dat onze partners niet altijd helemaal begrijpen dat het voor de meeste mensen echt anders is om je moeder bij je te hebben tijdens de bevalling dan je schoonmoeder. Het zijn niet "allebei moeders", de ene is JOUW moeder en de ander niet. En jij ligt daar in een enorm kwetsbare positie dus dan maakt dat uit.

Laat ik voorop stellen dat iedereen het op zijn/haar eigen manier moet doen, en dat er geen goed of fout is. Ik ben het echter niet helemaal eens hiermee. Ja, jij bent zwanger, jij ondervindt lichamelijk/mentaal de leuke en minder leuke dingen van een zwangerschap en jij moet lichamelijk het kindje op de wereld zetten. Dus dat je er een grote sterke stem in hebt hoe het verloopt zeker. Maar, verplaats je ook in je partner. Hoe is het voor je partner om de bevalling mee te maken? En waar heeft je partner behoefte aan. En hoe kunnen jullie samen het beste invulling geven aan de bevalling (net als de tijd ervoor en erna). Uiteindelijk doe je dit volgens mij samen. Je groeit van partners naar gezin (of groter gezin). Dat je voor je wensen en eisen mag staan ben ik het 100% mee eens, maar dat het alleen moet gaan hoe het voor de vrouw fijn is (want zo lees ik het) vind ik zelf iets te kort door de bocht. Nogmaals, ik wil geen discussie opstarten, alleen mijn mening geven. Mbt de enveloppen en de band met je schoonouders, ik sluit me echt 100% aan bij de reactie van Northa24. Ik merk dat het voor jou heel belangrijk is om het op de manier te doen die voor jou goed is. Dus of ik zou dat doorzetten, of ik zou het iets neutraler houden. Ik denk dat beide goed is, maar dat het wel zo een klein detail is waar ik zelf nu echt de energie niet voor zou hebben om me druk over te maken.

Gewoon doen wat voor jou goed voelt. Wil je je moeder als eerste op de enveloppe benoemen dan doe je dat. Denk echt niet dat men helemaal gaat zitten evalueren wie eerst op een enveloppe geadresseerd is. Gok dat ze het al lang kunnen waarderen dat je haar partner betrekt en “opa” noemt. Wij hebben een soortgelijke situatie hier, maar niet eens bij stil gestaan. Zij (moeder en stiefvader van mijn partner) zijn vooral blij dat we stiefvader ook opa noemen.

Ik ben het zeker met je eens dat de behoeften van je partner ook ontzettend belangrijk zijn, misschien dat ik dat niet goed heb verwoord. Maar voor een fijne bevalling lijkt het mij zo belangrijk dat je je als zwangere op je gemak voelt, en als je je dat niet voelt met je schoonmoeder erbij zou jouw gevoel daarin wat mij betreft voor de behoefte van je partner mogen staan. Maar inderdaad, er is ook geen goed of fout 😊

Mijn ouders zijn ook gescheiden waar ik al jaren geen contact met mijn moeder heb. Mijn vader heeft sinds +- 3 jaar een nieuwe relatie met een hele vrouw. Wij noemen ze gewoon opa en oma. Volgorde wisselend. Schoonouders zijn ook niet geïnteresseerd geweest in de eerste zwangerschap, maar noemen we ook gewoon opa en oma om inderdaad geen onderscheid te maken voor onze dochter. We hebben overigens op alle enveloppen gewoon voor en achternamen geschreven, zowel bij opa’s oma’s als ooms en tantes en de rest.

Bedankt voor het delen van jullie reacties en meningen! Ik besef me dat ik dus echt veel te veel tijd heb om na te denken over wat er op die enveloppe komt te staan 😂 Wat betreft het struikelpuntje met schoonouders, dit gaat natuurlijk niet over één nacht ijs en dit is ook iets wat ik veel heb besproken met mijn vriend. Ik merk ergens een soort jaloezie bij hem, omdat hij ziet hoe een band óók kan zijn. Het is echt niet dat ik/wij mijn schoonouders niet betrekken bij ons leven (ook los van de zwangerschap). De reacties van jullie doen mij beseffen dat ik zelf meer 'verdriet' voel naar mijn vriend toe, omdat ik weet dat hij soms ook verlangt naar een hechtere band met zijn ouders. Het tegenstrijdige is dat hij zelf ook laks is (in contact onderhouden) en met gemak zegt: zo zijn mijn ouders nou eenmaal. We wachten maar gewoon in alle rust af, nu is niet het moment om hier te veel over na te denken. Ik moet leren accepteren dat de situatie nou eenmaal zo is.. Succes allemaal met de laatste loodjes en laat je niet zo gek maken zoals ik doe 🙈