Even van me afschrijven

Heel frustrerend die mening en eigen wil van die kleintjes, hebben we hier ook last van. Wij lopen altijd naar mijn zoontje toe en zeggen op duidelijke toon "ik wil niet dat je ...., want . .. (dat is gevaarlijk, dan gaat het stuk, dat is van mama, dan ga je vallen)" en dan direct een alternatief. Dus bij op de bank rennen: " ik wil niet dat je op de bank rent, dan ga je vallen" "zullen we samen een rondje rond de tafel rennen" en dan hem fysiek van de bank tillen en iets anders doen.

Hoort bij de leeftijd, neem aan dat de gastouder wel wat gewend is 😅 Maar helemaal herkenbaar, veel grenzen opzoeken, corrigeren en regelmatig driftbuien. Gaat vast nog een tijd voorbij voordat deze fase voorbij is..

Hoort ook volledig bij de leeftijd en vandaag is hij misschien even wat meer op deugnietpad dan morgen en gisteren. Maak je er niet druk om je corriceert hem en meer kan je niet doen. Bij ons is het soms zelfs zo dat ze bijt nu accepteren wij dat niet en zijn we 9/10 keer optijd door haar al aan te spreken als ze de beweging maakt. Alleen met kindjes onderling ben je wel eens te laat. Ze had van de week een ander kindje gebeten omdat ze beide met hetzelfde speeltje wilde spelen en dat kindje (terecht) het speeltje niet afgaf. Wat wij en ook kdv leidsters doen is haar apart nemen uitleggen dat het niet mag en dat ze niet altijd haar zin kan krijgen bijvoorbeeld. Ze weten het heus wel maar beseffen nog niet waarom of dat iets pijn doet. Heb hier ook echt een knoop in mn maag van gehad en met de leidster besproken van wat we kunnen doen. Maar ze zei precies wat we al doen. Uit de situatie halen wel toespreken en uitleggen waarom, zal ze vast even dikke tranen laten en dan is het afleiden en door. Maar veelal zal het niet ineens klaar zijn en hoort het bij de leeftijd. Het is echt een fase werd mij op het hart gedrukt. De een bijt de ander gooit spullen of heeft driftbuien. Vaak is het aandacht trekken of frustratie dat hetgeen wat ze willen nog niet lukt.

Bedankt voor jullie reactie’s 🙂

Dit hoort er gewoon bij idd. Sterker nog ‘ondeugende’ kinderen zijn kinderen die gewoon heel veel behoefte hebben aan prikkels. Ze willen graag dingen ontdekken. Tuurlijk moeten we daar waar nodig het kindje corrigeren (weer voor zijn/haar eigen bestwil). Maar ik vind het ook belangrijk om het vanuit een positief perspectief te kunnen bekijken. Bijvoorbeeld het gooien van spullen zitten zoveel leermomenten in verbogen: bijvoorbeeld actie/reactie. Misschien kun je hem laten zien waarmee hij wél mag gooien. Bijvoorbeeld met een bal.