Help: peuter en pasgeboren baby

Wat vervelend om te horen! Bij ons zitten ze wat dichter op elkaar nog.. de oudste net 2 en de jongste 6 maanden. Vanaf het begin hebben we hem erbij betrokken door mee te helpen een luier aan te doen, in badje. Soms wilt hij ook graag even "baby" zijn en wilt hij ook een flesje of van het lepeltje van zijn broertje eten of een hapje ervan. We laten dat bewust toe en je merkt dat hij na heel even het vaak weer "saai" vindt en dan weer door gaat. Ik zou dus ook kijken naar wat wilt je zo'n graag.. ook graag weer een flesje? Gewoon een keertje toestaan..

Gefeliciteerd met allebei je kindjes! Het is ook heel pittig, onze tweede dochter werd een maand voor de derde verjaardag van onze oudste dochter geboren. Ook zij ging zich anders gedragen, het is echt een vorm van aandacht zoeken. Zo was zij bijvoorbeeld bijna zindelijk en ging ineens weer in haar luier poepen. Ze zei ook letterlijk dat ze dat deed, omdat ze ook weer een baby wilde zijn. Ik denk dat het vooral helpt om te proberen om jullie zoontje ook één op één tijd te geven met papa of mama. Het is nogal wennen om ineens je aandacht met je ouders te moeten delen met een klein zusje. Bij ons was het trouwens weer allemaal goed vanaf het moment dat de jongste (met 3 maanden) ook mee ging naar het kdv. Denk ze dat dat het moeilijkste vond, dat zij 'weg' moest terwijl haar zusje wel bij mama mocht blijven. Probeer naar hem te luisteren en hem ook één op één aandacht te geven. Denk dat dat het allerbelangrijkste is. Succes ❤️

Gefeliciteerd! Ik ben in december bevallen van onze tweede, die is nu dus al 10 maanden. Bij ons was het ook een lastige periode, de oudste begon net een beetje te lopen, ze kreeg haar eerste kiezen, en in de kraamweek waren we allemaal ziek. Niet om je bang te maken, maar het waren echt een paar hele heftige weken. Maar het wordt echt wel beter. Hier heeft het heel erg geholpen om de eerste echt overal bij te betrekken en alles duidelijk uit te leggen. Kindjes willen heel graag een onderdeel van iets zijn en helpen, dus laat ze vooral lekker veel helpen. Hydrofiele doeken op een plek waar ze zelf bij kunnen, knuffeltje pakken, "kusje voor zusje". Veel 1 op 1 tijd hielp ook goed om de oudste toch lekker haar tijd en aandacht te geven op haar eigen manier. Dat zal nu nog vaak bij je partner liggen omdat jij ook nog aan het herstellen bent, maar dat komt snel genoeg weer. Boekjes lezen kan ook heel erg helpen, dat kan kindjes echt helpen om de nieuwe situatie te begrijpen en een plekje te geven. Onze oudste had ook een fase waarin ze zelf bij ons kwam en "kleine baby" vroeg, dan wilde ze net als de baby even gewiegd worden en met haar waterfles "gevoed" worden. Ik heb dit altijd gezien als haar manier om die geborgenheid te vragen, en dat hebben we altijd geaccepteerd en aangemoedigd. We vonden het belangrijk dat zij ook op haar eigen manier kan aangeven wat ze nodig heeft. Aan de andere kant benadrukken we ook wel vaak dat zij nu een grote meid en een grote zus is, dat ze kan en mag helpen, en dat haar zusje nog maar een kleine baby is die nog wat meer hulp en aandacht nodig heeft. En wat is zij al een grote meid dat zij al zoveel zelf kan. Dat moet ook groeien natuurlijk, maar ik denk dat dat contrast het logischer en duidelijker maakt voor een kindje.

Bedankt voor jullie reacties, heel fijn! Erbij betrekken doen we zoveel mogelijk, maar wil hij vaak zelf niet omdat bijv bij verschonen de baby altijd huilt 😅 We blijven het met alles wel vragen en aanmoedigen. Door jullie berichten over weer “zelf baby zijn” zie ik dat hier ook, had daar niet over nagedacht maar hij wil buiten ineens alleen maar getild worden. En slapen alleen maar met mij er naast (baby slaapt immers ook naast me). Alvast super bedankt voor de reacties, kan daar zeker wat mee en hoe pittig ook de komende tijd, goed om te weten dat het er bij hoort. 💖

Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter. Probeer je zoontje ook zoveel mogelijk 1 op 1 aandacht te geven en het niet over de baby te hebben. Lekker knuffelen verhaaltje lezen of even een rondje te lopen. Over niet al te lange tijd krijgen wij deze uitdaging ook weer, dus ben benieuwd hoe het dan bij ons gaat🍀

Ik wilde ook nog een tip delen waar wij ook heel veel aan hebben gehad: behandel je kinderen net zoals je zou doen als de ander er niet zou zijn geweest. Zowel voor de jongste ls voor de oudste. Dat heeft natuurlijk wel z'n grenzen en verschilt per kindje hoe dat eruit ziet. Wij hebben in het begin heel erg moeten werken aan dat onze oudste soms heel luid en enthousiast kan spelen. Logisch, het is een peuter, en ze snapte nog niet dat de baby daar soms wakker van werd of van kon schrikken. In plaats van haar heel erg in te dammen en proberen stil te houden hebben we de eerste maanden heel erg gewerkt aan alles uitleggen en benoemen. "Hoor je dat, de baby moet een beetje huilen. Ik denk dat ze een beetje geschrokken is omdat je de blokjes op de grond liet vallen, dat maakte wel veel geluid he?". Dat maakt dingen heel concreet en logisch voor zo'n klein koppie, en geeft een peuter veel meer ruimte om er iets van te leren dan "je moet nu stil zijn". Misschien heb je er wat aan :)

Gefeliciteerd met de kleine. Ik denk dat het een combinatie is van leeftijd/fase en het grote veranderen nu er een baby bij is en de aandacht en tijd logischerwijs verdeeld moet worden wat eerder niet zo was. Merk dat onze oudste 24 okt wordt ze 2 ook heel erg in deze fase zit alleen maar mama willen zeker als broertje (van 17 jan dus inmiddels 9 mnd) gaat huilen gaat ze snel op schoot zitten of ze zegt dan oeh mama huilen speen oid en gaat troosten (is links of rechts geen middenweg). Hier hielp het vooral om haar te betrekken, zoveel mogelijk te benoemen zowel met taakjes om te helpen als wanneer ze even moet wachten op haar beurt. “Mama of papa gaat nu eerst de fles warmen en dan jouw beker met melk pakken” of andersom. Ook proberen wij niet altijd de een of de ander eerst te laten zijn maar dat af te wisselen. Als de baby slaapt proberen we wat extra met de oudste door te brengen en soms ook even allebei met 1 van de kids op pad echt qualitytime. Verder het gebruikelijke ritme vast houden en de zachte pop van hema met verzorging (speen fles kleertjes luier etc) helpt ook goed. Pop ook een schone luier of ook een fles (ipv altijd maar vragen om te helpen bij de baby kan ze ook zelf dingen na doen). Helpen met kloppen (na de fles voor het laten voor een boertje), een speentje geven aan de baby als deze huilt of een hydrofiele doek of slab aangeven of fles in de keuken wegzetten is ook altijd een hit hier. Inmiddels is ze zo gewend dat ze echt meteen om haar broertje vraagt bij opstaan en voor ze gaat slapen hij de persoon is in huis die nog even een extra knuffel of kus krijgt. Vandaag bijvoorbeeld haar ziek opgehaald van het kdv en zij was echt teleurgesteld dat alleen zij mee naar huis ging en dr broertje niet mee ging op dat moment. In de auto echt tranen omdat ze alleen met mama mee terug ging. Dus het komt echt goed 🥰