Kieskeurige eter - 1,5 jaar

Klinkt als mijn zoon! Heel herkenbaar dus. Ook vaak niet eens willen proeven.

Klinkt als bijna elk kind wat ik ken, inclusief mij eigen twee meiden. Het vierjarige is nu eindelijk zo ver dat ze (steeds vaker) uit zichzelf nieuwe dingen wil proeven. Ik heb het al snel losgelaten, ik wil er geen strijd van maken. Ik heb wel eens geprobeerd haar te dwingen iets te proeven, dat werd huilen schreeuwen en kokhalzen. Toen heb ik besloten dat ik het dat niet waard vond en het waarschijnlijk averechts zou werken. Alles is een fase 🫠

Hier precies hetzelfde. Ook heel vaak eerst willen proeven en dan het pas eten. Laatste tijd eet mijn dochtertje echt slecht, en wuift ze ook heel vaak af wat ik haar te eten geef.

Hoe gaat het hier nu met eten? Bij ons blijft de fase maar duren....

Hou vol! Mijn dochter van 4,5 wil sinds een paar weken weer nieuwe dingen proeven 😅😂

Oh wauw 😅 nog 3 jaar dit? Waarin uitte het zich de afgelopen jaren dan als ik vragen mag? 🙊

Ze at best een soort van gevarieerd, maar wel met standaard maaltijden zeg maar. Komkommersalade Spaghetti bolognese uit een potje Tomaatjes/mais/paprika Komkommer met balsamico (dat dan weer wel 🫠) Kipfingers/knakworst Pannekoeken met fruit Mini pizza's Gelukkig eten ze (allebei) wel kilo's fruit, en stokbroodjes geitenkaas 😂 Vooral het proeven is wel echt een ding geweest. Waar ze me nog broodjes haring uit de hand at toen ze 2 was, toen ze eenmaal ging begrijpen wát ze at werd het een ding. Was bij haar dus wel pas iets later. De jongste is nog erger, die gooit werkelijk álles van zich af. Hoop wel dat dat nog een beetje bijtrekt. Én ik hoop dat ze geïnspireerd raakt door haar zus 😉

Ik vraag mij af, als ze niet willen eten, maken jullie dan iets anders of is het van “dan eet je maar niet”. Weet echt niet hoe dit aan te pakken, dwingen is huilen en vechten..

Ik maak niks anders meer. Ik maak voor hen sowieso al iets anders als voor ons, dus het is graag of niet. Als ik echt geen zin heb in strijd en ik weet dat ze moe zijn maak ik iets wat sowieso werkt of ze krijgen brood. En ze krijgen altijd nog een danoontje ofzo toe, zodat ze wel íets gegeten hebben.

Klinkt wel een beetje beide als mijn zoon. Hij eet opsich best veel, denk ik. Alleen met momenten heel lastig. Vooral wat hij niet kent wilt hij niet. Of wat hij kent vist hij het lekkere eruit. Ik denk dat hrt echt een fase is maar ik vind het soms wel lastig hoor wat ermee te doen. Ik heb wel zoiets ik bepaal wat je eet, jij hoeveel. En krijgt altijd een danoontje.

Ik heb vriendinnen met kinderen die allemaal iets ouder zijn, mijn schoonzus &zwager hebben ook 4 kinderen. Niet één van die kinderen is een probleemloze eter geweest. Maar bij de meesten is het ook vanzelf goed gekomen. Dus daar ga ik maar gewoon vanuit! Met de vierjarige zijn we nu bezig met een proefdiploma en een beloning aan het einde van de rit, net zoals bij haar zindelijkheidsdiploma destijds. Lijkt wel een extra stimulans!

Ik denk idd ook dat het gewoon fases zijn die er helaas bij hoort. Maar het irriteert me vooral 🙊 ook omdat je machteloos bent en niks eraan kunt veranderen. Ik kan hem niet dwingen

Ik kook vooral met het idee "zolang zij ook mee kan eten", dus hoe ze nu een maand niet haar avondeten wil, staat mijn man er ook zo in als jij "graag of niet en dan ga je maar naar bed". Ik kan het niet over mijn hart krijgen om haar zonder eten naar bed te sturen, dus een fruithapje/yoghurt/pannenkoek/brood gaat er dan wel in.. Echt een vervelende fase dit.

Oh helemaal herkenbaar en mega irritant! Hier kan ze 2 dagen iets eten alsof het snoep is en dan moet ze er niks meer van hebben. Potjes hadden we altijd als backup maar dat wil ze nu alleen zelf doen en voeren is driftbui die niet stopt. Zelf doen is alleen alles maar dan ook alles onder Moet zeggen dat ik dus wel veel backups doe🙈 eet ze dit niet dan dat… (1,5 jaar). Maar jullie doen dan ‘jammer dan?’ Ik ben bang voor 2 dingen: 1 dat ik haar ‘verpest’ door backsups te geven. Verwend gedrag. Maar 2: dat ze honger heeft… en met honger naar bed gaat (incl huilen snachts) Wat denken jullie?

Ik zou vooral doen waar je jezelf goed bij voelt. Ik wil geen alternatief geven omdat ik het niet als standaard wil doen. Maar ik vind het ook niet fijn als hij niet eet. Hij wordt er gelukkig niet wakker van. Ik doe meestal als hij den dag slecht heeft gegeten de dag erna iets maken waarvan hij sowieso iets doet eten. Het hoort er helaas bij maar ik denk dat bij alternatieve geven het allemaal in stand blijft en hij op een gegeven moment door heeft dat hij toch wel iets anders krijgt.

Wij doen geen backups. We proberen wel altijd iets aan te bieden dat ze eet maar dat lukte ook niet telkens omdat ze dan ineens besloot iets niet meer te willen dat ze voorheen wel altijd at. Voor ons werkte het om vooraf te beslissen wat ze kreeg (ook qua toetje) en ons daar strikt aan te houden. Anders zouden we al gauw brood aanbieden omdat ze dat altijd wel wilt eten. En hoewel ze nog te jong is om alles te begrijpen denk ik wel dat ze al snel door zou hebben dat als ze iets weigert, ze dan wel iets krijgt wat ze lekker vindt. Inmiddels heb ik geleerd dat veel aanmoedigen (jaa doe maar in je mondje!!), grappig doen of het aan papa ‘voeren’ ervoor zorgt dat ze het in ieder geval probeert. En sommige groentjes verwerk ik in zoete aardappel pannenkoekjes 🤣

Kan je bvb als ze haar warme maaltijd niet (volledig) op heefr haar een extra boterham geven? Of een extra flesje melk?