Overlijden oma - kind 1 jaar

Heel veel sterkte! Ik denk eerlijk gezegd dat een kindje van bijna 1 of zelfs 1 niet veel doorheeft. Natuurlijk wel jullie emotie maar het is goed om dat te laten zien waar je kindje bij is. Heb je leuke video’s van je schoonmoeder om zo nu en dan te laten zien?

Allereerst gecondoleerd met het verlies van je schoonmoeder. Ik heb zelf geen ervaring met deze situatie, maar mijn opa overleed toen mijn broertje 3 jaar was. Dat is natuurlijk al wat ouder, helemaal mentaal. Ik weet dat mijn ouders er destijds voor hebben gekozen om hem niet mee te nemen naar de begrafenis, best een logische beslissing vind ik. Maar daarna bleef mijn broertje vragen waar opa was en of het zijn schuld was dat hij opa niet meer zag. Mijn moeder heeft sindsdien altijd geadviseerd dat ze in zo'n zelfde situatie altijd kinderen mee zou nemen, hoe klein ook. Ze begrijpen het dan wel niet echt, maar voelen wel degelijk de emotionele lading... Sterkte in elk geval met deze situatie ❤️

Dankjewel. Ja wij twijfelen daarover maar denk dat we het niet doen. Omdat ze het nog echt niet begrijpt. Is inderdaad wel heel anders qua leeftijd. Half jaar ouder zal ze al meer snappen

Dankjewel. Ik denk het ook niet. Denk eerder dat het haar kan overprikkelen bijv een uitvaart (is ook nog eens 2 uur heen en terug). Met al die emoties, vreemde mensen. Iedereen verdrietig. Ik vraag me echt af of dat verstandig is

Gecondoleerd Ik zou haar toch dingen vertellen als mama is verdrietig omdat oma er niet meer is. Papa is weg maar komt straks weer terug etc Mijn schoonvader is vandaag de dag 21jaar overleden, wij betrekken hem wel in het leven van onze zoon. We zijn net terug van het bos en hebben stilgestaan bij de boom waar hij uitgestrooid ligt. Wij vertellen over opa en laten hem foto's zien.

Gecondoleerd. Ik denk dat je het niet grootser moet maken voor je kindje omdat ze daar nog te klein voor is en het niet snapt. Dat je uitlegt dat je verdrietig bent is prima, maar dat is ook genoeg. Meenemen naar de uitvaart zou ik op haar leeftijd ook nog niet doen. Veel sterkte!

Is er iemand van jouw kant van de familie die tijdens de uitvaart kan oppassen? Lijkt mij persoonlijk fijner dan meenemen vanwege die lange autorit er ook nog bij

Ik zou de uitvaart voor haar niet doen. Ik denk idd omwille van t feit dat het lang kan duren, heel veel (vreemde) mensen, … maar over het verlies zelf, zou ik wel praten/vertellen. Op een kinderniveau natuurlijk maar ze krijgen er meer van mee dat we denken. En ik zou zeker ook vertellen dat oma nu in ons hart zit en dat we haar daar altijd kunnen zien. Ik vind het belangrijk dat het niet wordt verzwegen. En ze mag zeker jullie emotie/verdriet zien, dat hoort bij het leven. Maar ik zou haar ook niet al teveel daarmee belasten en wel benadrukken dat je verdriet hebt, dat dat mag, maar dat je je ook snel weer beter zult voelen. Doe het vanuit je gevoel, ik denk dat je precies voelt hoe je dat moet aanpakken. Er is echt geen fout of verkeerd in deze, veel hangt ook af van het kindje. Sterkte!

Gecondoleerd. Ik zou het kind niet meenemen naar de uitvaart. Je dochter mag best zien dat jullie verdrietig zijn. Knuffel haar en je kan zeggen dat jullie verdrietig zijn, omdat oma er niet meer is. Verdriet hoort bij het leven en hoeft niet weggestopt te worden. Verder zou ik het niet te zwaar maken. Je kan altijd nog bijv. een foto neerzetten of als ze wat ouder is samen wat knutselen of tekenen, haar oma samen herdenken, verhaaltjes over haar vertellen. Onze kinderen hebben een opa nooit gekend, maar we vertellen daar wel over en vertellen ook dat dat de papa van hun papa is. De moeder van mijn man is opnieuw getrouwd en die man wordt door de kinderen ook opa genoemd. Verder totaal wat anders, maar ik heb om de geboorte en start van onze zoon veel verdriet gehad. Ik heb tegen hem als baby hele verhalen verteld over hoe verdrietig ik erover was, wat ik graag voor ons had gewild, dat het niet zijn schuld was of mijn schuld en heb mijn tranen gewoon laten zien. Het voelde goed en hoe klein hij nog was, ik denk dat het voor hem ook goed was. Ik hoop dat jullie een mooi afscheid hebben en over een week worden jullie waarschijnlijk minder geleefd als de uitvaart geweest is. Als dan het leven weer normaler is en jouw man weer meer thuis is, zal het ook weer snel normaler voelen voor jullie dochter.

Dat begrijp ik heel goed, 1jaar is idd nog heel anders dan 3 jaar. Misschien een tip voor later, stel dat je dochter er later wel vragen over zal hebben; bij de bibliotheek zijn veel boeken over verlies en overlijden, uitgelegd op een manier dat kinderen het kunnen leren begrijpen. Nogmaals sterkte gewenst.

Bedankt dat is een goede!

Dankjewel voor je reactie en tips. Ja als ze wat ouder is hebben we genoeg fotos en verhaaltjes met oma.❤️