Vandaag echo; zwanger

Wat een rollercoaster.. Sinds december was er een vermoeden dat ik in de vervroegde overgang zat. Omdat het in de overgang moeilijker is om zwanger te raken werden we gedwongen om na te denken over een eventueel 3e kindje. Januari is de overgang bevestigt en mijn waarden waren zo dat ze een fertiliteit traject niet eens meer overwogen. De wens was/is nog steeds niet duidelijk. Wil ik een 3e omdat het vrijwel onmogelijk is, of is het een reële wens?!Partner en ik hebben besloten geen anticonceptie te gebruiken en maar te zien. Ondertussen aam de hormoontherapie ivm zo vroeg in de overgang. Afgelopen weekend ligt 1 vn de kinderen op mijn rug en ik schrik van een massa die ik daardoor voel onderin mijn buik. Dat doet me verdacht veel aan iets denken. Dan schiet me ook te binnen dat ik een week of 2/3 geleden wat heb gevoeld waarvan ik dacht; goh, als ik niet beter zou weten zou ik denken dat ik zwanger ben. Maar mijn partner en ik hebben Afgelopen half jaar 2x sex gehad met dat ik in de overgang zit verder niet over nagedacht toen. Maar door de massa ren zwangerschapstest van 3 jaar over datum gedaan die positief was en schrok mij kapot. Hoe kan dit? Wil ik dit wel? Wat als ik het niet wil? Wat als ik het wel wil.. nieuwe test gekocht, ook positief. Vanmorgen bij de verloskundige een voorzichtige schatting van 17 weken zwanger gekregen. Ze vroeg zich zelf hardop af of ik zeker weten in de overgang ben. Ik voel me zo uit elkaar getrokken door wisselende emoties. Heb net verwerkt dat ik in de overgang zit en hoogstwaarschijnlijk geen kinderen meer krijg en nu voel ik gewoon een kindje van 17 weken en heb ik überhaupt bijna geen keuze meer om het af te breken. Al denk ik niet dat dat een keuze zal zijn.. mar het voelt alsof ik geen keuze kan maken over mijn eigen lichaam. En dan heb ik eigenlijk ook volgende week nog een MRI omdat ze een voorste kruisband letsel vermoeden en geopereerd moet worden.. Zucht. Het is even veel. (Dit verhaal ook 🙈)