Wat een leeftijd.. vermoeiend…

Heel herkenbaar! Hier net hetzelfde, mijn dochter van 18 maand is nu ook ziek (dubbele oorontsteking) het is echt vreselijk. Ik zie haar dood graag maar ze wilt graag groot zijn, terwijl ze nog zo klein is. Heb niet echt een antwoord hoe ik er mee om ga omdat ik zelf ook zoekende ben. Ik hou vooral vast aan wat mijn regels zijn. Nee is nee. Probeer haar uit te leggen waarom iets niet mag, maar beloon ook positieve zaken door high five of bravo. Veel succes daar! Je bent echt niet alleen

Ik zeg maar zo "het is een fase, het is een fase, het is een fase!" Tussen de 2 en de 3 word het leuker, geloof me

Jaa klopt .. ik hou ook vast aan mijn regels. Ze kent de gevaren niet.: een schaar met een mooi kleurtje ziet er heel interessant uit maar kan ik niet geven hoe hard ze ook huilt.. als ze goede momenten heeft dan doe ik hard mijn best om haar in die mood te houden… Jij ook succes! Hoop dat dit tijdelijk is en snel over gaat

Ik hoop het.. nog een paar maanden wachten….

Heel herkenbaar. Ook heel veel van die dagen hier, dat het van het moment van opstaan al een strijd is tot weer naar bed gaan. Heel vermoeiend vaak. Maar ik hoor dat het beter wordt, en daar houdt ik me aan vast. En ik probeer mezelf te herinneren dat je deze tijden dat ze klein zijn, echt gaat missen.

Oh hier ook zo, ALLES gooien! Vreselijk en als iets niet mag, janken (nee het is geen huilen meer, echt janken, dramaqueen in den top komt dan naar boven). En ook niet stoppen met huilen totdat ik haar weer oppak, ben benieuwd wanneer deze fase een beetje gaat minderen😂

Ik hoop ook dat het beter wordt.. ik heb momenten in de dag dat ik doe alsof ik doof ben en geen aandacht geef aan dat gekrijs..

Ok goed dat ze kalmeert als je gaar oppakt.. hier blijft ze trappen en roepen bij oppakken.. echt pittig…

Vreselijk, hier ook. Eerst hielp het wel als ik dr oppakte en met dr ging knuffelen. Nu wordt ze nog bozer als ik maar naar dr kijk. Ze wil me dan ook echt slaan en mag echt niet in de buurt komen. Wordt er echt een beetje verdrietig van.

Ik vond dit ook heel moeilijk. Wat mij heeft geholpen, is echt het brein van een dreumes/peuter/kleuter leren begrijpen. Ik volg hier een aantal pagina’s op Insta voor. Maakt veel zoveel logischer, en de tips werken bij mij echt oprecht.

Welke insta pagina’s zijn dit?

Ik ben ook benieuwd naar deze pagina's

Herkenbaar, lastige fase en ik weet dat het weer beter gaat worden maar op dit moment kijk ik hem soms echt groot 😅

Feest der herkenning. En in slaap komen s avonds is ook echt een drama. Deze week monsters 1 uur bezig per avond en sommige avonden helemaal niet gelukt 🙈

Hier ook, vreselijke fase! Dochter van 1,5 en als je denkt kan het erger? Ja dat kan! Tweede kindje dus we zijn wat gewend. Ik kijk haar (heel erg) op dit moment ook groot. 🥹

Zo maar wat pagina’s. Maar als je er een paar volgt verschijnen er automatisch meer in het algoritme. Misschien hebben jullie er iets aan, ikzelf wel. Soms lees ik een quote, denk ik erover na en besef ja heel logisch natuurlijk. Vind het fijn dat zulke dingen op mijn tijdlijn verschijnen. Kerwinrae (mijn favoriet) Hsp_kids Stevengielis_ Dekinderfluisteraar Rustinouderschap Verbindendouderschap_kimberley Theparentproject The_lawyer_mom Biglifejournal Mama_nurturer Thedanishway Actively.natalie Nuturedfirst

In heb op de website van kindengezin een hele topic erover gelezen en probeer deze nu dagelijks de grote puntjes ervan te herlezen zodat ik eraan word herinnerd en de situatie probeer te begrijpen.. https://www.kindengezin.be/nl/thema/ontwikkeling-en-gedrag/gedrag-en-opvoeding/driftig-en-koppig-de-peuterpuberteit Misschien hebben andere moeders hier ook wat aan

Dankjewel om dit te delen. Ik ga ze eens bekijken

Oh wat is je verhaal herkenbaar! Ik had vandaag ook weer een hele dag thuis met peuter en wat een gedoe! Hysterisch huilen om alles & alles doen wat niet kan of mag… zucht! Het is weer een fase… hoop ik 🙈🙈🙈

Typisch gedrag van een kind van 1,5. Al helemaal als je ze wilt helpen. Ik negeer het gedrag vaak waardoor ze alleen gaat zitten huilen, boos kijkt of weer verder gaat. Zaken die gevaarlijk zijn, bijvoorbeeld staan op de bank, zet ik haar neer op der kont. Ik leg uit dat het niet mag en waarom niet. Als ze het dan weer doet doe ik dezelfde handeling. Doet ze het dan weer zet ik der van de bank af of leid haar af met iets anders. Ik denk, dat als we continu aandacht geven aan "negatief" gedrag, dit ook aandacht is en ze er mee door gaan. Boos zijn en huilen mag, hoort bij de ontwikkeling. Ik til haar ook dan niet op om te zeggen dat ze moet stoppen met boos zijn of moet stoppen met huilen. Emoties tonen mag. En wat ook leuk is, is om je kind bij van alles te betrekken. Ga je de was opvouwen? Neem der mee, mama helpen? Ga je fruit je maken? Kom je mama helpen? Het zijn kleine dingen. Hoop dat het helpt! Oh... En soms is het hier ook de hele dag janken hoor. We hebben allemaal wel is een 😭😭 dag!