Wilt soms niet bij mij

Wij hebben dit ook met onze zoon maar dan vertoond hij dit gedrag richting zijn vader en wil hij dus juist alleen bij mij. Vraag me ook af wat dit kan zijn...

Vrees dat alles een fase is. En helaas zijn dochters vaak papa’s kindjes.. hier is het juist andersom en nu ik zelf zwanger en heel moe ben is dat ook alles behalve optimaal. Wie weet is het volgende week ineens weer helemaal anders.

Mijn beide dochters doen wedstrijdje wie het meeste aandacht van mama kan opeisen, dus niet echt papa's kindjes hoor 😅 De jongste kan daarentegen papa ook echt wegduwen om maar bij mama te zijn.. maar als ik er niet ben is papa natuurlijk ook superleuk. De oudste (nu 4,5) heeft fases waar de ene keer mama en de andere keer papa het leukste is 🤷🏼‍♀️

Mijn zoon ook maar hij wil alleen maar mij ipv mn man. Eten neemt hij niet van zn vader aan en hij rent zn vader zo voorbij of 'duwt' hem weg. Zodra ik niet thuis ben of alleen maar uit het zicht, dan zijn ze wel dikke vrienden 😆 Vrienden van ons met kinderen rond dezelfde leeftijd herkennen t ook Zag dit laatst voorbijkomen op insta

https://www.24baby.nl/baby/gezin-opvoeden/voorkeur-voor-ouder/ Dit is wel wen nuttig artikel. Onze dreumes doet dit ook. Eerst was het vooral papa en nu vooral mij.Vooral de hele tijd knuffelen maar als ik niet thuis ben vindt ze dat ook helemaal prima. Ze is supergek op ons allebei dus daar heeft het echt niks mee te maken!

Het is een fase die erbij hoort en heel normaal is. Zie het ook aan onze dochter zodra papa thuis komt is het dikke mik rent ze naar hem toe hangt om zn been knuffelen etc en is er geen oog meer voor mij. Al heeft ze af en toe juist ineens een dag dat ze mij wilt ipv papa. Maar ik hoef 9/10 keer geen knuffel of kus te verwachten en papa wordt dan bedolven. Bij mij is het wegduwen, nee nee nee en naar papa toe. Ik laat haar dan ook maar gewoon gaan, ze komt vanzelf ga het niet forceren want als hij weg is dan ben ik er voor haar en dan is dat ook helemaal goed en doet ze het ook richting mij. Dus het is denk ik ook wel een kwestie van papa is heel de dag werken en mama is 2 dagen meer per week wel thuis voor qualitytime en aandacht. Ze moet het ergens in compenseren denk ik dan maar.

Hee! Het is niet leuk maar ein-de-lijk herkenning bij een andere mama. Ik word zo moe van iedereen die het herkent maar het niet zelf meemaakt. Ik heb dit dus ook. Vooral op momenten met spanning wil mijn dochter vooral bij mijn vriend zijn. Daar is het veilig. Ik vind het inmiddels alleen moeilijk als er andere mensen bij zijn of als mijn vriend gaat klagen. Ik zou haar met liefde overnemen maar ze wijst me lekker subtiel af (not). Het voelt altijd een beetje idioot als je je eigen dochter niet kan troosten met een hoop mensen om je heen. Gelukkig hebben we het 1 op 1 heel fijn.

Jaa ik voel me dan ook zo stom. Of als ze liever dan bij een ander wil zitten dan bij mij..